benim annem bir kez belim ağrıyor dedim diye mahallede tüm gebelik yasamış kadınlara sormustu sizde oldu mu diye
sonra beni arayıp “normalmis” dedi
he beni de bazı tavırları lafları kırmıyor değil. mesela en son detaylı usg fotografını attım sence kime benziyor diye hemen daha kücücük nerden anlayacaksın kime benzediğini abartmayın falan dedi
ama ben alınmıyorum. öyle görmüsler. benim annem ilk 5 ay kimseye söylememi istemedi mesela gebeliğimi. bebeğin cinsiyetini söylediğimde bile sadece “hayırlısı” diyip gecti
ama aslında onlar öyle gördüğü için, tecrübeleri hep bu yönde olduğu için böyleler. bugün esimle de bunu konustuk. annem 5 gebelik yasadı; 3ü sağlıklı, biri 15.haftada kalbi durdu diğeri ise 10. haftada kürtaj oldu. ve bir kez bile bizim gibi yasayamadı gebeliklerini. hep gizledi, utandı, cekindi. belki heyecanını onunla paylaşacak insanlar bile yoktu etrafında. ben o yüzden alınmıyorum söylediklerine. siz de alınmayın. gebeliğinizi dilediğiniz gibi yasayın.