Kısa kesmeye çalışacağım, sadece anlatmaya ihtiyacım var.
İş yerinde takdir edilen, sevilen biriyim ve işimi, henüz belki öyle bir performans beklenilmediği halde daha da ileriye taşıyarak yaparım. Ancak ilk iş tecrübemden bu yana bildiğim-gördüğüm bir şey varsa "Senden beklenmeyen işi, iyilik olsun diye bile yaparsan, o iş artık senin işinmiş gibi algılanır" durumu.
Ancak işinde mükemmeliyetçi biriyim, iyi olmadığını düşünürsem rahat uyuyamam. Patronun talebine gerek kalmadan, kendisini ileri taşıyan, hata kapatan, günü kurtaran olmuşumdur çoğu kez. İşimde inisiyatif alabiliyorum.
Ancak şu ara hamişlik durumlarıyla birlikte, biraz kendimi geri çektim. İşi aksatmadım, her şey yolunda, ama öncelik sıram değişiyor - değişmeli. Çünkü zor bir hamilelik yaşıyorum. Belli etmiyorum ama, çok zor. Bazı sağlık problemleri, stres vb.
Taa en başında, işe başlarken uzun uzadıya konuştum patronlarımla, çünkü işe girmem için günlerce telefonla arandım. Yani bu iş için rica -minnet - ısrar istendim arkadaşlar. Ben de bazı şartlar getirdim. Maaş konusunda olmazsa olmazlarımın sözünü aldım. Sabit bir gün için düzenli verilmeli, aksatılmamalı, tam verilmeli. Bunun sebebini de açıkladım; para konuşmak mizaç olarak beni yıpratıyor, düzenli olsun, "Neden eksikti, neden zamanında olmadı" vb. konuşmak beni işten uzaklaştıran bir şey.
Ve sağlık konusunda hassasiyetlerimi bildirmiş biriyim, "Beni tanıyorsunuz, sağlık konularını işten kaytarmak için kullanmam. Ama işimi de sağlığımın önüne geçirmem" dedim.
Üstelik kredi çektim düzene güvenerek, bunu da söyledim. "Rica ederim aksatmayın"
Bunu neden söylüyorum, çevrece çok saygın, önemli bir yer ve fakat aynı zamanda maaşlar konusunda gevşek bir yer de.
Maaş alacağım gün öğreniyorum, muhasebecimize direktif verilmiş "Ayın 30una kadar maaş ödemeleri askıya alınmış" ... Bunu da muhasebecimiş şöyle söylüyor "Yaa çok pardon, sana söylemeyi unuttum, 10 gün önce böyle kesin bi emir geldi" ... Sorun değil dedim kapattım ama, dişlerimi sıkıyorum. Bir yandan da gevşemeye çalışıyorum hamişim. 16 haftam bitiyor + zaten sinirli biriyimdir. Sağlık problemim de zor kontrol edilen bir şey, duygusal çalkalantıya gelemem.
Çok sinirlendim. Aradım patronları, ulaşamadım.
2 gün ulaşamadım patronlara, dün sabah direktif mesajı alıyorum bi de "Şunu şöyle yap" gibisinden.
Şaşırdım. Hiç huyu olmayan adam (patron), sabahın körü uyanmış, işime karışıyor.
Aynı şeyi bu sabah da yaptı, direktif veriyor... Yahu benden talep ettiğin şey, benim ekstradan yaptığım bir şey zaten. Ben onu yapmasam, farkında bile olmayacaktın öyle bir şey yapılabileceğinin (Grafik işleri vb.)
Ya tamam patronsun da, bu nedir, ne değişti?
Maaşı vermedim diye çekineceğine, ben bu kadını diller dökerek işe aldım diye hayıflanacağına bu durumdan, gelmiş bir de bana patronluk taslıyor. Ben ise krediyi ayın 20sinde kendimi zora sokarak, planda olmayan şekilde ödeyeceğim.
Buraya kadarını salla... Bunların hiçbirisi önemli değil.
Ama 2 gündür gribim ve gittikçe ağırlaşıyor. Arıyorum adamlara ulaşamıyorum.
Ve sinirlendim bu durumlara, bununla birlikte akıntıdan farklı olarak su geldiğini hissettim. Doktorumu aradım, ameliyattaymış, öğleden sonra gelin dedi... Umut ediyorum ki bebeğime bir şey olmamıştır.
Çok sinirliyim. Söz insanın namusudur. Sen maaş düzenim hakkında söz vermiş bir adamsın ve bu yaşadığımız 2. sorun. İşi ben istemedim senden, geldin sen istedin. Hamile olduğumu, bunu zor yaşadığımı görüyorsun ve şu zamana kadar 1 gün rapor almış insan değilim. İşimi tam yapıyorum, 2 gündür patronculuk oynuyorsun nereden estilerse. Ve dönüp ulaşmaya çalışıyorum, meşgule veriyorsun...
Offf... Sinirliyim. Sinirleniyorum. Korkuyorum.
Öğleden sonra doktor randevum var, sıvım mı azaldı, su mu yoksa basit bir akıntı mı...
"İşinize başlarım" diyip her şeyi atmama az kaldı.
işyerine de rapor ver dur. raporluyken de pislik çıkarmazlar sanırım. olmadı ver istifanı. senin sağlığından önemli değil
