Selam herkese, birde sizlerden fikir alayim dedim. Kararim kesin,ama uygulamada Problem var 
Kisa bir özet geceim 4 yillik evli, 7 aylik hamileyim. Bundan 2 sene önce tartistik ve esim bana tokat atti, bende babamin evine gittim. 1 hafta ayriliktan sonra geldi aldi beni. Esimle hic bir fikrimiz uyusmaz. Evden cikmaz. 1 Ay evde otursa disari cikmak gelmez aklina. Playstation ve Internet tek zevkidir. öyle böyle derken 2 sene daha gecti. 3 aylik hamileyken cok büyük tartistik. Yine tokat atti. Bu arada ailem tavirliydi esime bazi sebeplerden dolayi. Kavgadan 3-4 gün sonra babam gecerken ugramisti. Birden esimle tartisti ve babam beni aldi. Ailem kavgayi tokati sonradan ögrenmis oldu. 1 Ay ayriydik. Basta hic üzülmedim hatta sevindim ayildigima, ama Zaman gectikce bebegimi düsündükce, fikrim degismeye basladi. 1 Ay sonra aradi beni. Oda benim aramami beklemis. Herneyse bidaha deneyelim dedik ve geri döndüm. Bu Temmuz ayindan beri evimdeyim. Ama her günüm aglamakla gecti. DEvamli eski konular acildi felan. 1 aydan beri esimle nerdeyse hic konusmamaya onla ilgilenmemeye basladim. Icimden gelmiyordu. Ben konusmadikca yaklasmadikca oda aynisi yapmaya basladi. Hic ilgilenmiyor, merak etmiyor, biseye ihtiyacin varmi demiyo. En son 1hafta önce dayanamdim yeter artik dedim. Derdin ne? Senmi dogurcan benmi? Baya bi laf atismasindan sonra kalkti okkali bi tokat atti bana. Bu son noktaydi. Daha hakaretleri yazmiyorum bile. Sonradan bir özür diledi ama bosuna. Yap yap, sonra bi özür dile.
Özürü Kabul etmedim. Halen konusmuyoruz. O kendi halinde ben kendi halimdeyim. Bosanmayi kafama koydum. Ama nerden nasil baslayacagimi bilemiyorum.
Kisa bir özet geceim 4 yillik evli, 7 aylik hamileyim. Bundan 2 sene önce tartistik ve esim bana tokat atti, bende babamin evine gittim. 1 hafta ayriliktan sonra geldi aldi beni. Esimle hic bir fikrimiz uyusmaz. Evden cikmaz. 1 Ay evde otursa disari cikmak gelmez aklina. Playstation ve Internet tek zevkidir. öyle böyle derken 2 sene daha gecti. 3 aylik hamileyken cok büyük tartistik. Yine tokat atti. Bu arada ailem tavirliydi esime bazi sebeplerden dolayi. Kavgadan 3-4 gün sonra babam gecerken ugramisti. Birden esimle tartisti ve babam beni aldi. Ailem kavgayi tokati sonradan ögrenmis oldu. 1 Ay ayriydik. Basta hic üzülmedim hatta sevindim ayildigima, ama Zaman gectikce bebegimi düsündükce, fikrim degismeye basladi. 1 Ay sonra aradi beni. Oda benim aramami beklemis. Herneyse bidaha deneyelim dedik ve geri döndüm. Bu Temmuz ayindan beri evimdeyim. Ama her günüm aglamakla gecti. DEvamli eski konular acildi felan. 1 aydan beri esimle nerdeyse hic konusmamaya onla ilgilenmemeye basladim. Icimden gelmiyordu. Ben konusmadikca yaklasmadikca oda aynisi yapmaya basladi. Hic ilgilenmiyor, merak etmiyor, biseye ihtiyacin varmi demiyo. En son 1hafta önce dayanamdim yeter artik dedim. Derdin ne? Senmi dogurcan benmi? Baya bi laf atismasindan sonra kalkti okkali bi tokat atti bana. Bu son noktaydi. Daha hakaretleri yazmiyorum bile. Sonradan bir özür diledi ama bosuna. Yap yap, sonra bi özür dile.
Özürü Kabul etmedim. Halen konusmuyoruz. O kendi halinde ben kendi halimdeyim. Bosanmayi kafama koydum. Ama nerden nasil baslayacagimi bilemiyorum.
Hamile bi bayana el kaldırmak onu üzmek bunlar çok yanlış tavırlar. Siz evi sürekli terkederek alıştırmışsınız baya bi onu gittiğinizde dönmemiş olsaydınız bu hareketlerine devam etmiyo olucaktı. Sizi kaybetmekten korkmuyo anladığım kadarıyla. Ona ne kadar ciddi olduğunuzu ve ona mecbur olmadığınızı gösterin artık. Bebeğinizi düşünerek yanına geri dönmüşsünüz ya o bebeğinizi düşündümü daha annesinin karnındayken annesine yaşattığı acıyı bebeğinizede yaşatarak.. Biyerden başlamanıza gerek yok aslında yediniz tokatın acısını bulunduğunuz evin kapısını çarpıp çıkmayla başlayabilirsiniz bu hayata 
