• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

HAYATIN TADINI ÇIKARAMIYORUM

booksmoney

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
10 Ekim 2018
1.042
1.394
133
Yakın zamanda boşandım buraya da yazıp öneriler almıştım. Terapi de alıyorum fakat ben şu sıralar hayatın tadını çıkaramıyorum sanki her şey iyiye gitmesi gerekirken kötüye gidiyormuş gibi. Aslında kötü giden bi şey yok hayatımda ama hayatımın yeni kısmına alışamadım galiba hala. Çabalıyorum iyi olmaya çalışıyorum arkadaşlarımla ailemle vakit geçiriyorum. Ama yalnız kaldığım an düşünceler başlıyor. Hayatım hep böyle mi olacak hiç mutlu olmayacak mıyım vs. Sanırım istemesem de bi depresyona girmek üzereyim.
Çok sevip sevilmediğim bi ilişki içindeydim evliyken çok zor oldu benim için bitirmek her şeye rağmen. Kararımın doğruluğundan da eminim düzelmeyecek bi insan için çaba harcamaktan yorulmuştum artık. Şimdi kendimi suçlama kısmına geçtim keşke evlenmeseydim keşke daha detaylı düşünseydim doğru tercih yapsaydım şuan belki de çocuk yapmış onu büyütüyor olurdum diyorum arkadaşlarım gibi.
Bu durumda ne yapmalıyım? Tecrübeli kadınlardan destek istiyorum...
 
Hayatında kötü giden bir şey yokmuş zaten, bunlar alışma evreleri. Oluyor öyle. Geçiyor sonra. Geçmeyeni görmedim. İyi ki çocuk yapmsmışsın. Onun da daha zamanı var çünkü. İnsan, problemli bir ilişki içindeyken, ne evliliğine hayrı dokunur, ne kendine, ne de dünyadan habersiz bir bebeğe ebeveynlik yapabilir böyle bir süreçte.
Hayat, kötü yapılmış bamya yemeği gibi bir şey zaten, tadı bu kadar bacım. İstesek de daha fazla çıkmıyor.
O nedenle ağzında başka güzel tatlar kalsın istiyorsan, menüyü zenginleştireceksin.
 
Hayatında kötü giden bir şey yokmuş zaten, bunlar alışma evreleri. Oluyor öyle. Geçiyor sonra. Geçmeyeni görmedim. İyi ki çocuk yapmsmışsın. Onun da daha zamanı var çünkü. İnsan, problemli bir ilişki içindeyken, ne evliliğine hayrı dokunur, ne kendine, ne de dünyadan habersiz bir bebeğe ebeveynlik yapabilir böyle bir süreçte.
Hayat, kötü yapılmış bamya yemeği gibi bir şey zaten, tadı bu kadar bacım. İstesek de daha fazla çıkmıyor.
O nedenle ağzında başka güzel tatlar kalsın istiyorsan, menüyü zenginleştireceksin.
Bu yüzden çocuk sahibi olmayı istemedim çünkü asla iyi bi evliliğimiz olmadı. Umarım geçer bu zamanlarda.
 
Hayatın tadını kim çıkarıyor ki… beklentilerinizi düşük tutun, boşandıktan sonra hayatım Maldivlerde tatil yapmak gibi olacak kafasına girmeyin. Kendinize zaman verin. Bocalama içinde olmanız normal.
Büyük beklentim yok ama üzülüyorum yine de. Kendi düzenimden ayrıldım aile evindeyim şuan aslında daha rahatım yemek temizlik düşünmüyorum fakat içimin bi kısmı nedense çok kötü hissediyor.
 
İnsan çevresinden çok etkileniyor.
Dışardan bakınca sanki herkes evli çocuklu mutlu havasında zannediyoruz.
Biz niye öyle olamadık diye kaygı duyuyoruz.
Bana niye denk gelmedi vs sorgulamalar başlıyor.
Bu süreç illa sıkıntılar olacak zamana ihtiyacınız var.
 
Evet trde hayat böyle zaten ama bu aralar özellikle moodum düşük ne zaman atlatacağım bilmiyorum.
Inisler cikislar olmadan atlatmaniz mumkun degil biz zaten kadiniz, bir gunumuz digerini tutmaz ki hormonal acidan. Dongulerimiz izin vermez bi kere. Dogal bi surec bu aglamak istiyosan agliycaksin baska turlu atlatilmaz ama agladigin icin vay ben hala unutamadim bk gibi hayatim falan demeye gerek yok. Uzulmeyiiiin oguzhan koctan hepsi geciyor gonderdim size😌
 
İnsan çevresinden çok etkileniyor.
Dışardan bakınca sanki herkes evli çocuklu mutlu havasında zannediyoruz.
Biz niye öyle olamadık diye kaygı duyuyoruz.
Bana niye denk gelmedi vs sorgulamalar başlıyor.
Bu süreç illa sıkıntılar olacak zamana ihtiyacınız var.
Evet ister istemez insanlarla kıyaslama başladım kendimi. Mesela hafta sonu kuzenlerim falan vardı yine bu konular açıldı birisi dedi genç kız illa ki hayatına yeniden birisi girecek falan. Diğeri dedi ki niye girecekmiş sanki diğerinde doğru tercih yaptı da. Yani bu konuşmalara engel olamıyorum herkes bi şeyler söylüyor. Bunu söyleyende berbat bi evliliği olan ama boşanmak bi seçenek olmayan birisi.
 
Yakın zamanda boşandım buraya da yazıp öneriler almıştım. Terapi de alıyorum fakat ben şu sıralar hayatın tadını çıkaramıyorum sanki her şey iyiye gitmesi gerekirken kötüye gidiyormuş gibi. Aslında kötü giden bi şey yok hayatımda ama hayatımın yeni kısmına alışamadım galiba hala. Çabalıyorum iyi olmaya çalışıyorum arkadaşlarımla ailemle vakit geçiriyorum. Ama yalnız kaldığım an düşünceler başlıyor. Hayatım hep böyle mi olacak hiç mutlu olmayacak mıyım vs. Sanırım istemesem de bi depresyona girmek üzereyim.
Çok sevip sevilmediğim bi ilişki içindeydim evliyken çok zor oldu benim için bitirmek her şeye rağmen. Kararımın doğruluğundan da eminim düzelmeyecek bi insan için çaba harcamaktan yorulmuştum artık. Şimdi kendimi suçlama kısmına geçtim keşke evlenmeseydim keşke daha detaylı düşünseydim doğru tercih yapsaydım şuan belki de çocuk yapmış onu büyütüyor olurdum diyorum arkadaşlarım gibi.
Bu durumda ne yapmalıyım? Tecrübeli kadınlardan destek istiyorum...
Konuyu okuyunca aklıma direkt bu yazı geldi.☺️
 

Eklentiler

  • IMG_20230802_120740.jpg
    IMG_20230802_120740.jpg
    67,2 KB · Görüntüleme: 70
Evet ister istemez insanlarla kıyaslama başladım kendimi. Mesela hafta sonu kuzenlerim falan vardı yine bu konular açıldı birisi dedi genç kız illa ki hayatına yeniden birisi girecek falan. Diğeri dedi ki niye girecekmiş sanki diğerinde doğru tercih yaptı da. Yani bu konuşmalara engel olamıyorum herkes bi şeyler söylüyor. Bunu söyleyende berbat bi evliliği olan ama boşanmak bi seçenek olmayan birisi.
Ya söylerler milletin çenesini durduramazsin.
Herkes eleştirmeye meraklı bu toplumda.
Ben olsam bir süre yalnız kalır sadece profesyonel yardım alırdım.
Milletin çenesi ile ugrasmazdim çünkü ancak insanı dibe çekerler.
Siz biliyorsunuz yasadiginizi.
 
Ya söylerler milletin çenesini durduramazsin.
Herkes eleştirmeye meraklı bu toplumda.
Ben olsam bir süre yalnız kalır sadece profesyonel yardım alırdım.
Milletin çenesi ile ugrasmazdim çünkü ancak insanı dibe çekerler.
Siz biliyorsunuz yasadiginizi.
Evet ne kadar çabaladığımı ben biliyorum ne çektiğimi de. Kimseyi çağırmamasını söyledim anneme bir süre dinlenmek istediğimi kabul etti. Umarım birisi gelmez insanlara açıklama yapmak istemiyorum artık
 
Yakın zamanda boşandım buraya da yazıp öneriler almıştım. Terapi de alıyorum fakat ben şu sıralar hayatın tadını çıkaramıyorum sanki her şey iyiye gitmesi gerekirken kötüye gidiyormuş gibi. Aslında kötü giden bi şey yok hayatımda ama hayatımın yeni kısmına alışamadım galiba hala. Çabalıyorum iyi olmaya çalışıyorum arkadaşlarımla ailemle vakit geçiriyorum. Ama yalnız kaldığım an düşünceler başlıyor. Hayatım hep böyle mi olacak hiç mutlu olmayacak mıyım vs. Sanırım istemesem de bi depresyona girmek üzereyim.
Çok sevip sevilmediğim bi ilişki içindeydim evliyken çok zor oldu benim için bitirmek her şeye rağmen. Kararımın doğruluğundan da eminim düzelmeyecek bi insan için çaba harcamaktan yorulmuştum artık. Şimdi kendimi suçlama kısmına geçtim keşke evlenmeseydim keşke daha detaylı düşünseydim doğru tercih yapsaydım şuan belki de çocuk yapmış onu büyütüyor olurdum diyorum arkadaşlarım gibi.
Bu durumda ne yapmalıyım? Tecrübeli kadınlardan destek istiyorum...
Valla olay sadece boşanmaktan değilde, şu hayatın tadını çıkarabilen kişiler çok fazla da değil. İnsan mutlu olabilmek için her zaman birşeylere yada birilerine ihtiyaç duyar. Bu bizim doğamızda var. Aşacaksın acısını, eskisinden daha güçlü kalkacaksın
 
Valla olay sadece boşanmaktan değilde, şu hayatın tadını çıkarabilen kişiler çok fazla da değil. İnsan mutlu olabilmek için her zaman birşeylere yada birilerine ihtiyaç duyar. Bu bizim doğamızda var. Aşacaksın acısını, eskisinden daha güçlü kalkacaksın
İnşallah kalkabilirim. Şuan imkansız gibi geliyor.
 
İnşallah kalkabilirim. Şuan imkansız gibi geliyor.
İmkansız geldiği zamanlarda geçirdiğiniz acıları zor zamanları düşünün. Bana gerçekten iyi geliyor.
Önüme bir engel çıkıyor kahroluyorum nasıl geçecek diye, sonra bir oturup düşünüyorum, daha küçük yaşlarımda ne engellerle ne sorunlarla karşılaştım baş ettim geçti acısı bitti, bunlar da bitecek.
Müdahele edemediğiniz şeylerin arkasından ağlamayın, canınızı sıkmayın. Zamana bırakın o zaten acılarınızı alıp götürecek. İnanın geçecek. Bana geçecek diyorlardır inanmak istemiyordum. Bebeğimi kaybettiğimde dedim ki tamam artık hayattan bir beklentim kalmadı ben öldüm, daha ötesi yok devam edemem dedim. 9 ay olacak kaybedeli. Devam edebiliyormuşum. İnanın sizde devam edeceksiniz, büyük acılar geçirmiş, büyük acılar geçirenlere şahit olmuş birisi olarak size garantisini veriyorum.
 
Büyük beklentim yok ama üzülüyorum yine de. Kendi düzenimden ayrıldım aile evindeyim şuan aslında daha rahatım yemek temizlik düşünmüyorum fakat içimin bi kısmı nedense çok kötü hissediyor.
Düzen değişikliği zaten başlıbaşına stres sebebi. Evinden aşağı siteye taşınan bile bir burukluk yaşar. Bu çok normal bir durum. Bundan sonra her şey gönlünce olur inşallah
 
Back