- 25 Kasım 2006
- 8.868
- 19
HAYATIMIZIN TADI TUZU KOMŞULARIMIZ
Nerede oturursak oturalım bir yönetenimiz vardır.Valimiz,Belediye reisimiz..Hatta apartman yönetimcimiz..Kurallara uymak zorundayız isterseniz uymayın...
Apartman yöneticilerine bayılırım,hele bayansa..Mutlaka bir açık bulurlar ve hiç çekinmeden savaşırlar..evet savaş verirler.İsteklerini kabul etmeyin.. Ya canciğerdirler,ya kavgalı...
Canciğerlerle,kahveler içilir,kavgaların nedenleri anlatılır uzun uzun.çok lâzımmış gibi.Daima haklıdır. “Ama şekerim” diye,kahve saatleri öğleye kadar uzar.Oradan kalkar,diğer canciğerine.Öğlen orada da uzarken,çay vaktine ayıp olmasın hesabı,bir başka kapıda akşamı yapar..
(Tabi ki bazıları için,ben gördüğümü yaşadığımı yazıyorum)
Elinde defteri nihayet akşamı fark eder..Geceyi koca ile gideceği kapıları tespit ederek geçirir.Gidilmedik kim kaldıysa günler boyu tek tek dolaşır..
İşi ciddiye alır kendince.Memleket meseleleri değil,apartman meseleleri önemlidir onun için nedense...
Ödünüz kopar apartman aralığında onunla karşılaşmaktan..Ama o sizi duyar,anlamazsınız bile..Nasıl kurtulurum düşüncesiyle,çantadan anahtar bulma çabası oyalanırken,o tepenizde konuşarak,evinizin içine girivermiştir.Kan ter içinde elinizdekileri yerleştirirken,o hâla konuşur.Üzerinizi değiştirmeğe gidince “Allahım neydi günahım” diye sızlanırken “birer kahve içelim,öğlen Oya hanıma gideceğim hadi şekerim”diye seslenir..“oh! sadece bir kahve” ..
Meğer toplantıda kendisinden sonra kocasını önermemiz için rica turlarına başlamış ...
Ben nasıl bayılmam bu tiplere,nasıl yazmam anılarıma.Hayatımızın tadı tuzu onlar.....Eski komşum benim
Yeşilimin anılarından duyguları:çiçek:
Nerede oturursak oturalım bir yönetenimiz vardır.Valimiz,Belediye reisimiz..Hatta apartman yönetimcimiz..Kurallara uymak zorundayız isterseniz uymayın...
Apartman yöneticilerine bayılırım,hele bayansa..Mutlaka bir açık bulurlar ve hiç çekinmeden savaşırlar..evet savaş verirler.İsteklerini kabul etmeyin.. Ya canciğerdirler,ya kavgalı...
Canciğerlerle,kahveler içilir,kavgaların nedenleri anlatılır uzun uzun.çok lâzımmış gibi.Daima haklıdır. “Ama şekerim” diye,kahve saatleri öğleye kadar uzar.Oradan kalkar,diğer canciğerine.Öğlen orada da uzarken,çay vaktine ayıp olmasın hesabı,bir başka kapıda akşamı yapar..
(Tabi ki bazıları için,ben gördüğümü yaşadığımı yazıyorum)
Elinde defteri nihayet akşamı fark eder..Geceyi koca ile gideceği kapıları tespit ederek geçirir.Gidilmedik kim kaldıysa günler boyu tek tek dolaşır..
İşi ciddiye alır kendince.Memleket meseleleri değil,apartman meseleleri önemlidir onun için nedense...
Ödünüz kopar apartman aralığında onunla karşılaşmaktan..Ama o sizi duyar,anlamazsınız bile..Nasıl kurtulurum düşüncesiyle,çantadan anahtar bulma çabası oyalanırken,o tepenizde konuşarak,evinizin içine girivermiştir.Kan ter içinde elinizdekileri yerleştirirken,o hâla konuşur.Üzerinizi değiştirmeğe gidince “Allahım neydi günahım” diye sızlanırken “birer kahve içelim,öğlen Oya hanıma gideceğim hadi şekerim”diye seslenir..“oh! sadece bir kahve” ..
Meğer toplantıda kendisinden sonra kocasını önermemiz için rica turlarına başlamış ...
Ben nasıl bayılmam bu tiplere,nasıl yazmam anılarıma.Hayatımızın tadı tuzu onlar.....Eski komşum benim
Yeşilimin anılarından duyguları:çiçek: