- 16 Eylül 2006
- 24.056
- 18.169
- 823
- 37
- Konu Sahibi KarKralicesi
-
- #1
Emma Bombeck Avusturalya’da kanserden öldü.. Ölümünden hemen önce şunları yazdı..
Hayatımı yeniden yaşayabilseydim eğer;
Hastayken yatağa girer dinlenirdim. Ben olmadığım zaman her şey kötüye gidecek diye düşünmezdim….Gül şeklindeki pembe mumu saklamaz yakardım.Daha az konuşur, ama daha çok dinlerdim...
Yerler kirlense, masa örtüm lekelense bile daha çok arkadaşımı akşam yemeğine davet ederdim… Oturup TV seyrederken , patlamış mısır yer, şömineyi yakmak isteyen birisi
olduğunda ona engel olmazdım.. Yerler leke olacak diye korkmazdım…
Bana gençliğini anlatmaya çalışan dedeme daha çok zaman ayırırdım..Kocamın sorumluluklarını daha çok paylaşırdım...Saçım bozulmasın diye . arabanın camının açılmasını önlemezdim.. Eteğimin lekelenmesine aldırmadan çimlere otururdum. TV seyrederken daha az , hayata bakarken daha çok ağlar ve gülerdim..
Ömür boyu garantilidir denilen hiçbir şeyi satın almazdım..Hamileliğimin bir an önce sona erip , doğum yapmayı dilemek yerine , hamile olduğum her anın tadını çıkarır ve içimde bir canlı yaratmanın ne kadar harika olduğunu fark derdim..Bu o kadar nadir bir olay ki ..
Bir mucize…
Çocuklarım beni öpmek istediklerinde , asla ‘’önce git ellerini yüzünü yıka’’ demezdim..Onlara daha çok ‘’seni seviyorum’’ , ondan da daha çok ‘’özür dilerim’’ derdim… Sahip olduğunuz ruhsal , fiziksel ve duygusal her şey için Allah’a şükredin…
Tek bir hayatınız var ve bir gün sona eriyor.Umarım her gününüzü değerlendirirsiniz… Vakit geçmiş değil henüz hayatta iken başlasakmı acaba? Daha düşünüyormusun……………..
Hayatımı yeniden yaşayabilseydim eğer;
Hastayken yatağa girer dinlenirdim. Ben olmadığım zaman her şey kötüye gidecek diye düşünmezdim….Gül şeklindeki pembe mumu saklamaz yakardım.Daha az konuşur, ama daha çok dinlerdim...
Yerler kirlense, masa örtüm lekelense bile daha çok arkadaşımı akşam yemeğine davet ederdim… Oturup TV seyrederken , patlamış mısır yer, şömineyi yakmak isteyen birisi
olduğunda ona engel olmazdım.. Yerler leke olacak diye korkmazdım…
Bana gençliğini anlatmaya çalışan dedeme daha çok zaman ayırırdım..Kocamın sorumluluklarını daha çok paylaşırdım...Saçım bozulmasın diye . arabanın camının açılmasını önlemezdim.. Eteğimin lekelenmesine aldırmadan çimlere otururdum. TV seyrederken daha az , hayata bakarken daha çok ağlar ve gülerdim..
Ömür boyu garantilidir denilen hiçbir şeyi satın almazdım..Hamileliğimin bir an önce sona erip , doğum yapmayı dilemek yerine , hamile olduğum her anın tadını çıkarır ve içimde bir canlı yaratmanın ne kadar harika olduğunu fark derdim..Bu o kadar nadir bir olay ki ..
Bir mucize…
Çocuklarım beni öpmek istediklerinde , asla ‘’önce git ellerini yüzünü yıka’’ demezdim..Onlara daha çok ‘’seni seviyorum’’ , ondan da daha çok ‘’özür dilerim’’ derdim… Sahip olduğunuz ruhsal , fiziksel ve duygusal her şey için Allah’a şükredin…
Tek bir hayatınız var ve bir gün sona eriyor.Umarım her gününüzü değerlendirirsiniz… Vakit geçmiş değil henüz hayatta iken başlasakmı acaba? Daha düşünüyormusun……………..