- 4 Eylül 2021
- 200
- 63
- 29
-
- Konu Sahibi Bernalaasl
- #1
Sevilmek istemek kadar doğal bisey yok ki. Ama bazen nasip olmuyor. Bu da senin sınavın. Kafana takmadığın an karşına çıkar sevilecegin kişi. Hep öyle olur hayatta neyden korkmazsan onunla sınanmazsınKızlar çok moralsizim. Boşandım evet haklı sebeplerle. Benim hep hayalim küçük bı ev bı de çocuktu . Bakıyorum çevreme herkesin bı derdi var ama bı iki yıla duzeliyo evliliği oturuyo çocuğu oluyo. Kimse yanlış anlamasin elbette ki çok uzun yıllar süren acisi olalan da var . Benimse yillar yıllı aliyo bı gelişme olması için . Ve o gelişme de daha buyuk bi hüsranla sonuclaniyo bosanmam ve bir sürü travmam gibi .bosandim bari sonu güzel olsun o da yok etrafımda tek bı insan yok ve git gide kendimi hiç birşeye layık görmüyorum. Ne çocuğa ne eşe ne sevilmeye. Etrafına bakıyorum falanca kız hamile falanca mutlu balayında becerikli insanlar diyorum onlara ben beceriksizdik herhalde ki bı hayatımı yoluna koyamadim . Yani demem o ki hayat herkese akıp giderken bende bu durgunluk yıllar yılı acı çekmek nedendir. Gez toz psikolojik yardım al diyeceksin hepsini yaptım ve kendimi tanıyorum ben evcil bı insanım ben sevilmek istiyorum. Hayatı benim gibi olanlar bana destek olun lütfen
Evet cabalamayanlarin çok çabuk o duyguları tatmasi. Benim ise evlilik yorgunluğu cabalamalarim. Yani hayat beni çok yorduBen de öyleyim. Tek isteğim br yuva bir çocuk. Herkesin bu kadar kolay sahip olduğu bir şey bana neden bu kadar zor diye isyan ediyorum artık ama herkes diyorki kafana taktıkça enerjini engelliyosum
İşte sorun orda kendimi sevmiyorum bu kadar aci çektiğime göre bende bı sıkıntı var diye düşünüyorum. Hiç birşeyi hakettiği mi düşünmüyorum.Önce kendinizi sevmekle işe başlayın.
Bakın insan eğer kendisini sevebiliyor ve yetebiliyorsa o sağlam duruş var ya dışarıdan hemen farkediliyor.
Dikkat çeken özelliktir insanın kendi kendisine yetebilmesi.
Bırakın hayat sizin peşinizden koşsun
Kendinle barış hayatınla barış bekarliginla barış.Ben de öyleyim. Tek isteğim br yuva bir çocuk. Herkesin bu kadar kolay sahip olduğu bir şey bana neden bu kadar zor diye isyan ediyorum artık ama herkes diyorki kafana taktıkça enerjini engelliyosum
Biraz artık kendinizi düşünseniz? Kendinizi iyi hissetmek için düzenli olarak spor yapıp güzel bir vücut yapsanız, saçınızı hiö yapmadığınız şekilde kestirip boyatsanız yani fiziken kendinizi çok beğenmeniz ruhunuza da yansıyacaktır. Sonra turlara katılıp gezseniz ve bunları yaparken aynı zamanda psikolaga gidip ruhunuzu iyileştirseniz nasıl olur?Kızlar çok moralsizim. Boşandım evet haklı sebeplerle. Benim hep hayalim küçük bı ev bı de çocuktu . Bakıyorum çevreme herkesin bı derdi var ama bı iki yıla duzeliyo evliliği oturuyo çocuğu oluyo. Kimse yanlış anlamasin elbette ki çok uzun yıllar süren acisi olalan da var . Benimse yillar yıllı aliyo bı gelişme olması için . Ve o gelişme de daha buyuk bi hüsranla sonuclaniyo bosanmam ve bir sürü travmam gibi .bosandim bari sonu güzel olsun o da yok etrafımda tek bı insan yok ve git gide kendimi hiç birşeye layık görmüyorum. Ne çocuğa ne eşe ne sevilmeye. Etrafına bakıyorum falanca kız hamile falanca mutlu balayında becerikli insanlar diyorum onlara ben beceriksizdik herhalde ki bı hayatımı yoluna koyamadim . Yani demem o ki hayat herkese akıp giderken bende bu durgunluk yıllar yılı acı çekmek nedendir. Gez toz psikolojik yardım al diyeceksin hepsini yaptım ve kendimi tanıyorum ben evcil bı insanım ben sevilmek istiyorum. Hayatı benim gibi olanlar bana destek olun lütfen
Fizik olarak ideal ölçülerdeyim çevre tarafından da beğenilen biriyim. Dış görünüşümle ilgili bı sıkıntı m yok hatta aksine çok beğeniyorum kendimi . Tek derdim kafamın ici begenmiyorim çok beceriksiz hissediyorum kendimiBiraz artık kendinizi düşünseniz? Kendinizi iyi hissetmek için düzenli olarak spor yapıp güzel bir vücut yapsanız, saçınızı hiö yapmadığınız şekilde kestirip boyatsanız yani fiziken kendinizi çok beğenmeniz ruhunuza da yansıyacaktır. Sonra turlara katılıp gezseniz ve bunları yaparken aynı zamanda psikolaga gidip ruhunuzu iyileştirseniz nasıl olur?
Yani demem o ki önce kendinizi sevmeyi denemeniz çok iyi olur. Kendi değerinizi başkasınız gözlerinde aramayın.
Siz kendinizi beğenmeye sevmeye başladıkça kendinize güveniniz artacak ve her şeye bakış açınız değişecek.
Ben kendimi geç kalmış ve yorgun hissediyorum artık. Evlilik yaptım orda zaman kaybim çok oldu ve bundan sonra herşey yoluna girecek inancım kalmadı artıkEvcilim ve sevilmek istiyorum diye önünüze ilk çıkana atlamayın sadece.. Boşluktayken en büyük hatalar yapılır.. Mutluluğu evlilikte de aramayın önce kendinizi mutlu edin!!
Bu hislerle yaşlanırsanız işte o zaman bu hislerinizden ötürü kızacaksınız kendinize!!Ben kendimi geç kalmış ve yorgun hissediyorum artık. Evlilik yaptım orda zaman kaybim çok oldu ve bundan sonra herşey yoluna girecek inancım kalmadı artık
İnsan doğası gereği baglanmaya ve sevilmeye ihtiyaç duyar yani bu tüm insanların en temel ihtiyacı. Sizin sorununuzsa bence her şeyi fazla kisisellestiriyorsunuz. Yani yaşanan tüm sorunlar sizin yüzünüzden ya da size kasıtlı değil.elbette bir uzmandan destek alabilirsiniz belli ki kendinizi tanidiginizi düşünüyorsunuz ama yeterince değil.siz becerikli insanlardan olsanız bile hayat kabullerle ilerlerler. Yani siz ne olursanız olur kötü şeyler başınıza gelmeye devam eder yaşam budur. Mücadele etmek. Evli çocuklu insanların derdi yok mu sanıyorsun. Dışarda el ele gezen bir çift görünce ne kadar mutlular diye mi düşünüyorsunuz. Ben kim bilir ne zorluklar asmislardir nasıl bir mucadeleleri vardır diyorum. Zeki çocuklar görüyorum kim bilir ne zor büyümüştür, nasıl uykusuz günler ve depresyonlar yaşatmıştır anne babasına. Eğer bir güzelliği gorebiliyorsaniz onun çabasız ve kolay gelen bir şey olmadığını da gorebilmelisiniz. Güzel şeyler için herkes çaba harcıyor. Bi oğlum var bazen yaşarken bırak bazen nefes alırken bile zorlanıyorum. Kolay diye bi şey yok mücadele etmeye gönüllü olmak var. Ya da hiç bir şey yapmamak en kolayı o ki o zaman da hiç bir şeye gönül vermeyeceksinKızlar çok moralsizim. Boşandım evet haklı sebeplerle. Benim hep hayalim küçük bı ev bı de çocuktu . Bakıyorum çevreme herkesin bı derdi var ama bı iki yıla duzeliyo evliliği oturuyo çocuğu oluyo. Kimse yanlış anlamasin elbette ki çok uzun yıllar süren acisi olalan da var . Benimse yillar yıllı aliyo bı gelişme olması için . Ve o gelişme de daha buyuk bi hüsranla sonuclaniyo bosanmam ve bir sürü travmam gibi .bosandim bari sonu güzel olsun o da yok etrafımda tek bı insan yok ve git gide kendimi hiç birşeye layık görmüyorum. Ne çocuğa ne eşe ne sevilmeye. Etrafına bakıyorum falanca kız hamile falanca mutlu balayında becerikli insanlar diyorum onlara ben beceriksizdik herhalde ki bı hayatımı yoluna koyamadim . Yani demem o ki hayat herkese akıp giderken bende bu durgunluk yıllar yılı acı çekmek nedendir. Gez toz psikolojik yardım al diyeceksin hepsini yaptım ve kendimi tanıyorum ben evcil bı insanım ben sevilmek istiyorum. Hayatı benim gibi olanlar bana destek olun lütfen
Zaten hepimizin hayatının böyle hissettiren bir dönemi oluyor. Normal bir süreçten geciyorsunuzKızlar çok moralsizim. Boşandım evet haklı sebeplerle. Benim hep hayalim küçük bı ev bı de çocuktu . Bakıyorum çevreme herkesin bı derdi var ama bı iki yıla duzeliyo evliliği oturuyo çocuğu oluyo. Kimse yanlış anlamasin elbette ki çok uzun yıllar süren acisi olalan da var . Benimse yillar yıllı aliyo bı gelişme olması için . Ve o gelişme de daha buyuk bi hüsranla sonuclaniyo bosanmam ve bir sürü travmam gibi .bosandim bari sonu güzel olsun o da yok etrafımda tek bı insan yok ve git gide kendimi hiç birşeye layık görmüyorum. Ne çocuğa ne eşe ne sevilmeye. Etrafına bakıyorum falanca kız hamile falanca mutlu balayında becerikli insanlar diyorum onlara ben beceriksizdik herhalde ki bı hayatımı yoluna koyamadim . Yani demem o ki hayat herkese akıp giderken bende bu durgunluk yıllar yılı acı çekmek nedendir. Gez toz psikolojik yardım al diyeceksin hepsini yaptım ve kendimi tanıyorum ben evcil bı insanım ben sevilmek istiyorum. Hayatı benim gibi olanlar bana destek olun lütfen
Çalışıyor musunuz?Tam acaba konu açsam mı diye düşünürken açacağım konuyu sen açmışsınTaö olarak aynı durumdayım. Boşandım hemde senin gibi çok haklı sebeplerle. Ama etrafımda bir çok sebebi olduğu halde boşanmayan bir süre sonra evlilikleri düzelip çoluk çocuğa karışan bir sürü insan var. Eski eş iğrenç bir insandı. Aklıma gelebilecek her türlü pislik vardı. Ama yinede bu düşüncelerden kurtulamıyorum. Onu aklımdan atamıyorum. Kaç ay oldu iyileşmem gerekirken hala yerimde sayıyorum. En çokta kendimi suçluyorum. Herkesin problemleri varmış sonra bak düzelmiş çocukları olmuş bla bla… sonra oturup tanıştığım günden boşandığım güne kadar günleri kafamda tekrar yaşıyorum. Yok orda bunu yapmasaydım keşke şurda şunu deseydim filan. Kendimi suçlayıp oturup bir güzel depresyon… Çevrem geniş gezer tozarım spor yapıyorum maddi sıkıntım yok. Ama bunları aşamıyorum bir türlü. Birde küçük ve Doğu bir memlekette yaşıyorum. Boşanmış bir kadın olmak önemli bir sorun burada. Taliplerinin şekli anında değişiyor. Buda canımı çok sıkıyor. Artık istediğim evlilik hayatı geride kaldı gibi. Candan sevip sevileceğim, eğlenip mutlu olacağım bir evlilik yerine benim gibi evlenmiş ayrılmış mantığın ağır bastığı bir evlilik yapacağım ileride sanki ve bu beni mutlu etmiyor. Yani kardeşim aynı durumda sayılırız. Napalım bizde bol bol dua edelim. Belki hayat sürprizli kapısını bize de açar…
A dan Z ye aynıyız bende dogudayim çok zor bosanmak. Ne yapacağımı inanın bilmiyorum. O evlendi erkektir ne yapsa yeridir. Herkesse bana acıyan gozle bakiyo kızın günahına girdi diyorlar sessiz sessiz ve hayatındaki insana o kadar iyi davrnip sahipleniyo ki çok ağrıma gidiyo adam olacaktın neden bana olmadı diyip kendimi bitiriyorumn çok değersiz hissediyorum kendimiTam acaba konu açsam mı diye düşünürken açacağım konuyu sen açmışsınTaö olarak aynı durumdayım. Boşandım hemde senin gibi çok haklı sebeplerle. Ama etrafımda bir çok sebebi olduğu halde boşanmayan bir süre sonra evlilikleri düzelip çoluk çocuğa karışan bir sürü insan var. Eski eş iğrenç bir insandı. Aklıma gelebilecek her türlü pislik vardı. Ama yinede bu düşüncelerden kurtulamıyorum. Onu aklımdan atamıyorum. Kaç ay oldu iyileşmem gerekirken hala yerimde sayıyorum. En çokta kendimi suçluyorum. Herkesin problemleri varmış sonra bak düzelmiş çocukları olmuş bla bla… sonra oturup tanıştığım günden boşandığım güne kadar günleri kafamda tekrar yaşıyorum. Yok orda bunu yapmasaydım keşke şurda şunu deseydim filan. Kendimi suçlayıp oturup bir güzel depresyon… Çevrem geniş gezer tozarım spor yapıyorum maddi sıkıntım yok. Ama bunları aşamıyorum bir türlü. Birde küçük ve Doğu bir memlekette yaşıyorum. Boşanmış bir kadın olmak önemli bir sorun burada. Taliplerinin şekli anında değişiyor. Buda canımı çok sıkıyor. Artık istediğim evlilik hayatı geride kaldı gibi. Candan sevip sevileceğim, eğlenip mutlu olacağım bir evlilik yerine benim gibi evlenmiş ayrılmış mantığın ağır bastığı bir evlilik yapacağım ileride sanki ve bu beni mutlu etmiyor. Yani kardeşim aynı durumda sayılırız. Napalım bizde bol bol dua edelim. Belki hayat sürprizli kapısını bize de açar…
Evet çalışıyorum ama çalıştığım ortamı da sevmiyorum herkes onu da taniyo beni de evet farklı ilcelerdeyiz ama yine de ağrıma gidiyo onun mutluluk haberlerini alırken benim yerimde saymamÇalışıyor musunuz?