• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

hiç iyi değilim.

duygusalll

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Mart 2013
200
2
48
Ankara
Merhaba, esra ben yaşım 19 bende yaklaşık 2 yıldır takıntılar mevcut. Bunları kafamdan atamıyorum saçma olduğunu biliyorum ama sürekli içimden istemediğim şeyleri söylüyorum ateşe karşı bi fobim var daha önceleride dini vesveseler geliyordu. Geçen yıl psikiyatriye gittim fakat ilaçlık bir durumum olmadığını söyledi aslında ilaç kullanmak beynimin konusmalarından uzak olmak istiyorum fakat bi kaç hafta sonra işe başlıcam özgüven eksikliğide yaşıyorum ne yapmalıyım ?
 
Merhaba, esra ben yaşım 19 bende yaklaşık 2 yıldır takıntılar mevcut. Bunları kafamdan atamıyorum saçma olduğunu biliyorum ama sürekli içimden istemediğim şeyleri söylüyorum ateşe karşı bi fobim var daha önceleride dini vesveseler geliyordu. Geçen yıl psikiyatriye gittim fakat ilaçlık bir durumum olmadığını söyledi aslında ilaç kullanmak beynimin konusmalarından uzak olmak istiyorum fakat bi kaç hafta sonra işe başlıcam özgüven eksikliğide yaşıyorum ne yapmalıyım ?

tatlim psikologa gitmelisin. ilaclik bir durum yoktur ama terapilik bir durumun var gibi duruyor. ozguven eksikligin zaten terapi almani gerektirir. izmirdeysen bir psikolog onerebilirim istersen
 
Aynıları bende de vardı psikoloğa gittim ve bana ilaç verirsem anlık mutluluk yaşarsın asla tam anlamıyla mutlu olmazsın demişti. O kadar güzel bi cümle ki bu. Anlık mutluluk.... Daimi iç huzur ve mutlu olma olasılığı varken niye anlık mutluluğu seçesin ki? Dini vesveler demişsin. Seninkide bu şekilde mi bilmiyorum ama kendimden örnek vereyim. Namaz kılardım ama içimden küfür ederdim Allah'a,peygamberlere Rabbim affetsin bu elimde değildi içimden geçiyodu öyle durdurmaya çalısırdım dilim af dilerdi içim küfretmeye devam ederdi. Geçmiş takıntısı vardı bide 6 yıl önce olan sey beni rahatsız ederdi.Çift karakterli gibiydim her konuda. Hoş sonunda bipolar bozukluk çıktı zaten ama o apayrı bi mevzu tabi :2: Kendi kendime buldum çareyi ne psikolog ne ilaç. İçimden küfür mü ediyorum inadıma daha da sıkı sarıldım namazıma ağladım secde de yardım et Allahım diye. Geçmiş bi olay mı takıldı kafama oturdum düşündüm su an yapcak bişey var mı? Yok. E ne diye şimdiyi zehir ediyorum kendime?Geçmişle ilgili düşünceler kurt gibi ollur sen düşündükçe ürer kemirir beynini. Kısacası canım sana en iyi neyin gelceğini yine kendin bilirsin.Her deva insanın kendisinde aslında.Geç bi odaya al bi bardak çay kullanıyosan yak bi sigara düşün ne yapmalıyım de. Kalbin sana cevabı vericek :) Allah yardımcın olsun öpüyorum :54:
 
tatlim psikologa gitmelisin. ilaclik bir durum yoktur ama terapilik bir durumun var gibi duruyor. ozguven eksikligin zaten terapi almani gerektirir. izmirdeysen bir psikolog onerebilirim istersen

Teşekkür ederim :)
Hayır Ankarada yaşıyorum. Evet haklısın bende öyle düşünüyorum kendimi çok mutsuz hissediyorum./
 
Aynıları bende de vardı psikoloğa gittim ve bana ilaç verirsem anlık mutluluk yaşarsın asla tam anlamıyla mutlu olmazsın demişti. O kadar güzel bi cümle ki bu. Anlık mutluluk.... Daimi iç huzur ve mutlu olma olasılığı varken niye anlık mutluluğu seçesin ki? Dini vesveler demişsin. Seninkide bu şekilde mi bilmiyorum ama kendimden örnek vereyim. Namaz kılardım ama içimden küfür ederdim Allah'a,peygamberlere Rabbim affetsin bu elimde değildi içimden geçiyodu öyle durdurmaya çalısırdım dilim af dilerdi içim küfretmeye devam ederdi. Geçmiş takıntısı vardı bide 6 yıl önce olan sey beni rahatsız ederdi.Çift karakterli gibiydim her konuda. Hoş sonunda bipolar bozukluk çıktı zaten ama o apayrı bi mevzu tabi :2: Kendi kendime buldum çareyi ne psikolog ne ilaç. İçimden küfür mü ediyorum inadıma daha da sıkı sarıldım namazıma ağladım secde de yardım et Allahım diye. Geçmiş bi olay mı takıldı kafama oturdum düşündüm su an yapcak bişey var mı? Yok. E ne diye şimdiyi zehir ediyorum kendime?Geçmişle ilgili düşünceler kurt gibi ollur sen düşündükçe ürer kemirir beynini. Kısacası canım sana en iyi neyin gelceğini yine kendin bilirsin.Her deva insanın kendisinde aslında.Geç bi odaya al bi bardak çay kullanıyosan yak bi sigara düşün ne yapmalıyım de. Kalbin sana cevabı vericek :) Allah yardımcın olsun öpüyorum :54:
Çok teşekkür ederim bu kadar samimi ve içten cümlelerin için içimi çok rahatlattın şuan sizinle karşılıklı oturup konuşmak istedim. Sanki banahiç geçmeyecekmiş gibigeliyor çok üzülüyorum bu halime hiç böyle biri değildim birşeye çok üzüldmondan beri böyleyim. Dahaönce gittim psikiyariye ama hiç yardımcı olmadılar yenmeye çalıştım çok ama olmadısonra pes ettim çoknamazlarda ağladım bende çok yalvardım Rabbımeçok mücadele verdim ama hep bi ruhsal hapshanedeydm ve bunu hiç bi zman yenemedim :/
 
Bu tarz dönemler her zaman gelir insanın başına her zaman çöktüğünü artık gücün kalmadığını hissettiğin anlar olucak. Sen yine toparlıcaksın kendini. İnsanlar neler yaşıyo ,neler geliyo başımıza herşey insanlar için bunu unutma. Bu çökmekle-kendini toparlamak arasındaki zamana hayat diyoruz zaten :) Çok güzel şeyler yaşıcaksın 19 yaşındaymışın bak bende 20 yaşındayım topla kendini güzel şeylere hazırlan :3:
 
Bu tarz dönemler her zaman gelir insanın başına her zaman çöktüğünü artık gücün kalmadığını hissettiğin anlar olucak. Sen yine toparlıcaksın kendini. İnsanlar neler yaşıyo ,neler geliyo başımıza herşey insanlar için bunu unutma. Bu çökmekle-kendini toparlamak arasındaki zamana hayat diyoruz zaten :) Çok güzel şeyler yaşıcaksın 19 yaşındaymışın bak bende 20 yaşındayım topla kendini güzel şeylere hazırlan :3:

Evet haklısın. Umarım öyle olur :)
Seninle konuşmak çok iyi geldi teşekkür ederim :)) <3
 

Ah tatlım benım ya.. Aynı şeyleri vaktınde az cok bende yasamıstım o yuzden cok ıyı anlayabılıyorum senı.
Bende sımdı 20 yasındayım senın bu soyledıklerını yasadıgımda herhalde 16-17 yaşlarında falandım.2-3 sene yakamı bırakmadı bu takıntılar benim.
Odamdan adımımı atardım,ışıgı sondururdum,tekrar donerdım tekrar acıp kapatırdım.
30 kere telefonumun yerını kontrol ederdım dakika aralıklarla..
Dini vesvese desen had safhadaydı anlatıp hatırlamak bıle ıstemıyorum.
Tüm yaşadıklarımızın bir sebebi ve anlamı var ise dedim kendi kendime bunun da bir sebebi var.
Ben bunu kendi içimde ki büyük bir manevi boşluk olarak anlamlandırdım ve iyice sarıldım ibadetlerime. Rabbimin adını dılımden dusurmedım. Elimden geldigince namazlarımı kıldım. O kotu vesveseler gelse de, şeytan beni dürtse de yılmadım aynı Luthian'ın anlattıgı gıbı. Inan ben farketmeden geçip gidivermiş.
Haa arada aklıma gelmiyor mu, o donemde dusundugum o sacma seyler sık sık aklıma geliyor ama artık hemencecik gecip gidiyor. Zamanla aşacaksın inan bana. Bende Ankaradayım. Çık, gez, dolaş. Parklara git,hava al,arkadaşlarınla zman geçir, insanları izle, kım bılır ne dertler ne huzunler var dısarıda. Onları gordukce sukredersın kendın ıcın. İnşallah en yakın zamanda düzelirsin..
 
Back