- 13 Kasım 2020
- 1.912
- 3.039
- Konu Sahibi Justalittlebityourheart
- #1
İyi geceler
Başlıktan da anlayacağınız gibi hiç unutamayacağınızı düşündüğünüz birini atlatıp çok daha iyisine kapımı açtınız dediğiniz oldu mu? Başkası olmasa da olur, tam olarak ne zaman iyileştiniz çok merak ediyorum.
Şimdi şöyle bundan 6 sene önce biriyle beraberdim çooook aşık oldum, o da başlarda öyle görünüyordu böyle direkt evlilik odaklı başladık ilişkiye farklı ülkelerde olduğumuz için. Ama sonra çeşitli problemlerden dan diye ayrıldık. farklı ülkelerde olduğumuzdan sonradan arkadaş kaldık, bir görüştük bir küstük. Sonra ben yurt dışına taşındım tekrar yanıma geldi falan ama olmadı. Bence onun duyguları ilk zamanlar yoğundu sonra bitti bir daha ilk zamanki gibi olmadı. 5 aydır da tamamen kopardık iletişimimizi engelleştik falan. Olmayacak bir şey çünkü.
Ben de onun yeri çok özel kaldı hep, maalesef bu 6 senede arkadaş da kaldığımız için yeni insanlarla görüşmeyi denesem de, istemeyerek de hep görüştüğüm kişileri onunla kıyasladım ve bundan nefret ettim. Minicik de olsa onunla olma ihtimali durdu hep kafamda.
Yani hep kıyasladığım için kendime kızdım. şöyle söyleyim bence tamamen kavuşamamaktan kaynaklanıyor bu durum. Resmen o kişiye kavuşmak hedef gibi insan o hedefin peşinden gitmek istiyor diye düşünüyorum.
Zaten kısıtlı sayıda insanla tanıştım bu kadar yıl içinde ama hem kafamız uymadığından hem de tüm bu nedenlerden olmadı galiba.
Neyse uzatmayayım daha fazla yani kısaca hayatınızda böyle iz bırakan içinizde yer eden insanları tamamen silmek hiç hatırlamamak, hatırlasak da o yaranın, uktenin sızlamaması mümkün mü?
Unutmak ne büyük lütuf insana..
Başlıktan da anlayacağınız gibi hiç unutamayacağınızı düşündüğünüz birini atlatıp çok daha iyisine kapımı açtınız dediğiniz oldu mu? Başkası olmasa da olur, tam olarak ne zaman iyileştiniz çok merak ediyorum.
Şimdi şöyle bundan 6 sene önce biriyle beraberdim çooook aşık oldum, o da başlarda öyle görünüyordu böyle direkt evlilik odaklı başladık ilişkiye farklı ülkelerde olduğumuz için. Ama sonra çeşitli problemlerden dan diye ayrıldık. farklı ülkelerde olduğumuzdan sonradan arkadaş kaldık, bir görüştük bir küstük. Sonra ben yurt dışına taşındım tekrar yanıma geldi falan ama olmadı. Bence onun duyguları ilk zamanlar yoğundu sonra bitti bir daha ilk zamanki gibi olmadı. 5 aydır da tamamen kopardık iletişimimizi engelleştik falan. Olmayacak bir şey çünkü.
Ben de onun yeri çok özel kaldı hep, maalesef bu 6 senede arkadaş da kaldığımız için yeni insanlarla görüşmeyi denesem de, istemeyerek de hep görüştüğüm kişileri onunla kıyasladım ve bundan nefret ettim. Minicik de olsa onunla olma ihtimali durdu hep kafamda.
Yani hep kıyasladığım için kendime kızdım. şöyle söyleyim bence tamamen kavuşamamaktan kaynaklanıyor bu durum. Resmen o kişiye kavuşmak hedef gibi insan o hedefin peşinden gitmek istiyor diye düşünüyorum.
Zaten kısıtlı sayıda insanla tanıştım bu kadar yıl içinde ama hem kafamız uymadığından hem de tüm bu nedenlerden olmadı galiba.
Neyse uzatmayayım daha fazla yani kısaca hayatınızda böyle iz bırakan içinizde yer eden insanları tamamen silmek hiç hatırlamamak, hatırlasak da o yaranın, uktenin sızlamaması mümkün mü?
Unutmak ne büyük lütuf insana..