Hayatımda ilk defa kendimi bu kadar yalnız hissediyorum

life25

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Mayıs 2021
372
147
28 yaşındayım, hayatımda yalnız hissettiğim zamanlarım oldu ama hiç bu kadar yalnız hissettiğim bir dönem yaşamadım, iş ortamında zaten yakın arkadaşım yok, aşk hayatı deseniz zaten bu konudan önceki açtığım konuda herşeyi anlatmıştım, 2 tane yakın arkadaşım vardı onlarla da bağım kopunca tamamen yalnız hissettim, bu iki kişiyle bağ kopmasının nedeni; birisiyle 1.5 sene yakındım haftanın her günü yüzyüze sohbet ederdik gezerdik iş yeri bizim eve çok yakındı işyerleri kapanınca hiçbir şekilde aramadı ve mesaj atmadı aramızda bir sorun yoktu bu şekilde aylar geçti bende numarasını sildim zaten, diğeriyle de 3 sene yakındım birbirimize dertlerimizi anlatırdık hep buluşurduk aramız iyiydi, nişanlandı ve aramıza mesafe girmeye başladı bana pek mesaj atmıyordu ben mesaj atsam bile ya kaç gün sonra cevap veriyor ya da hiç yazmıyordu,arkasından kötü konuştuğu kızlarla yakınlık gösterdiğini görünce uzaklaşmıştım ve son ay pek konuşmuyordum kına ve düğününe gelmeyince tepki gösterdi bende zaten arkadaşlığımız kalmamış ki dedim ve bağımız tamamen koptu, artık eskisi gibi yakınlık hissedemiyorum insanlara geçmişteki yaşadıklarım ve son yaşananlarla beraber güven duygumu da kaybettim, hayattan keyif almamaya başladım film izliyorum kitap okuyorum işe gidiyorum sadece, iş ortamında kafa dengim kimse yok ve 28 yaşında olduğum için ailen ölünce yalnız kalacaksın yaşın geçiyor muhabbetleri yüzünden pek konuşmakta gelmiyor içimden sadece işimi yapıp çıkıyorum.
Tavsiyenize ihtiyacım var teşekkür ederim.
 
28 yaşındayım, hayatımda yalnız hissettiğim zamanlarım oldu ama hiç bu kadar yalnız hissettiğim bir dönem yaşamadım, iş ortamında zaten yakın arkadaşım yok, aşk hayatı deseniz zaten bu konudan önceki açtığım konuda herşeyi anlatmıştım, 2 tane yakın arkadaşım vardı onlarla da bağım kopunca tamamen yalnız hissettim, bu iki kişiyle bağ kopmasının nedeni; birisiyle 1.5 sene yakındım haftanın her günü yüzyüze sohbet ederdik gezerdik iş yeri bizim eve çok yakındı işyerleri kapanınca hiçbir şekilde aramadı ve mesaj atmadı aramızda bir sorun yoktu bu şekilde aylar geçti bende numarasını sildim zaten, diğeriyle de 3 sene yakındım birbirimize dertlerimizi anlatırdık hep buluşurduk aramız iyiydi, nişanlandı ve aramıza mesafe girmeye başladı bana pek mesaj atmıyordu ben mesaj atsam bile ya kaç gün sonra cevap veriyor ya da hiç yazmıyordu,arkasından kötü konuştuğu kızlarla yakınlık gösterdiğini görünce uzaklaşmıştım ve son ay pek konuşmuyordum kına ve düğününe gelmeyince tepki gösterdi bende zaten arkadaşlığımız kalmamış ki dedim ve bağımız tamamen koptu, artık eskisi gibi yakınlık hissedemiyorum insanlara geçmişteki yaşadıklarım ve son yaşananlarla beraber güven duygumu da kaybettim, hayattan keyif almamaya başladım film izliyorum kitap okuyorum işe gidiyorum sadece, iş ortamında kafa dengim kimse yok ve 28 yaşında olduğum için ailen ölünce yalnız kalacaksın yaşın geçiyor muhabbetleri yüzünden pek konuşmakta gelmiyor içimden sadece işimi yapıp çıkıyorum.
Tavsiyenize ihtiyacım var teşekkür ederim.
Yalnızım,arkadaşım yok ve çok mutluyum inan.Kendimi seviyorum,kendime değer veriyorum.En yakın arkadaşım kendim :)
 
İş yerinde evlilik muhabbetleri açıp beni bunaltıyorlar bende konuşmayınca ortamda bunalıyorum yalnız hissediyorum
Ben 30 yaşımda evlendim ve iyi ki de öyle olmuş.Bazı insanların tek başarısı evlilik (!) takma onları bence.
 
İnsanlar bir yerden sonra bireyselleşmeye başlıyorlar zaten. Yok o eski dostluklar arkadaşlıklar. İnsanlarla günlük takılıp eğlenip vakit geçirin. Yani gününüz güzel geçsin yeter
 
28 yaşındayım, hayatımda yalnız hissettiğim zamanlarım oldu ama hiç bu kadar yalnız hissettiğim bir dönem yaşamadım, iş ortamında zaten yakın arkadaşım yok, aşk hayatı deseniz zaten bu konudan önceki açtığım konuda herşeyi anlatmıştım, 2 tane yakın arkadaşım vardı onlarla da bağım kopunca tamamen yalnız hissettim, bu iki kişiyle bağ kopmasının nedeni; birisiyle 1.5 sene yakındım haftanın her günü yüzyüze sohbet ederdik gezerdik iş yeri bizim eve çok yakındı işyerleri kapanınca hiçbir şekilde aramadı ve mesaj atmadı aramızda bir sorun yoktu bu şekilde aylar geçti bende numarasını sildim zaten, diğeriyle de 3 sene yakındım birbirimize dertlerimizi anlatırdık hep buluşurduk aramız iyiydi, nişanlandı ve aramıza mesafe girmeye başladı bana pek mesaj atmıyordu ben mesaj atsam bile ya kaç gün sonra cevap veriyor ya da hiç yazmıyordu,arkasından kötü konuştuğu kızlarla yakınlık gösterdiğini görünce uzaklaşmıştım ve son ay pek konuşmuyordum kına ve düğününe gelmeyince tepki gösterdi bende zaten arkadaşlığımız kalmamış ki dedim ve bağımız tamamen koptu, artık eskisi gibi yakınlık hissedemiyorum insanlara geçmişteki yaşadıklarım ve son yaşananlarla beraber güven duygumu da kaybettim, hayattan keyif almamaya başladım film izliyorum kitap okuyorum işe gidiyorum sadece, iş ortamında kafa dengim kimse yok ve 28 yaşında olduğum için ailen ölünce yalnız kalacaksın yaşın geçiyor muhabbetleri yüzünden pek konuşmakta gelmiyor içimden sadece işimi yapıp çıkıyorum.
Tavsiyenize ihtiyacım var teşekkür ederim.
Sosyal ortam eklemedikçe yeniarkadaşlık kuramazsın. İlgi alanın olan bir alanda kursa gidebilirsin. Yemek,halk oyunu,resim,seramik,bitki,fotoğrafçılık,dil kursu gibi
Bir şekilde yeni bir ortam açmalısınız kendinize.
 
Canim nerede yaşıyorsun bilmiyorum ama insan tanımakta en iyi yer spordur.
Mutlaka yürüyüş grupları vardır bulunduğun yerde. Trekking, su sporu varsa ona başlayabilirsin çevren olur biraz. Kitap kulüpleri iyidir. Gezi kulüpleri var. Kültür turları vb.
Yüksek.lisans öneririm.
İngilizce kursu vb.
Kendini geliştir çevren gelişsin.
 
28 yaşındayım, hayatımda yalnız hissettiğim zamanlarım oldu ama hiç bu kadar yalnız hissettiğim bir dönem yaşamadım, iş ortamında zaten yakın arkadaşım yok, aşk hayatı deseniz zaten bu konudan önceki açtığım konuda herşeyi anlatmıştım, 2 tane yakın arkadaşım vardı onlarla da bağım kopunca tamamen yalnız hissettim, bu iki kişiyle bağ kopmasının nedeni; birisiyle 1.5 sene yakındım haftanın her günü yüzyüze sohbet ederdik gezerdik iş yeri bizim eve çok yakındı işyerleri kapanınca hiçbir şekilde aramadı ve mesaj atmadı aramızda bir sorun yoktu bu şekilde aylar geçti bende numarasını sildim zaten, diğeriyle de 3 sene yakındım birbirimize dertlerimizi anlatırdık hep buluşurduk aramız iyiydi, nişanlandı ve aramıza mesafe girmeye başladı bana pek mesaj atmıyordu ben mesaj atsam bile ya kaç gün sonra cevap veriyor ya da hiç yazmıyordu,arkasından kötü konuştuğu kızlarla yakınlık gösterdiğini görünce uzaklaşmıştım ve son ay pek konuşmuyordum kına ve düğününe gelmeyince tepki gösterdi bende zaten arkadaşlığımız kalmamış ki dedim ve bağımız tamamen koptu, artık eskisi gibi yakınlık hissedemiyorum insanlara geçmişteki yaşadıklarım ve son yaşananlarla beraber güven duygumu da kaybettim, hayattan keyif almamaya başladım film izliyorum kitap okuyorum işe gidiyorum sadece, iş ortamında kafa dengim kimse yok ve 28 yaşında olduğum için ailen ölünce yalnız kalacaksın yaşın geçiyor muhabbetleri yüzünden pek konuşmakta gelmiyor içimden sadece işimi yapıp çıkıyorum.
Tavsiyenize ihtiyacım var teşekkür ederim.
Gençsiniz, bir mesleğiniz var, sağlıklısınız... Şükredecek çok şeyiniz var. Sizi negatif gördüm, bence hayatta en önemli şey pozitif olmak.. Arkadaş da edinilir, sevgili/eş de bulunur ama bu günler geri gelmez. Tadını çıkartın, yalnız kalmayın, etkinliklere, eğlenceli kurslara katılın, bekarken gezin tozun..Benim yakın arkadaşlarım var şu an, bazı yakın arkadaşlarımın bir kısmıyla da arkadaşlığımız bitti çünkü zaman içerisinde verdiğim değeri almadığımı görüp eledim ve hiç pişman olmadım..Artık bu saatten sonra insan "yeni" yakın arkadaş edinmez dediğim yaşlarımda (40'lı yaşlar) 3 yakın arkadaşa sahip oldum ki bu yaşlarda kurulan dostluklar daha sağlam oluyor çünkü belki bir olgunluk var ve insanlar ne isteyip istemediğini artık iyi biliyor..Gençlik yıllarında edinilen arkadaşlıkların büyük bir kısmı maalesef "o anda'' iyi vakit geçirme kriterine dayanıyor..
 
Benim patili bir cocugum var kendimi hic yalniz hissetmedim bu yüzden. Ama ben cogu seyi tek basima yapmayi severim yanıma arkadas aramam. Sizde tek basiniza kahve icmeye, yemek yemeye, gezmeye gittiginizde yalnizligin ne kadar keyifli olduginu anlarsiniz. Ayni yerde 100 tane fotomu cek diyen biri yok, yoruldum diye mıymıy yapan yok. Her yrde otel konforu arayan pelinsular yok.
 
Balim su etrafinda mutlu görünen insanlar dışardan göründüğü gibi o kadar da mutlu olmama ihtimalini aklindan cikarma. Kimsenin öyle aman aman mutlu olduguna inanmiyorum. Kendi kendinle vakit geçirmek çok güzel, ben bayiliyorum mesela
 
Bu bi süreç ve er ya da geç geçecek. Diren! Yalnız değilsin bu konu da ve sonun da iyi ki diyeceksin. İyi ki arakadasligimiz bitmiş, iyi ki...
 
X