Eşimden ilgiyi devamli görüyorum ama ona sinirlendiğim de ya da yanlis yaptığı birsey de söylemek istedigim zaman acaba ben mi yanlis dusunuyorum diye sineye cekiyorum. Diğer kendi sorunlarımi da birileriyle paylasmak istedigimde aramizda kalacagindan şüpheleniyorum tam olarak guvenemiyorum, neresinden baslayipta anlatsam diye düşünüyorum. Veya esime karsi da sessiz oluyorum üzülsün istemiyorum, şu sorunum var nasil anlatsam nasil konussam diye düşünüp düşünüp duruyorum. Ben sessizlesince de o da konuşmuyor. Sessizlik hüküm sürüp duruyor. Annem var 3 kiz kardesim var mesela gündelik şeyler dışında hiç konuşmayız derdin var mi demezler. Ya da bir sorun olduğunda yargilayici olurlar yapici olmazlar o beni daha çok konuşmamaya üstünü kapatmaya yöneltir. Bu şekilde gidiyor yani