Hamilelik depresyonu yardım edin lütfen! :(

selam cümleme nasıl başlıycamı bilmiyorum 30.hafta 5 günlük hamileyim gebeliğim başından beri bu siteyi takip ediyorum iyi,kötü mutlu neler neler okudum öğrendim şaşırdım herşey çok güzel giderken hayatımda 1 ay önce herşey karıştı eşim yanımda yoktu gebeliğimin başından bu yana sadece kızım vardı yanımda ve bir gün öksürükle uyandım ve boranşit ardından gebelik şekeri ardından kızımın rahatsızlığı birde yalnızlık derken ben 3 gece üst üste uyuyamadım ve saçma sapan şeyler düşünmeye başladım hayatın boşluğu,mutsuzluk ölüm,bebeğe nasıl bakıcam,neden yaışıyoruz ki ağlamalar korku endişe daha birsürü şeyler kalbimde çarpıntı midemde sanki bir yumruk ve iştahsızlık,ne yapıcamı bilmezken ablamda kalmaya karar verdim ve bi anda sıkıntılarım geçti derken 1 hafta sonra tekrar başladı ve hala devam ediyo kocam geldi ama artık nafile bende olan oldu piskiyatriye gittim ilaç yazabileceğini söledi ama korktum sonra başka doktora yönlendirdi ve terapiye başladık ilk gün iyi gibiydi ama yine aynı ve bu arada ablam bizde kalıyo çünkü onsuz yapamıyorum artık ve kadın dğm doktorum ilaç kullanmamı söledi antideprasan çünkü doğumdan sonrada artabilirmiş ve ben ne yapıcamı bilemiyorum ama ilacı aldım yinede başucuma koydum ara ara iyi oluyorum ama yinede mutsuzum herşeyden ilacı kullanmadım henüz garanti olsun diye aldım çok daralırsam ilacım var demek için ama ne yapıcam bilmiyorum ya doğumdan sonrada devam edcekse offf ve bu arada kilo verdim ama şimdi yemem biraz daha iyi bebeğin gelişim çok iyi dedi doktorum ama benim hevesim kalmadı sanki hazırlıklarıda durdurdum hiç bişey yapasım yok öylece bekliyo herşey daha bişey hazırlayamadım elim kolum kalkmıyor sanki bana yardım edin destek verin neolursunuz çok ihtiyacım var desteğinize lütfen uzun yazdım sıkılmadan okuyun neolur.....

Canım öncelikle geçmiş olsun diyim. Bence yaşadığın durumu tamamen olmasa da büyük oranda eşinin yanında olmayışı, yalnız oluşun tetiklemiş. Sonuçta hamilelik döneminde insanın yardıma, ilgiye ihtiyacı oluyor. Sen yalnızsın bide çocuğun varmış, ona karşı bide sorumlulukların var. Üstüne bide hamilelik. Neyseki şimdi ablan gelmiş yanına. Onun yardımıyla bunalımlı durumunu atarsın biraz üstünden. Olmazsa birkaç kere daha git psikiyatriste. Bu durumu hamile iken atlat bence. Çünkü doğumdan sonra bide küçük bebek olucak evde. Hem sorumlulukların artıcak. Bide loğusalık psikolojisi binmesin üstüne. Güzel yanlarını düşün hep. Ne güzel ikinci çocuğun olucak. Eve binik tatlı bir bebek gelicek. Evde bir bebek olması çok güzel bir şey. Ablanla bol bol dertleşin, konuşun. Her fırsatta biraz çıkıp hava almaya çalış. Avm.lere filan git. İlgini dağıt biraz. Çok şanslısın yine evlat sahibi olucaksın. Allah sağ salim evladını kucağına almanı nasip etsin inşallah. Amin...

çok teşekkür ederim desteğin için okurken gözlerim doldu o kadar duygulandım çok ihtiyacım vardı gerçekten

canım, senin sıkıntın eşinin yanında olmaması. çünkü aynı sıkıntıyı ben de çekiyorum.benim eşim fiziken yanımda ama ruhen yok sanki, hiç destek olmuyor. 28 haftalık gebeyim, eşim doktor olmasına rağmen duygusal durumumu hiç anlamıyor. aile terapisine gitmek istiyorum. ben de sorun yok, sen herşeyi çok büyütüyorsun diyor. gebelik nedeniyle; hormonlarımız, fizikimiz ve duygularımız alt üst oluyor. en yakınımızdan destek bekliyoruz ama yok. eşimi ikna edip aile terapisine gideceğim, eminim sonrasında sıkıntılarımız azalacaktır. sen zaten psikiyatra başlamışsın,ona devam et bence. çünkü lohusalık depresyonu gebelikten daha sıkıntılı, şimdiden önlem almak gerekiyor.Allah ikimizin de yardımcısı olsun canım.
ikimize de sağlık, mutluluk, huzur, hayırlı doğum ve hayırlı sağlıklı evlatlar diliyorum, tabi tüm gebelere de.

smmra .!.:

canım, senin sıkıntın eşinin yanında olmaması. çünkü aynı sıkıntıyı ben de çekiyorum.benim eşim fiziken yanımda ama ruhen yok sanki, hiç destek olmuyor. 28 haftalık gebeyim, eşim doktor olmasına rağmen duygusal durumumu hiç anlamıyor. aile terapisine gitmek istiyorum. ben de sorun yok, sen herşeyi çok büyütüyorsun diyor. gebelik nedeniyle; hormonlarımız, fizikimiz ve duygularımız alt üst oluyor. en yakınımızdan destek bekliyoruz ama yok. eşimi ikna edip aile terapisine gideceğim, eminim sonrasında sıkıntılarımız azalacaktır. sen zaten psikiyatra başlamışsın,ona devam et bence. çünkü lohusalık depresyonu gebelikten daha sıkıntılı, şimdiden önlem almak gerekiyor.Allah ikimizin de yardımcısı olsun canım.
ikimize de sağlık, mutluluk, huzur, hayırlı doğum ve hayırlı sağlıklı evlatlar diliyorum, tabi tüm gebelere de.

Genişletmek için tıkla...

canım öncelikle geçmiş olsun sana ve senin benim gibi kadınlara ben bu durumda olan herkese sabırlar diliyorum ve dua ediyorum çok zor geçiyo bu günler çoook kimse anlamıyo gibi ki anlamıyolar sadece endişeleniyolar senin eşin doktormuş aslında ilk onun anlaması gerek ama napalım boşver sıkıntı yapma kendine dicem ama elinde değil kafan karma karışıktır eminim aman ne desem boş aslında ben piskaytıra gidiyorum alaçta aldım ama kullanmadım ve birebir görüşmeler gidiyorum doktorumla ama şu 10 gün öncesinden daha farklıyım aslında daha iyiyim nedeninide biliyorum sanada sölemek isterim bilmem nasıl karşılarsın ama ben namaz kılmaya başladım sandalyede kılıyorum ve hep dua ediyorum tesbih çekiyorum ve artık gece uyandığımda paniklemiyorum tekrar uykuya dalabiliyorum ve saçma sapan şeylere durp duruken ağlamıyorum sadece azıcık sıkılıyorum oda yaşadığım yerden kaynaklanıyo yapıcka bişey olmadığndan ve ben tekrar heycanlandım bebeğimi bekliyorum artık sadece sağlıcakla doğurayımda şu sıkıntılı günler geçsin diye bekliyorum ara ara mutsuzluk ve sıkılmalar oluyo ama çok şükür ki eskiden eser yok inşallahta böyle yavaş yavaş geçer sanada bi faydam olursa bu yazımla ne mutlu bana doktora git ne gerekiyosa yap ama ilaç fln alma doğuma kadar doğumdan sonra bakalım önümüze nasıl olucak ne olucak ona göre karar verirsin ben öyle düşünüyorum rabbim muhtaç etmesin bizi o ilaçlara ki bebeklerimizi emzirebilelim sağlıcakla kal sağlıcakla doğum nasip etsin rabbim sıkıntılarımızı alsın bizi feraha çıkarsın ALLAHA emanet ol dua edicem sende et

Umarım bu olumsuz düşüncelerden kendini arındırırsın daha olumlu bakarsın herşeye daha çok gençsiniz ,her şey kafada bitiyor ,mükemmelliyetçi olmanızdan dolayı sanırım . Benim doğumdada eşim epey pimpirikiydi 3 ay işe gltmedi ama annem ise bana bakmadan gitti bir
sürü olumsuz olay oldu kendi annemle alakalı ama nedense herşeyi kabullendim zaten başka türlü olmuyor, siz yinede ileriye yönelik kaygılanmayı bırakın gelecek bebek ile olumlu hayaller kurun açık havada bol,bol yürüyün kendinizi eve haps etmeyin bilmiyorum oralarda güneş var mı ama mutlaka güneşlenin , sonra buhar banyosu yapın bunlar size iyi gelecektir

ema1 .!.:

Umarım bu olumsuz düşüncelerden kendini arındırırsın daha olumlu bakarsın herşeye daha çok gençsiniz ,her şey kafada bitiyor ,mükemmelliyetçi olmanızdan dolayı sanırım . Benim doğumdada eşim epey pimpirikiydi 3 ay işe gltmedi ama annem ise bana bakmadan gitti bir
sürü olumsuz olay oldu kendi annemle alakalı ama nedense herşeyi kabullendim zaten başka türlü olmuyor, siz yinede ileriye yönelik kaygılanmayı bırakın gelecek bebek ile olumlu hayaller kurun açık havada bol,bol yürüyün kendinizi eve haps etmeyin bilmiyorum oralarda güneş var mı ama mutlaka güneşlenin , sonra buhar banyosu yapın bunlar size iyi gelecektir

Genişletmek için tıkla...

teşekkürler canım olumlu yorumların için inşallah geçicek diyorum dualarınızı eksik etmeyin benden ve ben gibi olanlardan

Canım Duamdasın..Bol bol İnşirah suresi oku ..Rabbim inşirah ferahlığı versin sana ve senin gibilere işaalah .

Kataleya .!.:

Canım Duamdasın..Bol bol İnşirah suresi oku ..Rabbim inşirah ferahlığı versin sana ve senin gibilere işaalah .

Genişletmek için tıkla...

çok sağol nergis rabbime sığınıyom zaten ondan başka kimse derdime çare olamaz dahada iyiyim şükür eskisine göre namaz kılmak iyi geldi...