- 20 Ekim 2007
- 124
- 0
- 41
Biraz önce yaprak dökümünü izlerken bi sahnesi içimi burktu ve sizlerle paylaşmak istedim.
Birbirine kin besleyen kardeş... Birbirlerinin yüzüne bile bakmıyorlar. Ama kardeşlerden birinin başına bi kaza geliyor ve birbirlerine kin besleyen iki kardeş o olaydan dolayı birbirine destek oluyor...
Hayat elimizden kayıp gidiyor. Zamanı tutamıyoruz. Kardeşlerimizle, annemizle babamızla bi araya gelmek için illa bi olaymı yaşamak lazım? Neden o zamanların değerini bilmiyoruz? Biadaha asla görüşmem, yaptıklarından dolayı affetmicem dediğimiz aile fertlerimizden birinin başına bişey geldiğinde yine ilk üzülen, kahrolan gene biz değilmiyiz? Ozaman neden bişey olmasını bekliyoruzki. Birbirimizin değerini bilmiyoruz. Ben abimle konuşmuyorum. Yani telde msnde ayda 1 kere falan konuşuyoruz. Aynı şehirdeyiz ama birbirimize gidip gelmiyoruz. Benim yada abimin başına bişey gelse üzülmicekmiyiz. Şahsen allah göstermesin abime bişey olsa ben kahrolurum. Ama bunları bile bile bekliyoruz. Nebeklediğimizi bilmeden.... Ailemi çok özlüyorum.. Eski günlerimizi özlüyorum... Ama o günler geride kaldı. Herkes evlendi ve herkes bi yere dağıldı... Biz herşeyin farkında olmamıza rağmen birbirimizi aramıyoruz.. Elimize hiçbişey geçmiyor böyle yaparak sadece bi araya gelince daha fazla sinirlenicekmişiz gibi geliyor.. Ama hayatı zamanı geri alamıyoruz ve birimizin başına bişey gelse gene üzülen biz oluruz.... Herşeyin farkında olmamıza rağmen genede ayrıyız...
Birbirine kin besleyen kardeş... Birbirlerinin yüzüne bile bakmıyorlar. Ama kardeşlerden birinin başına bi kaza geliyor ve birbirlerine kin besleyen iki kardeş o olaydan dolayı birbirine destek oluyor...
Hayat elimizden kayıp gidiyor. Zamanı tutamıyoruz. Kardeşlerimizle, annemizle babamızla bi araya gelmek için illa bi olaymı yaşamak lazım? Neden o zamanların değerini bilmiyoruz? Biadaha asla görüşmem, yaptıklarından dolayı affetmicem dediğimiz aile fertlerimizden birinin başına bişey geldiğinde yine ilk üzülen, kahrolan gene biz değilmiyiz? Ozaman neden bişey olmasını bekliyoruzki. Birbirimizin değerini bilmiyoruz. Ben abimle konuşmuyorum. Yani telde msnde ayda 1 kere falan konuşuyoruz. Aynı şehirdeyiz ama birbirimize gidip gelmiyoruz. Benim yada abimin başına bişey gelse üzülmicekmiyiz. Şahsen allah göstermesin abime bişey olsa ben kahrolurum. Ama bunları bile bile bekliyoruz. Nebeklediğimizi bilmeden.... Ailemi çok özlüyorum.. Eski günlerimizi özlüyorum... Ama o günler geride kaldı. Herkes evlendi ve herkes bi yere dağıldı... Biz herşeyin farkında olmamıza rağmen birbirimizi aramıyoruz.. Elimize hiçbişey geçmiyor böyle yaparak sadece bi araya gelince daha fazla sinirlenicekmişiz gibi geliyor.. Ama hayatı zamanı geri alamıyoruz ve birimizin başına bişey gelse gene üzülen biz oluruz.... Herşeyin farkında olmamıza rağmen genede ayrıyız...