- 18 Mayıs 2007
- 213
- 7
Merhaba arkadaşlar...
Bugün canım çoook sıkkın. Bazen hiç bir şeyi kafama takmıyorum bazen de o kadar çok sıkılıyorum ki üzüntüden oturup ağlıyorum. Belki aranızda yaşadıklarımı yaşayanlar vardır.
2 ay sonra bebek gelecek. Eşimle ikimiz de memuruz. Ben doğal olarak 3 ay kadar çalışamayacağım. Eve giren para azalacak. Kısmetsizlik işte eşimin de kazancı düştü bu sene. Bizimse ev kredisi borcumuz, faturalarımız, eşe dosta borcumuz derken çok ödememiz var. Keşke kendimize ait bir evimiz olsaydı böyle olmazdı o zaman. Az önce hesap yaptım yine o kadar üzülüyorum ki. Bu sene çok zor geçecek.
Annem bazen yardım ediyor aslında eline geçeni bize veriyor kadıncağız bir an önce borçlar bitsin rahatlayalım diye. Onun durumu da çok iyi değil. Evlenirken eşyalarımı da ailem almıştı çok gururum kırılıyor bu yüzden. Eşimin annesi ise hiç bahsetmesem de olur tahmin edersiniz ki umursamıyor. Umursamadı umursamaz. Aslında evine gittiğimizde bana çok iyi davranıyor ama bu umursamaz hali beni deli ediyor. Aklıma gelince düşman kesiliyorum ona, sesini duymak istemiyorum.
Eşimle ikimiz de ünv mezunuyuz ama zar zor geçiniyoruz.Eşim çok iyi bir insan beni çok sever. Ama hayat çok zor ve ben bazen bu yüzden depresyona giriyorum.
Bu aralar yapabileceğim bir ek iş var mı diye araştırıp duruyorum. Eşim ve ben öğrencilerin görmesinden utanmasak gidip boş günlerde burger king gibi restoranlarda çalışırdık ama utanıyoruz işte. Bir de zaten ek işte çalışmamız yasakmış. El işi falan beceremem. Başka ne iş yapılır bilemiyorum :çok üzgünüm:
Bugün canım çoook sıkkın. Bazen hiç bir şeyi kafama takmıyorum bazen de o kadar çok sıkılıyorum ki üzüntüden oturup ağlıyorum. Belki aranızda yaşadıklarımı yaşayanlar vardır.
2 ay sonra bebek gelecek. Eşimle ikimiz de memuruz. Ben doğal olarak 3 ay kadar çalışamayacağım. Eve giren para azalacak. Kısmetsizlik işte eşimin de kazancı düştü bu sene. Bizimse ev kredisi borcumuz, faturalarımız, eşe dosta borcumuz derken çok ödememiz var. Keşke kendimize ait bir evimiz olsaydı böyle olmazdı o zaman. Az önce hesap yaptım yine o kadar üzülüyorum ki. Bu sene çok zor geçecek.
Annem bazen yardım ediyor aslında eline geçeni bize veriyor kadıncağız bir an önce borçlar bitsin rahatlayalım diye. Onun durumu da çok iyi değil. Evlenirken eşyalarımı da ailem almıştı çok gururum kırılıyor bu yüzden. Eşimin annesi ise hiç bahsetmesem de olur tahmin edersiniz ki umursamıyor. Umursamadı umursamaz. Aslında evine gittiğimizde bana çok iyi davranıyor ama bu umursamaz hali beni deli ediyor. Aklıma gelince düşman kesiliyorum ona, sesini duymak istemiyorum.
Eşimle ikimiz de ünv mezunuyuz ama zar zor geçiniyoruz.Eşim çok iyi bir insan beni çok sever. Ama hayat çok zor ve ben bazen bu yüzden depresyona giriyorum.
Bu aralar yapabileceğim bir ek iş var mı diye araştırıp duruyorum. Eşim ve ben öğrencilerin görmesinden utanmasak gidip boş günlerde burger king gibi restoranlarda çalışırdık ama utanıyoruz işte. Bir de zaten ek işte çalışmamız yasakmış. El işi falan beceremem. Başka ne iş yapılır bilemiyorum :çok üzgünüm: