İkna olmam gerek!

yavuZeynep

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
15 Mayıs 2012
108
12
68
Herkese merhaba;
ben 4,5 yıllık evliyim ve 30 yaşındayım.Diğer konularda da bahsetmiştim,büyük bir kist ameliyatı geçirdim 4 yıl önce ve vücudum sürekli kist üretmeye devam ediyor.Ben sürekli doktor kontrolündeyim.Kistlerden kurtulunca çocuk için tedaviye başlayalım demişti doktorum,yani aşılamaya.Uzun süren ilaç tedavisinden sonra şimdilik kistlerimden kurtuldum,eşimle en son kontrole gittiğimizde doktorum artık tedaviye başlasam iyi olacağını söyledi.Açıkçası ben çocuk isteyen birisi değilim,tabiki bu sadece benim kararıma kalmış bi konu değil.Eşim çocukları çok sever ve çok istiyor.Bense sürekli erteleme çabası içindeyim,şimdi olmaz yaza,olmadı kışa,olmadı 1 sene daha...Adet dönemime az kaldı yani 1 hafta falan var ve adetimin 3. günü doktora gideceğim,hem kontrol hem de kararımı bildirmek için.Tek sorunumuz henüz bi kararımın olmaması...Bi yandan eşimi düşünürken diğer yandan sürekli "rahat mı battı,ne çocuğu" şeklindeki iç sesimle cebelleşiyorum.Yeryüzünde "anne" olabilcek en son insanım ben...Beni ikna edebilecek sebepler bulmaya çalıştım ama beceremedim.İşte sorun bu!
 
Çocukları hiçbirzaman sevmedim,tabi ki kendi çocuğum olduğunda bu değişecek bunun bilincindeyim.Biraz da bencilliğim tutuyo,çok rahat bi hayatım var ve kendim haricinde başka bi insan için rahatımın bozulması fikri beni delirtiyor.
 

biz burda gelip sizi ikna edemeyiz sonuçta.
bunu en başta siz istemelisiniz.
ben istemiyorum dedikten sonra da doktor illa tedaviye başlayalım demez ki.onu ilgilendirmez sonuçta.
ama eşiniz için belki düşünebilirsiniz.
 
Doktorumun endişesi şu;sürekli kist üretiyorum ve yaşım ilerliyor,o yüzden bu fırsatı değerlendirmem gerektiğini söylüyor.Haksız da sayılmaz az kalsın 2. ameliyata gidiyordum,çünkü yumurtalıklarım bana sürekli sorun çıkarıyor.Kendi sağlığım için de doğum yapmanın iyi olacağını biliyorum ama ama ama...
 
Bütün kadınlar anne olmak zorunda gibi bir kural yok aslında. İstemiyorsanız ve tabii eşiniz de aynı karara ulaşırsa yapmayabilirsiniz ancak her zaman 30 yaşında olmayacağınızı düşünmek, yaşınız ilerledikçe şuan ki özgürlüğünüzle yaptığınız şeyleri yapamayacak olduğunuzu bilmek, ileri yaşlarınızda tam bir hazla mutluluğunu yaşayacağınız hayatızda hiçbir varlığın olmayacağını düşünmek belki kendinizi ikna etmek konusunda faydalı olabilir. Bir süre sonra yaşınız ilerleyecek ve çevreniz de tıpkı sizin gibi yaşı ilerlemiş insanlardan oluşacak. Çocuğunun karne sevincini yaşayan bir anne, kızının anaokulu dans gösterisini izlemeye gidecek bir çift, üniversiteyi kazanmış oğlunun mutluluğunu yaşayan bir anne, bayramda ziyarete gelmiş çocuklarıyla mutlu bir akşam yemeği yiyen bir çift vs.vs.vs. Başkalarının hayatlarında bunlara şahit olacaksınız. Bunlar 30 yaşındaki bir insan için belki çok büyük anlamlar ifade etmese de, ileri yaşlarda eksikliği acı verecek olan konular olabilir bence. Ve tabii ki Allah korusun ancak eşiniz veya siz biriniz daha önce veda ettiğinde hayata, geride kalacak olanın yapayalnız bir hayat yaşayacağı düşüncesi fikrinizi değiştirebilir sanırım.

Olayın bir başka açısı da şu ki ciddi bir problem yaşıyorsunuz (kist konusunda). Yani belki de zaten hamile kalamayacaksınız. Sizinle yaşıtım ve benim de kist yüzünden bir yumurtalığım alındı. Tüp bebek, aşılama vs. hamile kalamadım. Ancak yakın zamanda kendi kendime bir şansla hamile kalabildim. Bence deneyin.. Zaten eğer hamile olursanız ve bebek sağlıkla kucağınıza gelirse, ona karşı duyacağınız tuhaf derecede büyük sevgi sayesinde bu kararsızlık duygusu tamamen aklınızdan gitmiş olacak ve şuan yaşadığınız duyguların hiçbirisini yaşamayacaksınız.

Eğer hayırlı değilse, zaten o bebek size gelmeyecektir. Merak etmeyin.
 
Teşekkürler...Olur ya da olmaz orasını Allah bilir ama dediğiniz gibi deniycem.Eğer olursa da alışırım heralde,yani mecburen.
 
İlerde çocuk istediğinizde herşey için geç kalınmış olabilir. Madem doktorunuz bunu bir fırsat olarak görmüş bence bu fırsatı değerlendiririn derim. Çocuk yapmak için en ideal zamanı bence. Tamam rahata alışmış olabilirsin, bende kendime öyle diyorum, ev sessiz sakin. Her yere istediğin şekilde gidebiliyorsun. Fakat diğer taraftan yaşamı düşünce, zaman su gibi akıp geçiyor. İlerde bebeğin boşluğunu mutlaka ararsın.Eşinle yalnız kaldığında, kimi zaman evin neşesi, kimi zaman senin için bir uğraş olacaktır çocuk. Bende bir anne adayı olarak böyle düşünüyorum. heleki zaman su gibi akıp geçerken, anne olmayıda öğrenelim, Rabbim o sıcaklığı verecektir içimize
 
Teşekkürler yorumlarınız için :) 1 hafta sonra doktora gideceğim,bakalım ne olacak,yaşayıp göreceğiz :)
 
bu fıkırde olan bırının suan ıcın cocuk sahıbı olması yanlıs bence soyledıgınız cumle bıle cok ıtıcı''cocukları sevmem''..bende cocukları ve hayvanları sevmeyen ınsanları hıc sevmemrahatınızı bozacagından bahsettıgınız sey sızın ve esınızın bı parcası olan cocugunuz olacak hanımefendı madem konu actıgınız buda benım fıkrım..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…