Hamilelik endişesi

pinarindunyasi .!.:

Aslinda simdi buraya yazacaklarimi 1 haftadir dusunuyorum ama artik bir yere paylasmak istedim. Sanki arkadasimla dertlesiyormus gibi… hamile oldugumu reglim 3 gun gecikince evde test yapinca ogrendim. Daha sonra kan testi verdim ve hamile olduguma emin oldum. Doktor kontrolune girdim daha cok yeni oldugunu ve beta hcg takibi yapmam gerektigini soyledi. Gogus siskinligi ve bas donmesi, uyku disinda bir belirtim ve rahatsizligim yok. Bi de su hayatta en cok sevdigim kahveden sogudum… agzimin tadi degisti sanki. Evde test yaptigim andan itibaren cok sevdigim sigarayi da bir daha agzima surmedim. Ama inanin oyle agladim ki. Esime aglaya aglaya soyledim. Bana dedi ki hayatim bu kadar uzecekse seni aldiralim boyle gormek istemiyorum seni dedi. Bu planli bir hamilelik degildi ama acikcasi oyle deli gibi korundugumuz bi hamilelik de degildi. Sadece cok cabuk oldu ve cok sasirdik. Saatlerce agladiktan sonra kan vermeye gittik… ondan sonra bir daha aglamadim ama o kadar endiseliyim ki her konuda. Hamilelik nasil olacak, bundan sonra hayatim nasil olacak, yurt disinda ailem olmadan yasiyorum esimle birlikte bakmak durumundayiz, nasil yapariz diye dusunuyorum. Acaba cok mu erkendi diye dusunuyorum. Ama asla aldirmayi dusunmuyorum. Sadece surekli bunlari dusunuyorum. Bugun beta ve progesteron testi verecektim dunden beri bunun sonucunu dusunuyorum. Acaba iyi cikacak mi degerlerim diye. Ama bir yandan da ben nasil bebek bakacagim diye dusunuyorum. Dusunuyorum da dusunuyorum. Odum kopuyo benimseyemezsem diye… hamilelikte benim gibi endiseleri olan anne adaylari varsa onlarin tecrubelerini okumak isterim. Simdiden herkese tesekkurler. Allah isteyen herkese bebis nasip etsin

Genişletmek için tıkla...

Primaya .!.:

Öncelikle hayırlı olsun. Sizin adınıza sevindim daha çok yenisiniz böyle düşünmeniz gayet normal ama kucağınıza alınca o kadar çok şey değişiyorki. Ben aileme çok yakın olduğum halde kendim büyüttüm çünkü bebeğinizin sadece size ihtiyaCı var kimseye değil. Annelik öyle kutsal öyle güzel şeyki bu dünyada eşibenzeri olan başka bişey yoktur. Ben doğuma girene kadar hep istifra ettim sürekli hastanede yattım yemek yiyemezdim diye. Kan pıhtılaşması olduğu için hergğn iğne vuruldum heryerim mosmor oldu ama herseye değer anneliğin bu kadar güzel olduğunu en başta bilebilseydim bir kere de olsun ne istifra etmekten yoruldum derdim ne de iğne vuruluyorum diye üzülürdüm sizde kucağınıza alınca tüm korkularınızı yenip bebeğinize şükredeceksiniz. Tekrardan hayırlı olsun inşallah

Genişletmek için tıkla...

pinarindunyasi .!.:

Aslinda simdi buraya yazacaklarimi 1 haftadir dusunuyorum ama artik bir yere paylasmak istedim. Sanki arkadasimla dertlesiyormus gibi… hamile oldugumu reglim 3 gun gecikince evde test yapinca ogrendim. Daha sonra kan testi verdim ve hamile olduguma emin oldum. Doktor kontrolune girdim daha cok yeni oldugunu ve beta hcg takibi yapmam gerektigini soyledi. Gogus siskinligi ve bas donmesi, uyku disinda bir belirtim ve rahatsizligim yok. Bi de su hayatta en cok sevdigim kahveden sogudum… agzimin tadi degisti sanki. Evde test yaptigim andan itibaren cok sevdigim sigarayi da bir daha agzima surmedim. Ama inanin oyle agladim ki. Esime aglaya aglaya soyledim. Bana dedi ki hayatim bu kadar uzecekse seni aldiralim boyle gormek istemiyorum seni dedi. Bu planli bir hamilelik degildi ama acikcasi oyle deli gibi korundugumuz bi hamilelik de degildi. Sadece cok cabuk oldu ve cok sasirdik. Saatlerce agladiktan sonra kan vermeye gittik… ondan sonra bir daha aglamadim ama o kadar endiseliyim ki her konuda. Hamilelik nasil olacak, bundan sonra hayatim nasil olacak, yurt disinda ailem olmadan yasiyorum esimle birlikte bakmak durumundayiz, nasil yapariz diye dusunuyorum. Acaba cok mu erkendi diye dusunuyorum. Ama asla aldirmayi dusunmuyorum. Sadece surekli bunlari dusunuyorum. Bugun beta ve progesteron testi verecektim dunden beri bunun sonucunu dusunuyorum. Acaba iyi cikacak mi degerlerim diye. Ama bir yandan da ben nasil bebek bakacagim diye dusunuyorum. Dusunuyorum da dusunuyorum. Odum kopuyo benimseyemezsem diye… hamilelikte benim gibi endiseleri olan anne adaylari varsa onlarin tecrubelerini okumak isterim. Simdiden herkese tesekkurler. Allah isteyen herkese bebis nasip etsin

Genişletmek için tıkla...

pinarindunyasi .!.:

Aslinda simdi buraya yazacaklarimi 1 haftadir dusunuyorum ama artik bir yere paylasmak istedim. Sanki arkadasimla dertlesiyormus gibi… hamile oldugumu reglim 3 gun gecikince evde test yapinca ogrendim. Daha sonra kan testi verdim ve hamile olduguma emin oldum. Doktor kontrolune girdim daha cok yeni oldugunu ve beta hcg takibi yapmam gerektigini soyledi. Gogus siskinligi ve bas donmesi, uyku disinda bir belirtim ve rahatsizligim yok. Bi de su hayatta en cok sevdigim kahveden sogudum… agzimin tadi degisti sanki. Evde test yaptigim andan itibaren cok sevdigim sigarayi da bir daha agzima surmedim. Ama inanin oyle agladim ki. Esime aglaya aglaya soyledim. Bana dedi ki hayatim bu kadar uzecekse seni aldiralim boyle gormek istemiyorum seni dedi. Bu planli bir hamilelik degildi ama acikcasi oyle deli gibi korundugumuz bi hamilelik de degildi. Sadece cok cabuk oldu ve cok sasirdik. Saatlerce agladiktan sonra kan vermeye gittik… ondan sonra bir daha aglamadim ama o kadar endiseliyim ki her konuda. Hamilelik nasil olacak, bundan sonra hayatim nasil olacak, yurt disinda ailem olmadan yasiyorum esimle birlikte bakmak durumundayiz, nasil yapariz diye dusunuyorum. Acaba cok mu erkendi diye dusunuyorum. Ama asla aldirmayi dusunmuyorum. Sadece surekli bunlari dusunuyorum. Bugun beta ve progesteron testi verecektim dunden beri bunun sonucunu dusunuyorum. Acaba iyi cikacak mi degerlerim diye. Ama bir yandan da ben nasil bebek bakacagim diye dusunuyorum. Dusunuyorum da dusunuyorum. Odum kopuyo benimseyemezsem diye… hamilelikte benim gibi endiseleri olan anne adaylari varsa onlarin tecrubelerini okumak isterim. Simdiden herkese tesekkurler. Allah isteyen herkese bebis nasip etsin

Genişletmek için tıkla...

aybukeonline .!.:

Böyle düşünmekte çok haklısınız. Bizim de eşimle uzun süredir istediğimiz planladığımız bir şeydi bebeğimizin olması. Şuan 7 haftalık hamileyim. İlk öğrendiğimde hem çok sevindim hem de büyük bir endişeye kapıldım. Hamilelik hakkında hiçbir şey bilmiyordum çünkü ama sanırım yavaş yavaş öğreneceğim. Bir de fiziksel olarak değişimler mide bulantıları halsizlik gibi etkenler annelik duygusuna kapılmama engel oluyor şimdilik. Yine de kendimi çok şanslı görüyorum bu duyguyu yaşamak isteyen çok insan var bence sizde çok şanslısınız umarım güzel bir gebelik geçirirsiniz sağ salim kucağınıza alırsınız bu günler endişeler geride kalacak emin olun :)

Genişletmek için tıkla...

Birkediannesii .!.:

Öncelikle hayırlı olsun rabbim sağ Salim kucağınıza almayı nasip etsin inşallah bende 15 haftalık hamileyim..çok istememize rağmen sizin gibi ilk öğrendiğimde çok korktum hatta yanlış mı yaptım diye düşündüm..yani bir çocuk bakmak büyütmek Zor..onu güzel yetiştirebilir miyim ona güzel bı annelik yapabilir miyim yetebilir miyim diye çok düşündüm hala da endişelerim devam ediyor ama bebeğimi her ultrasonda gördüğümde iyiki diyorum içimde benimle birlikte atan bir kalbi var ve şuanda bile bana muhtaç benim yediklerim,içtiğim su bile ona gidiyor bundan daha güzel ne olabilir ki evet biraz zor bir hamilelik geçiriyorum yoğun bulantılar kusmalar ama bebeğim için değer sağlıklı olsun varsın ben o bulantıyı çekeyim

Genişletmek için tıkla...

ozandeniz .!.:

Ben tüp bebekle ilk denememde hamile kaldım neredeyse 7 haftalık hamileyim. İki embriyo transferi yapıldı 35 olduğum için ve ikisi de tuttu. Bana doktor tutunma şansını artırmak için iki transfer yapalım dedi , ikisinin de tutunacağı aklımdan bile geçmedi hatta hcg 11.Gün 300 lerde çıkınca tek bebek olduğuna emin olmuştum. Ben iki keseyi de gördüğümden beri gizli gizli ağlıyorum, kalp atışlarını duyunca mutluluktan ağlarım diye düşünürken tepki bile veremedim. Eşim çok mutlu ama ikiz hamilelik , iki bebek , maddi-manevi ihtiyaçlarını karşılayabilecek miyiz, ben ne olacağım, hayatım bitti diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Bunları kimseye söylemedim allah korusun sağlıklı olsunlar kürtaj düşünmüyorum , birine bir şey olsa kendimi affedemem böyle düşündüğüm için ama içimde tanımlayamadığım bir his var sadece korkuyorum. Yani hamile olduğumu bile hissetmiyorum, bir bağ kuramıyorum ya hep böyle olursa, doğduklarında da sevmezsem. Neden böyle oluyor, bilmiyorum çok mutsuzum.

Genişletmek için tıkla...