ayyy ankara'da olmana üzüldüm yaa neyse burdan dertleşelim ne yapalım.canım benim güzel duaların için teşekkür ederim Rabbim sana bin mislisini versin inşaallah en kısa zamanda kucağına yavrunu sağlıkla alırsın.buna gönülden inanıyorum .Allahtan hamile kalabiliyorsun bu kimine göre büyük şans maşallah.senin için özel dua edicem namazlarımda :)
ben antidepresan kullanmaya başladım daha iyi hissediyorum.sana biraz kendimden bahsedeyim.33 yaşındayım.10 yaşında bi kızım var.kızım ve eşim çok istediği için geçen sene hamile kaldım ben pek istekli değildim eşimle pek iyi geçinemiyoruz biraz asabidir sağolsun ama kzım çok kardeş istiyordu onu mahrum etmek istemedim ama hamile olduğumu öğrendiğim gün başıma bunların geleceği asla aklıma gelmezdi.sorunsuz bi hamilelik geçiriyodum azıcık bulantı,uyku hali,mızmızlık falan...o kadar..bütün testler normaldi iyiydi..doktor önce kız olacağını söyledi..sonra beni ayrıntılı ultrasona gönderdi.hani bebeğin tüm organlarının bakılabildiği..doktor o gün plasenta previa totalis teşhisini koydu.ve bebeğimin erkek olduğunu söyledi..ben ikinci söylediğiyle daha çok ilgilendim çünkü kız beklerken erkek olmasına şaşırdım..eşim erkek istiyordu kızım kız..doktor bana olasılıkları anlattı ama düzelebilir de dedi.o akşam nete girip previa araştırması yaptım tabi okuduklarım beni ürkütmüştü ama içimi ferah tuttum Allahın izniyle bişey olmaz dedim.bi profa gitmeye başladım rahat bi insandı.herşey iyi olacak iyi düşün dedi.yasaklar getirmedi uyarılarda bulunmadı.ama biz gene de hiç ilişkiye girmedik teşhis konulduğu andan itibaren.27.haftaya girdiğimde pzt.günü kalktım biraz temizlik yaptım akabinde tuvalete girdiğimde azıcık bi kahverengi leke gördüm ve hemen doktorumu aradım.panikleme, yarın sana yakın olan falanca doktora git dedi.ertesi gün gittim bu arada lekelenme az az devam ediyordu.hastanede idrar tahlili,nts falan yaptırdım.herşey yolundaydı.dr progestan ve mg verdi yolladı.çrşgünü sabahı kızımı okula yolladım yatağa uzandım aniden ılık bişeylerin aktığını hissettim dehşete düştüm o an, bi baktım bayağı bir kan!!! şoka girdim hemen eşimi aradım Allahtan iş yeri yakın hemen geldi, bikaç eşya aldım yanıma, zannediyorum ki bi müddet hastanede yatacağım.cerrahpaşaya jet hızıyla vardık, arabada annemleri ve doktorumu aradım.dr ameliyatı olduğu için gelemeyeceğini,hastanedekilere onun hastası olduğumu söylememi,ilgileneceklerini söyledi.o hastaneye ilk defa gidiyordum ve kimseyi tanımıyordum.ultrasondan baktılar bebek iyi falan..odaya çıkarttılar.annemler geldi,hastane yatış kağıtlarını doldurduk falan filan derken odada oturuyoruz sohbet ediyoruz, aradan biriki saat geçti bayağı acıktım bi sandviç yedim.sonra bi tuvalete gidiyim dedim küçük tuvaletimi yaptım tam kalkıcam bir kan boşalması ama ne boşalma! afedersin çiş yapıyormuş gibi ve tutamıyorum gidiyor.heralde paralize oldum gıkımı çıkarmıyorum salak gibi annemlere seslenmiyorum.ay klozet hep kan oldu ne ayıp bitse de sifonu çeksem kimse görmese falan diye düşünüyorum abukluğa bakarmısın.heralde iki bardak dolusu kan akmıştır.kardeşim, Elif iyimisin diye sormasa daha çıkmıycam tuvaletten. iyi diilim dedim ve hemen hemşireyi çaardılar.kanama miktarına bakmak istedi ama ben çoktan sifonu çekip ortalığı temizlemiştim.ne salağım.acilen doğumhaneye alındım ve alttan baktılar.sezeryana alıyoruz dediler.şok oldum inanamadım kabus gibiydi.doktorum yoktu, daha 6,5 aylıktım, bebeğim çok küçüktü hiçbişeye hazır diildim.ailemi hemen kan bulmaya yolladılar.beni ameliyata hazırlamaya başladılar.devlet hastanesiyle ilk defa karşılaşıyordum hep duyardım ve korkardım hastalara özensiz ve sert davranılıyormuş diye,hepsini yaşadım. ağlıyordum,korkuyla etrafa bakıyordum,sedyede beklerken benden önce kürtaj olmak için bekleyen kadına doktor beni işaret ederek 'bak burdaki hastanın kanaması var acil ameliyata girmesi gerek onu senden önce almak zorundayım ben seni sora aşaada kürtaj edicem belden uyuşturarak tamammı bak yoksa kadın ölücek inanmazsan bak kanamasına' demezmi?tam kabus!!!ben gözlerimi kapadım ve dua etmeye başladım çaresiz.derken sıram geldi ameliyat masasına kondum çırılçıplak soyuldum üstümü örtmediler bile, hasta mahremiyeti sıfır.kendimi kadavra gibi hissetim.operasyon sırasında ailem perişan olmuş bilgi vermemişler ordan oraya işlemler için yollamışlar habire kan istemişler.rahmini alıcaz kanaması durmuyor imza verin demişler eşime, eşim ayılıp bayılmış ilaç vermişler ona da .Allahtan doktor uğraşmış ta rahmmimi son anda kurtarmışlar.beni yoğun bakıma, yavrumu, Eymenimi de kuvöze koymuşlar.8 ünite kan vermişler bana.herkes seferber olmuş hastane dolmuş taşmış tanıdık tanımadık herkes bana kan vermeye gelmiş 21 ünite kan toplanmış.Allah razı olsun.çektiğim ağrılardan yavrumu görmeye gidemedim sadece eşim gördü.3 gün sora yavrum cennete uçtu.erken doğmaya dayanamadı.ben hastanedeyken eşim,babam yavrumu almışlar,mezarlığa götürmüşler,eşim yıkanmasına yardım etmiş,öpmüş koklamış kefenlemiş,toprağa koyup gömmüş namazını kılmışlar miniğimin.görevli, eşime sormuş tahtasına isim ne yazalım diye.eşim Ökkeş Eymen Gezen yazın demiş babama bakarak.babamın adı Ökkeş.biraz komik ve kullanılmayan bi isim olduğu için aramızda dalga geçiyoduk adını ökkeş koycaz falan diye.babam mutlu olsun diye göbek adını ökkeş koyarız diye düşünmüştük.yavrumun minicik bi mezarı var ama daha gidemedim.nası giderim bilmiyorum.çoktan toprak olmuştur oğluşum.bi kere bile göremedim,koklayamadım,emziremedim.inşaallah cennette büyütücem yavrumu....cennete layık olabilirsem tabii..
işte böyle canım benim hikayemin bi kısmı..baya uzun yazmışım umarım seni baymamışımdır.ama daha anlatıcak bi ton şey var belki de..biraz iyileştikten sora kontrol amaçlı başka bi doktora gittim bi sürü sorularımla..aynı şey tekrarlayabilir dedi,rahmimin alınmadığı için şanslı olduğumu söyledi.bazı vakalarda plasenta daha aşağılara ilerleyerek alt organlara yapışabiliyormuş mesaneye de zarar verebiliyormuş bi kadının mesanesini delmişler falan..ben gene şanslıymışım yani..
şimdi ise beklemelerdeyim..bilemiyorum..kararsızım..bi istiyorum bi istemiyorum..aynı şeyler olursa,ya da daha kötüsü olursa,bebeğim erken doğum yüzünden sakat olursa,ben sağlığımı kaybedersem,kızıma ne olur...ya da hiçbişey olmaz herşey yolunda gider...herşey kısmet alınyazısı..Rabbimin lütfu...herşey olasılıklar dahilinde...
güzel arkadaşım burada anladım ki yalnız değilim.sen de değilsin..bu beni biraz rahatlattı.beterin beteri var.Rabbim herşeyin en iyisini bilir.hepimiz önceden yazılmış senaryolarımızı oynayan aktörleriz.hani dizi oyuncularına sorarlar ya sonraki bölümde ne olcak diye,onlar da 'ay inanın ben bile bilmiyorum senarist hiç açık etmiyor herşey sürpriz' derler ya işte bu dünya hayatı da böyle....di mi ama ????
