- Konu Sahibi serenityjane
- #1
merhaba sevgili arkadaşlar. benim sorunum her şeyi kafama takmak. küçüklüğümden beri ailemin beni sevmediği düşüncesi vardı bende. ama büyüdükçe kafama taktığım şeyler de arttı. sanırım bende obsesif kompulsif bozukluk var az biraz. ama bu her şeyi kafama takmaktan kurtulamıyorum. şu aralar sınavlara hazırlanıyorum dolayısıyla hep evdeyim. malum yaz. herkes gezip tozuyor. babam benimle evde duruyor ama zaman zaman bunu kafama kakıyor. işte senden dolayı evdeyim ama kıymet bilmiyorsun diyor. evde hiçbir işe yardım etmediğimi hepnapı laf sokarak söylüyorlar ama hiç gel kızım şu işte bana yardım et demiyorlar güzelikle. elimizi yıkarken sıcak su kullansak ya da peş peşe iki gün banyo yapsak hemen lafı ediliyor. zaten evde durdukça çekingenleştim ve babamdan da korkuyorum. üniversite tercihlerime karışmıştı. gidersen geri gelme demişti. domuz gribi aşısı çıktığında vurulmaz da hasta olursanız sizi hastaneye taşımam demişti. mecbur vurulmuştum aşıyı. evde bana ilgi göstermediklerini söylemiştim sen de bulaşıkları yıkamıyorsun demişti babam. arkadaşım da çok az var. üniversitede gezdiğim bir kız arkadaş grubum vardı ama onlara ben sonradan dahil oldum. bu yüzden onlar daha samimiler ve sürekli bana birbirlerini övüyorlar. beni çok nadir arıyorlar okul bittiğindan beri aramıyorlar. neden hep ben yalnız kalıyorum ki. kardeşimle aynı ünideyiz o benden 4 yaş küçük. onun benim aksime çevresi çok geniş telefonu hiç susmuyor. çok üzülüyorum. giderek her şeyi daha çok kafama takar oldum. çok uğraşıyorum ama düzelemiyorum. çevremdekilerin beni sevmediğini ve önemli olmadığımı düşünüyorum. yorum yaparsanız çok sevinirim...
