- 13 Kasım 2020
- 1.912
- 3.039
- Konu Sahibi Justalittlebityourheart
- #21
Aslında olumlu düşüncenin bu işin anahtarı olduğunu biliyorum, bu sürece kadar da pek umudumu kaybetmemiştimevet evet dogru hatirliyorsun:)
bizde sorun da yok gibiydi uzaktan bakinca. iki taraf da fedakardi-vericiydi, ikimiz de kavga etmeyi, olaylari uzatip didmeyi hic sevmezdik. kırıcı cümlelerden kaçinirdik. sadece onemsedigimiz seyler, zevk aldigimiz seyler, hayata baktigimiz pencere farkliydi.
simdi donup bakinca birlikte olduğumuz zaman diliminden pisman degilim cunku ask ve keyif dolu kisimlari coktu. neyi gerçekten sevmedigimi, neye gerçekten katlanamadigimi anladim falan:) iyi ki birlikte olmusum.
iyi ki de bagimi koparmisim.
ama burada malesef civi çiviyi söküyor işte.
simdiki sevgilimi bu kadar sevmesem yine aklimin geri planinda olacakti.
o yuzden negatif soylemleri aklindan at
neden kötüsünü bulasın ki? ayrica sigara kokani at gitsin. kriterin temizlikse elbet temizleri de gelir karsina. neden olumsuza dusesin ki? bol bol yeni ortamlara gir. odagin biriyle tanismak olmasin ama gorursen birilerini de degerlendir.
umarim tez vakitte sadece bir ani olarak hatırlayacağın gunler gelir
Ama ne biliyim yaşım büyüdü herkes çok küçük ahsjsk onunla beraber ortak bir şeyler paylaşacak, anlaşacak birini bulmak bulunca da sürdürecek emeği vermek güçleşti.
Aslında bir kaç tane farklı ilişki içinde olsaydım belki de kafam dağılırdı. Yine de yalan yok denedim, farklı milletten de insanlarla görüştüm, arkadaşım önerdi tanıştım, hatta kendimden küçük biriyle bile, bu işler denemeyle olur geleceği bilemem diye görüştüm. Ama hani bazen olmayınca olmuyor. Demek ki hayat başka bir ders vermek istiyor, zamanı değil yada var nedeni bilmiyorum ki.
Bir de mesela onunla ilk tanıştığımda mıknatıs gibi çekilmiştik birbirimize bu da etkiledi bir süre beni ama bunun da önemi olmadığını anladım sonuçta önemli olan o çekimi sürdürebilmek.
Beni üzen, aslında çok uyumluyduk, hayata bakış açımız aynıydı, keyif aldığımız güldüğümüz eğlendiğimiz şeyler ortaktı, bir de gerçekten çok güvenilir birisiydi. Böyle aramızda değişik bir bağ var gibiydi bir şey düşünürüm mesela düşündüğüm şeyi bana söylerdi şok olurdum. Bazen davranışlarımız birbirimizin aynası gibiydi. Bence böyle şeylere insan çok anlam yüklüyor ve kopmak zor oluyor. Ama temel sorun, sevgi yetersizliğiydi. Yeterince sevmedi, uzaklık da cabası oldu.
Şimdi de istiyorum ki, hayatımda başkası olmasa bile o da aklımda olmasın. Hiç düşünmeyeyim, aklıma gelmesin. Umarım böyle bir döneme de adım atarım.
2 sene sonra hayatıma başkasını alacak kadar unutmuştum. Gerçi unutmaktan kasıt ne? Hala aynı duyguları hissetmiyorum ama bana yaptığı her kötülüğü hatırlıyorum. Ve hissettiğim duygu iğrenme sadece. Unutmak lütuf olduğu kadar unutmamak da bir lütuf bu açıdan bakınca. Yaram yok hepsini iyileştirdim. 
