- 29 Mart 2012
- 1.752
- 1.793
- 333
- Konu Sahibi Camille_claudel
-
- #1
Selamlar,
Uzun olabilir, şimdiden uyarayım. Konu kadın-erkek ilişkileri, romantik ilişkiler.
Aylar önce arkadaşımın ısrarıyla tanışma uygulamasının birinde profil oluşturdum. Bu konuya en başta çok karşıydım, ama neyse diyip girmiş bulundum. Fazla uzatmadan anlatacak olursam; biriyle tanıştım. Hatta buraya konu bile açmıştım. Özgüven problemi olan, baskıcı bir anneye sahip, eğtimli, yakışıklı, göründüğü kadarıyla da sadık, sakin birisi. Lafına bakarsak benden çok hoşlanıyor, bir ilişkiye başlamayı da çok istiyor. Bu arada buluştuk da tabii. Ben çok gergin oldğum için bir şey hissedemedim diye düşünürken, kendisi benden çok hoşlandığını ve hatta artık sevgili olduğumuzu bile ima ediyordu.
Konuştuğumuz süre zarfında ben ilgisizliğinden şikayetçiydim en çok. İlgisizlikten kastım ; gün içinde bana ya çok geç ya da hiç yazmaması. Evet çalışan insanlarız ama kahve alırken, ara verdiğinde aklına gelmemem beni üzüyordu. Fazla tepki mi veriyorum acaba derken;
- istanbula gidiyorum, bilmesine rağmen; vardın mı diye sormaması
- hastayım dememe rağmen, nasıl oldun demek aklına bile gelmemiş olması artık tepemi attırdı.
Böyle şeylerin benim için önemli olduğunu ve artık bittiğini söyleyip, kendisiyle ilişiği kestim.
Karşılığında gelen tepki: tamam o zaman :).
Üzerinden meredeyse iki ay geçti. Sonrasında tanıştığım erkeklerde şunu gözlemledim; evet şuan bir ilişki istemiyorsun, ama fikrin değişirse ara beni. Ki ben bu kişilere spesifik bir nedenden dolayı istemiyorum bile demedim, ona rağmen oldurma çabaları ya da “hazır olana kadar ben seni beklerim” hissini vermeleri diğer kişi tarafından ne kadar seviimediğimi gösteriyor ve bu beni çok yaralıyor.
2 yıldır terapi alıyorum ama terapistim çok yorum yapmıyor. Sadece bu olayın ya da terkedilmenin, uğraşmamasının ben de bir kırılma yarattığını söyledi.
Aslında iki aydır bir kere bile stalklamamıştım, ta ki bugüne kadar. O yüzden böyle hissettim sanırım.
Siz nasıl aşıyorsunuz bu olayı? Ben sanki; çok öenmli birini kaybetmişim, sevgisini kaybetmişim ve o sevgi başkasına akacakmış gibi tuhaf hissediyorum.
Uzun olabilir, şimdiden uyarayım. Konu kadın-erkek ilişkileri, romantik ilişkiler.
Aylar önce arkadaşımın ısrarıyla tanışma uygulamasının birinde profil oluşturdum. Bu konuya en başta çok karşıydım, ama neyse diyip girmiş bulundum. Fazla uzatmadan anlatacak olursam; biriyle tanıştım. Hatta buraya konu bile açmıştım. Özgüven problemi olan, baskıcı bir anneye sahip, eğtimli, yakışıklı, göründüğü kadarıyla da sadık, sakin birisi. Lafına bakarsak benden çok hoşlanıyor, bir ilişkiye başlamayı da çok istiyor. Bu arada buluştuk da tabii. Ben çok gergin oldğum için bir şey hissedemedim diye düşünürken, kendisi benden çok hoşlandığını ve hatta artık sevgili olduğumuzu bile ima ediyordu.
Konuştuğumuz süre zarfında ben ilgisizliğinden şikayetçiydim en çok. İlgisizlikten kastım ; gün içinde bana ya çok geç ya da hiç yazmaması. Evet çalışan insanlarız ama kahve alırken, ara verdiğinde aklına gelmemem beni üzüyordu. Fazla tepki mi veriyorum acaba derken;
- istanbula gidiyorum, bilmesine rağmen; vardın mı diye sormaması
- hastayım dememe rağmen, nasıl oldun demek aklına bile gelmemiş olması artık tepemi attırdı.
Böyle şeylerin benim için önemli olduğunu ve artık bittiğini söyleyip, kendisiyle ilişiği kestim.
Karşılığında gelen tepki: tamam o zaman :).
Üzerinden meredeyse iki ay geçti. Sonrasında tanıştığım erkeklerde şunu gözlemledim; evet şuan bir ilişki istemiyorsun, ama fikrin değişirse ara beni. Ki ben bu kişilere spesifik bir nedenden dolayı istemiyorum bile demedim, ona rağmen oldurma çabaları ya da “hazır olana kadar ben seni beklerim” hissini vermeleri diğer kişi tarafından ne kadar seviimediğimi gösteriyor ve bu beni çok yaralıyor.
2 yıldır terapi alıyorum ama terapistim çok yorum yapmıyor. Sadece bu olayın ya da terkedilmenin, uğraşmamasının ben de bir kırılma yarattığını söyledi.
Aslında iki aydır bir kere bile stalklamamıştım, ta ki bugüne kadar. O yüzden böyle hissettim sanırım.
Siz nasıl aşıyorsunuz bu olayı? Ben sanki; çok öenmli birini kaybetmişim, sevgisini kaybetmişim ve o sevgi başkasına akacakmış gibi tuhaf hissediyorum.