Merhaba arkadaşlar aranıza yeni katıldım morale ihtiyacim var yaklaşık iki yıllık evliyim evlendiğm ilk ay gebe kaldım gebeliğin 12. Haftasında kafasında ödem olduğunu ense kalınlığının fazla olduğunu öğrendik down sendromlu olur dediler ki drum çok iyiydi ikili test yaptık sonuç aynı şekilde ve kabullendim down olsa da yaşar dedim 18 haftaya girdiğimde ise bebeğin kalbinde koca bir delik olduğunu öğrendik sanırım beni yıkan bu oldu 2 hafta sonra ise suyu yavaştan geldi ve mecburi aldırdık vicdanen rahatsızim ama suyum gelmişti başka çarem kalmamıştı bana en büyük destekçim canım esimdi hakkını ödeyemem henüz yaşımız da genç ben 21 eşim 25 yaşında herneyse doğum yaptım sütüm geldi çok zor günler geçirdim benden sonra hamile kalanlar doğurdu bense ölen bebeğimi hatırladım doğumdan 5 ay sonra gebe kaldım sevinçten yere göğe sığmıyordum lakin onu da 9. Haftada kaybettim şuan 9 ay geçti üstünden çok test yaptık bı sorunumuz yok ama çok üzülüyorum aklımdan çıkmıyor ultrason görüntüleri hele ilki hala gözümün önünde ara ara mezarlığa uğruyorum eşimle küçüktu ama yeri kalbimde çok büyük 25cmydi boyu kedi yavrusu gibi çok tatlıydi kendisi topraktayken rızkı dünyadaydi işte çok zor günler atlattım hala da yaşıyorum daha anlatacak çok ama çok şeyim var uzun yazdım biliyorm ama Allah aşkına moral verin kötü hissediyorum