Hem çok önemli hem çok acil lütfen yardım edin!!!!!!!

Biliyorum belki başlık çok endişe verici geldi ama konu benim için gerçekten çok önemli. Halkla ilişkiler 3. sınıf öğrencisiyim ve arkadaş grubumla beraber bi yarışmaya katılıyoruz. Konu ;" kuşak çatışması iletişimle çözülür" . Bu yüzden siz değerli annelere bi sorum olacak. Aile içi iletişimin güçlü olması size ne gibi faydalar sağlar? Yani çocuğunuzun size herşeyini anlatabilmesi, sizin de duygularınızı onunla paylaşmanız size ne gibi faydalar kazandırır? Çabuk cevap veririseniz gerçekten çok minnattar kalacağım şimdiden teşekkürler

sevgili arkadaşım öncelikle aile içi iletişimin açık oluşu çocuklarımızı gelecek tehlıkelerden korur..madde bağımlılıgından tutda aklına gelebilecek her çıkmazında veya maruz kaldıgı herhangibir sıkıntılı durumda bundan önce ebeveyınlerının haberdar olması cocugu önüne geçilemez hayati durumlardan kurtarabilicek en önemli can simididir..acaba kaç gençkızımız evınden kaçarak evlenmiş veya sokaklara düşmüştür..emının bi araştırma yapılsa,evden kaçan kızların yarısını evlenmiş yarısına yakınını kötü koşullar içinde belki çok az bir kısmınıda çalışıp hayatını kurtarmış olarak saptıyabılırlerdi..özellıkle bızım gibi ataerkıl tomlumlarda değişimler daha sancılı oluyor..buyüzden iletişim ebeveyinide cocugu sayesınde öğrenmeye iter..en inatçı dar kafalar bile değişime uymak zorunda hissederler eğer karşılarında açık ve sıcak bir iletişim bulurlarsa..böylece birçok aile faciaları önceden engellenmiş olucaktır..konu çok kapsamlı..psıkologlarla ilgili sitelerdede araştırma yapabılırsın kolay gelsin başarılar sevgiler.

ben kesinlikle çözülebileceğine inanıyorum. çünkü:
konuşarak ve gerçek anlamda dinleyerek çözelemeyecek hiç bir şey yoktur.aileler dinlediği ve anlamaya çalışıp yargılamak yerine yol göstermeyi fakat bunu ders verir gibi deilde çocuğa yada ergene farklı alternatifler sunarak yaptığı sürece ailesiyle konuşmak istemeyecek hiç bir çocuk yoktur( çocuk derken 0'dan başlayarak ölene kadar olan dönemi kapsıyorum) aynı şekilde ebeveynlerde aslında çocuklarıyla iletişim kurmak isterler fakat çoğu zaman seçilen yol yanlıştır.aile her zaman ben yaşadım bilirim havasındadır çoğu zamanda haklıdır.ancak her geçen gün herşey değişmektedir ve bunu özelliklede belli bir yaştan sonra ebevenler kabul etmezler.çocuksa kendini kanıtlama çabasındadır ve sürekli yen atılımlarda bulunur aslında istediği her zaman gurur duyulan övülen olmaktır her birey bunu söyleemesede ister.aile ise aşına birşey geecek korkusuyla çoğu zaman çocuğu engelleme önünü kesme ve hatta itamlarla yargılamalar yapmaktadır.fakat bunlar yerine her iki tarafta konuşabilse ve anlama yoluna gitse hiç bir sorun kalmaz.unutumamalıdırki yasaklar tatlıdır.yasaklamak yerine sonuçları abartlmadan anlatılsa çoğu facia yaşanmaz.yada patik arkadaşımızında değindiği gibi durumlarla karşı karşıya kalınmaz.tabi bu durumun bir taraftan bakış açısı birde yanlış iletişim olayı var.aile çok rahattır çocuğuna karşı herşeyi konuşmakta herşeye izin vermekte ve önünü tamaen açmaktadır hatta bazen işi dahada abartarak çocuğuyla birlikte birçok kendide yapar evet kuşak çatışması yaşanmaz böyle bir durumda ancak birey hataların hata olduğunun farkında deildir o zamanda.ve böyle durumlardada çoğu zaman ortaya olası suçlu kişilik bozukluğu olan bireyler çıkar.
peki doğru olan nedir? (Bana Göre) gerektiği düzeyde serbestlik gerektiği düzeyde ve zaman içerisinde zaman zaman daralan zaman zaman genişleyen sınırlar çizmek bu şekilde hem birey ve ebeveynler arasında anlaşmazlık çıkmayacak hemde gerektiğinde ebeveynler yapmaları gereken düzeyde durumlara müdahele edebileceklerdir. ancak birey yaşama dış dünyaya gerçekten ayak basarken sağlam bir temek üzerinde olduğundan büyük sarsıntılar bile onu sadece sendeletecek ve yıkmayacaktır.ayrıca ailede gerçek anlamda çocuğunun yaşamının her aşamasını onunla paylaşabilmiş ve yanında olabilmiş olacaktır.tabi tüm bunlar sadece aileleri kapsar malesefki dış dünyaya açılındığında ayıplamalar vs. gibi yanlış yaklaşımlar devam edecektir.günümüzde yaşanan küçük bir örnek; tiki giyim tarzına gençlerhoş gözle bakıyor ve yaşam felsefesini çoğu çözmeye bile çalışmadan sadece uyguluyor. çevre ve çoğu kesimde aile ise sürekli yadıgıyor eleştiriyor fakat onlarda adece gözlerine hoş gelmediği çin bunu yapıyor. fakat gerçeketen nedenlerini sorgulayan aillerin çocuklarında ise bu tarza çok az rastlanıyor. rastlananlarda ise birey(çocuk ) nedenlerini biliyor bunları paylaşabiliyor ve abartmıyor.aile ise çevreden gelen tepkileri pskürtebiliyor çünkü çocuğunun neden bunu seçtiğini biliyor.
uzun sözün kısası önemli olan konuşmak değil dinlemek dinledğini kendi safına çekmeden analiz edebilmektir.
NOT: ben sadece bir ev hanımıyım ve bunlar tamamen benim nacizane düşüncelerim.tabi geniş kapsamlı ve doğru yaklaşımları sosyologlar yaparlar.