İç dökme seansı

25 yaşındayım yapayalnızım hicbir zaman hayatımda kimse olmadı olmamaya da devam ediyor. Aşk ya da aşık olunmak sevilmek nasıl bir duygu hiç tatmadım. Hayata baskalarini izlemeye gelmişim gibi hissediyorum. Arkadaşlarımın çoğu evlenip barklandi benim daha hayatıma kimse girmedi bile. Evlilik derdinde değilim ama sevgisizlik canımı sıkıyor. Ben sevilmeyi hak etmiyor muyum sevilmeyecek biri miyim diye sorguluyorum. Böyle şeyler dış görünüşe falan bakmaz biliyorum ama eli yüzü düzgün, görece güzel biriyim sadece biraz içe dönük ve ciddi duruyorum. Sıkıntı bu mu bilmiyorum ama kimler kimler bebek gibi seviliyor değer görüyor bir de kendime bakıyorum fazlam var eksiğim yok ama olmuyor. Zaten genel olarak şanssız bir insanım ama bu konudaki şanssızlığım psikolojimi bozmak üzere. En yakınlarım bile bazen seni niye seven olmadı diye soruyor bana. Tabii ki böyle şeyler kısmet ama bu zamana kadar bir kişiden bile hicbir şekilde adım gelmemesi çok tuhafıma gidiyor. Baskalarina söylemeye utanıyorum bu durumu, çünkü bence benim gibi kimse yoktur

En yakınlarım dediğiniz insanların böyle bir soru sorması bana biraz garip geldi. Benim gibi kimse yoktur demişsiniz, hayatında biri olmayan ya da hiç olmamış emin olun bir sürü insan vardır.

Bütün enerjinizi buna yönlendirerek hata yapıyorsunuz. Kendinize odaklanın. Siz hayatta mutlu oldukça mutluluk sizi bulur, siz şanssızım şanssızım derseniz gerçekten de şansı bulamazsınız.

Kaldı ki herkesin hayatında biri olmalı diye bir kural da yok. Önce siz kendinizi sevin, sevin ki mutlu olmanız başkasından gelecek sevgiye bağlı olmasın.

Biraz sosyalleşin, farklı ortamlara katılın, yeni insanlarla tanışın. Eminim ki aradığınızı bulacaksınız. Her şey gönlünüzce olsun

Ha bir de Mune sanırım konu yanlış yere açılmış. Galiba taşınması için sizi etiketlemek gerekiyor
(ilk kez etiketleme yapıyorum umarım yanlış kişiyi etiketlememişimdir )

beggsbeg .!.:

25 yaşındayım yapayalnızım hicbir zaman hayatımda kimse olmadı olmamaya da devam ediyor. Aşk ya da aşık olunmak sevilmek nasıl bir duygu hiç tatmadım. Hayata baskalarini izlemeye gelmişim gibi hissediyorum. Arkadaşlarımın çoğu evlenip barklandi benim daha hayatıma kimse girmedi bile. Evlilik derdinde değilim ama sevgisizlik canımı sıkıyor. Ben sevilmeyi hak etmiyor muyum sevilmeyecek biri miyim diye sorguluyorum. Böyle şeyler dış görünüşe falan bakmaz biliyorum ama eli yüzü düzgün, görece güzel biriyim sadece biraz içe dönük ve ciddi duruyorum. Sıkıntı bu mu bilmiyorum ama kimler kimler bebek gibi seviliyor değer görüyor bir de kendime bakıyorum fazlam var eksiğim yok ama olmuyor. Zaten genel olarak şanssız bir insanım ama bu konudaki şanssızlığım psikolojimi bozmak üzere. En yakınlarım bile bazen seni niye seven olmadı diye soruyor bana. Tabii ki böyle şeyler kısmet ama bu zamana kadar bir kişiden bile hicbir şekilde adım gelmemesi çok tuhafıma gidiyor. Baskalarina söylemeye utanıyorum bu durumu, çünkü bence benim gibi kimse yoktur

Genişletmek için tıkla...

Özümüz de hepimiz yalnızız. 25 yaş nedir ki çok genç. Aşıkta olursun, seversin, evlenirsinde. Bir kere kendini başkasıyla kiyaslaman kendine saygısızıktır.
Ben de içe dönük ciddiyim, hatta doğru düzgün arkadaşım bile yok. Daha önce hiç aşık olmadım. Ama dert değil, sevilmek için başkasının sevgisine muhtaç değilim. Kendi başıma da eğlenir, yerim içerim tatile çıkarım.
Bence bir insan mutluluğu başkalarına bağlamamalı. Önce bir insan kendi başına mutlu olmayı öğrenmeli.
Bir de şöyle bir şey var kendinize dair olumsuz dusunceleriniz olduğu sürece karşınıza sizi sevecek yeni insanlarda çıkmaz.
Yani siz ağzinizdan "ben aşık olmak istiyorum" diyorsunuz ama bilinçaltınız "kimse bana aşık olamaz" yargısı var. Kendine sınır koymuşsun, ben sansizim diye kapatmışsın kendini.
Bu genç yaşta yazık etmeyin kendinize böyle olumsuz düşüncelerle. Mesleğinle ilgilenirsin, hobilerinle ilgilenirsin, kendi başına tatile çıkarsın. Sen kendine pozitif ol, gerisi gelir.
Çünkü evlllikte dışarıdan göründüğü kadar kolay değil. Yani evlilikte de sürekli romantik anlar olmuyor. Hatta bir müddet sonra monotonlaşıyor.
Şanssız değilsin sadece hayata fazla duygusal/gerçek dışı bakıyorsun ve birazcık özsaygı özsevgini geliştirmen gerekiyor
Sana "neden evlenmiyorsun" vs diyenlere de "bakalım ne zaman nasip olursa" de

Ben bu kinuda inandigim nokta, bir insanin kafasini, aklini ne kadar bir konu hakkinda odakliyorsa istiyorsa o olmuyor. Enerjidenmidir, nedir bilmiyorum. Ama gayet rahat ol, odaklanmayi birak hopp oluvermis kendiliginden.

Çok gençsin. Herkesin vakti, hayatı birbirinden farklı.
Şöyleyim diye mi olmuyor vs diyerek kendini küçük görme. Sadece belli özelliklere sahip insanlar mı seviliyor? Saçma.