Allah büyük.
Hamileyken işten çıktım. İşsizlik maaşım kesildi. Kirama zam geldi. Eşimin maaşına muhakkak gözüyle baktigimiz zam gelmedi. Altı ay öncesiyle bugün arasındaki gelirimizde yarı yarıya düştü. Kendi yagımızda kavrulurduk. Çok güzel para idaresi yapar gezmemizi tozmamizi da yapar birikimde yapardık.
Şimdi ay sonunu getiremeyeceğiz. Ne olacak bilemiyorum.
Sütüm azaldı bebeğim mama takviyesi alıyor mamalar dünya parası.
Bı an çok bunalıyorum.
Bir an Allah kimseye muhtaç etmez muhakkak bir kapı açar diyorum.
Hep öyle oldu çünkü.
Bekleyelim görelim.
Dün içimi iki aylık bebeğime döktüm , ben iyi dileklerde bulundukça baktım gülümseyerek agular yapıyor. :))
İçim sevinçle doldu. Pek realist bir yaklaşım değil belki ama şu an başka bir yolu yok.
Sevgiyle kalın.
“Gecenin en karanlık anı, şafağa en yakın andır”
sadece teslimiyet ve biraz sabır.... tıpkı senin yaptığın gibi!