- 18 Mart 2019
- 39
- 8
- 1
- 30
- Konu Sahibi Bayandogru
- #1
Maraba kızlar.çoook uzun zamandır takip ediyorum.yeni üye oldum.içimi dökmeye o kadar ihtiyacım var ki...
biraz uzun olacak muhtemelen.Hikaye tarzı okumayı sevmeyenler bence hiç baslamasin :)
kızlar...Ben küçüklüğümden beri paramparça bir ailede büyüdüm.
Öyle ki annemi en son ne zaman öptüm...Ne zaman sarildim hiç hatırlamıyorum.
sevgi gormedim.
babam içki içer kumar oynardı.Annemle hep kavga ederlerdi.liseyi yırtık ayakkabıyla bitirdim.üniversite ilķ sınava girdim barajin cok ustunde yaptim.ikinciye girmedim.
Çünkü anneme verem teşhisi konulmuştu.
babam bizi bırakıp gitmişti.abim çalışmıyordu.ise girdim 3 sene çalıştım.
bundan 5 ay öncesine kadar.hayatımda kimi tanidiysam çok kötülük gördüm.
hep aldatıldım, iftira gördüm,yalanlar duydum.
Eskiden ne yasasam da hep merhametli,sevecen,vicdanlı bir insan olmaya devam ettim.çoğu zaman istemiyordum böyle olmak.Cunku benim sevgimi de,iyi niyeti mi de,merhametimi de somurduler.
Annem kendi halinde takılıyor.abim de öyle.bütün gün evde bi yanda müzik,bir yanda televizyon,bir yanda da ellerinde telefon.
Ben küçüklüğümden beri hep dine yöneldim.elhamdülillah bu konuda kendimi geliştirdim.son iki uc yıldır evdeki kavga gürültü maneviyatimi çok etkiliyordu.
ALLAH affetsin.an oldu namazı bıraktım.ibadet etmeyi.Öyle yorgundum ki sürekli bunalimdaydim.
zaten iki sene once OKB teshisi konuldu.
Ama ben ahiretim icin çabalamak istiyordum.bunun için tek çare ya evlilik ya da ayrı eve cikmakti.
Ama annem razı olmayacağı için bunu yapamazdım.tek çare evlilikti.
birisi oldu.evlilik amaçlı konuştum ama iki gün sonra vazgeçtim.ama peşimi hiç bırakmadı.
dini konularda sağlam birisi.tevhid ehli.evlenmeyi çok istiyor.
o da ailesi tarafından dışlanıyor ve çok mutsuz.
4 ay kadar olacak konuşuyoruz.iyi bir insan.
ama ben hislerimi kaybettim.
Eskiden o kadar duygusal biriydim ki hislerimi çok yoğun yasardim.
ama yaklaşık 5 6 aydır hissiz bir insan oldum.insanlara karşı sevgi bile hissetmiyorum.
Herşeyden vazgecmistim.tek istediğim düzen ve huzurdu.bunu da ALLAH in rizasini kazanmak için maneviyatimi toparlayıp ibadetlerimi edebilmek için istiyordum.
bu kişiyle evlenmeye karar verdim.ama hissiz olduğum için ona da bisey hissedemedim.
bunu ona da söyledim.kabul etti.ALLAH için evlenelim yoldaş olalım dedi.tamam dedim konuşmaya devam ettim.
Şimdi tasiniyoruz annemlerle.dün evi gördüm.Simdi benim de bir odam olacak.
Şimdiki evimiz çok küçük ve yıkık.evin içinde fareler geziyor.tavan dökük.
ama son 3 gundur evlilikten çok soğudum.
sanırım artık huzurlu bir şekilde kendime ait alanda ibadetlerimi edebileceğim,huzurlu olabileceğim için.
Bir de hislerimi kaybettiğim için böyle oldu.
evlenmeyi sadece huzur ve düzen için istiyordum.
ama şimdi o kişiyi de yarı yolda bırakamıyorum
Cunku bir söz verdim ona.maddi durumu yok.
ailesi din düşmanı.benim için çok fedakarlıklar etti.
ve o da benim gibi huzur düzen istiyor ahireti için.
Ben ne yapacam artık hiç bilemiyorum.
Tam olacakken huzurum şimdi iki ay sonra verdiğim sozden caymamak için,
bir muslumanin ahini almamak için evlenmek zorundayım.
ama evlenmek istememe sebep olan sorun ortadan kalkmisken,şimdi hissiz olmamı,evlilikten sogumayi ve annemi abimin eline bırakmayı daha çok sorun eder oldum.
artik kafam çalışmıyor.Sadece bekleyecem ve dua edecem.
ne olacaksa olsun diyorum sadece...
Okuyan herkesten ALLAH razı olsun.
RABBim bizlere dünya ve ahirette iyilikler versin.
biraz uzun olacak muhtemelen.Hikaye tarzı okumayı sevmeyenler bence hiç baslamasin :)
kızlar...Ben küçüklüğümden beri paramparça bir ailede büyüdüm.
Öyle ki annemi en son ne zaman öptüm...Ne zaman sarildim hiç hatırlamıyorum.
sevgi gormedim.
babam içki içer kumar oynardı.Annemle hep kavga ederlerdi.liseyi yırtık ayakkabıyla bitirdim.üniversite ilķ sınava girdim barajin cok ustunde yaptim.ikinciye girmedim.
Çünkü anneme verem teşhisi konulmuştu.
babam bizi bırakıp gitmişti.abim çalışmıyordu.ise girdim 3 sene çalıştım.
bundan 5 ay öncesine kadar.hayatımda kimi tanidiysam çok kötülük gördüm.
hep aldatıldım, iftira gördüm,yalanlar duydum.
Eskiden ne yasasam da hep merhametli,sevecen,vicdanlı bir insan olmaya devam ettim.çoğu zaman istemiyordum böyle olmak.Cunku benim sevgimi de,iyi niyeti mi de,merhametimi de somurduler.
Annem kendi halinde takılıyor.abim de öyle.bütün gün evde bi yanda müzik,bir yanda televizyon,bir yanda da ellerinde telefon.
Ben küçüklüğümden beri hep dine yöneldim.elhamdülillah bu konuda kendimi geliştirdim.son iki uc yıldır evdeki kavga gürültü maneviyatimi çok etkiliyordu.
ALLAH affetsin.an oldu namazı bıraktım.ibadet etmeyi.Öyle yorgundum ki sürekli bunalimdaydim.
zaten iki sene once OKB teshisi konuldu.
Ama ben ahiretim icin çabalamak istiyordum.bunun için tek çare ya evlilik ya da ayrı eve cikmakti.
Ama annem razı olmayacağı için bunu yapamazdım.tek çare evlilikti.
birisi oldu.evlilik amaçlı konuştum ama iki gün sonra vazgeçtim.ama peşimi hiç bırakmadı.
dini konularda sağlam birisi.tevhid ehli.evlenmeyi çok istiyor.
o da ailesi tarafından dışlanıyor ve çok mutsuz.
4 ay kadar olacak konuşuyoruz.iyi bir insan.
ama ben hislerimi kaybettim.
Eskiden o kadar duygusal biriydim ki hislerimi çok yoğun yasardim.
ama yaklaşık 5 6 aydır hissiz bir insan oldum.insanlara karşı sevgi bile hissetmiyorum.
Herşeyden vazgecmistim.tek istediğim düzen ve huzurdu.bunu da ALLAH in rizasini kazanmak için maneviyatimi toparlayıp ibadetlerimi edebilmek için istiyordum.
bu kişiyle evlenmeye karar verdim.ama hissiz olduğum için ona da bisey hissedemedim.
bunu ona da söyledim.kabul etti.ALLAH için evlenelim yoldaş olalım dedi.tamam dedim konuşmaya devam ettim.
Şimdi tasiniyoruz annemlerle.dün evi gördüm.Simdi benim de bir odam olacak.
Şimdiki evimiz çok küçük ve yıkık.evin içinde fareler geziyor.tavan dökük.
ama son 3 gundur evlilikten çok soğudum.
sanırım artık huzurlu bir şekilde kendime ait alanda ibadetlerimi edebileceğim,huzurlu olabileceğim için.
Bir de hislerimi kaybettiğim için böyle oldu.
evlenmeyi sadece huzur ve düzen için istiyordum.
ama şimdi o kişiyi de yarı yolda bırakamıyorum
Cunku bir söz verdim ona.maddi durumu yok.
ailesi din düşmanı.benim için çok fedakarlıklar etti.
ve o da benim gibi huzur düzen istiyor ahireti için.
Ben ne yapacam artık hiç bilemiyorum.
Tam olacakken huzurum şimdi iki ay sonra verdiğim sozden caymamak için,
bir muslumanin ahini almamak için evlenmek zorundayım.
ama evlenmek istememe sebep olan sorun ortadan kalkmisken,şimdi hissiz olmamı,evlilikten sogumayi ve annemi abimin eline bırakmayı daha çok sorun eder oldum.
artik kafam çalışmıyor.Sadece bekleyecem ve dua edecem.
ne olacaksa olsun diyorum sadece...
Okuyan herkesten ALLAH razı olsun.
RABBim bizlere dünya ve ahirette iyilikler versin.
