Almamaya calisiyorum zaten sinir bozucu olsada…Kucağına alıştırma olayı şu eski kadınlar her sene bi tane çocuk doğururmuş haliyle birini kucağa alıştırsa hiç bir iş yapamazmış diğerleriyle de ilgilenemezmiş. Hepsi aynı anda kucak istermiş.
Şimdi 1 ya da 2 çocuk yapılıyor 10 yaşına kadar da kucakta gezmiyor çocuklar.
Boş tavsiye, boş konuşan insanları ciddiye almayın.
Merhaba ben de hamileyim aynı alınganlıklar bende de var ailemden uzaktayım tek başımayım kv ile de görüşmüyorum her işimi tek yapıyorum aynı zamanda çalışıyorum bebişimin bütün kıyafetlerini eşyalarını tek başıma yıkadım ütüledim hazırladım her gün yemeğimi kendim yapıyorum temizliğimi kendim yapıyorum sizin gibi home office haklarım var olabildiğince kullanıyorum çünkü aynı sizin gibi çok ağırlaştım yataktan kalkmak istemiyorum, tükenmiş hissediyorum ne işe gitmek ne başka bir şey yapmak istemiyorum. Bebeğiniz sağlıklıysa başka hiçbir şeye odaklanmayın onun sağlığı mutluluğu iyiliği çok çok önemli lütfen kendinizi yıpratmayın bu süreçlerin hepsi geçici ben de kendimi böyle teselli ediyorumArkadaslar iyi günler.
36 haftalik hamileyim ve hamileligim bu zamana kadar cok sukur iyi gecti. Calistim calisiyorum spor yapiyorum vs ama artik cok tükenmeye basladim. Evden Cok calismaya basladim ki müdurum buna izin veriyor ama yinede zorlaniyorum erken kalkmaya, haliyle toplanti vs oldumu mecbur sosyal fln olmam gerekiyor. Artik rahat uyuamiyorum, sık sık ıdrara gitme, ise gidip sosyal olmak vs dogum endisesi, kaygilar kendimi yalnoz hissetme ve gecen haftadan beri adet sancilar gibi kasilmalar basladi…
Hastaneye gittik ve acilma fln olmamis normalmis bu durum. Bu haftada 2-3 gündur duzensiz kasilmalarim oluyor, Cok sert hissediyorum o özel bölgemi ve geceleri dönerken zorluyor..
Buÿük bi ailem yok, esim cok destek veriyor onuda uzuyorum. Iki gundur cok depresif, surekli aglamalar, hayattan tad alamama vs vs Cok tukenmis hissediyorum…
Bi annem var 10-15 dk uzaklikta oturuyo oda calisiyo bide erkek kardesim var yurtdisinda yasiyor bi kac aydir oda. Bu hafta fln annemden Hic bi sekilde Pskkolijik olarak destek alamadim, ariyorum ya cok mesgul oluyor baska seylerle yada memlekette yasayan annanem veya erkek kardeslmle konusuyo surekli ben ikinci plana atiliyorum gibi hissetmeye basladim son zamanlardir. Bide haliyle ilk bebegim heyecanimi fln cok paylastim annemle kardesimle ama böyle bikmislar umursamiyolar gibi davranislari var yok bende onlari hamile yapmisim fln fln. Sanki Hergun bebekle ilgili onlari bunaltiuormusum gibi davraniyolar. Annem kardesimin yanina gitti yurtdisina 10 gun geldi öyle surekli baska seylerle mesgul. Cok kirginim acikcasi. Yakinda oturmama ragmen haftada bi fln görusuyituz okadar.
ilk torunu olucak diye seviniyo bi bakiyorum eskiden vay ben yardim ederim söyle böyle demeler fln hikaye gibi geliyo vunku sonrada siz herseyi halledersiniz oluyor. Gecen hafta buzluga biraz yemek yaptik koyduk.
Bu hafta icindede bi Aradim is cikisi stresli zamanina denk gelmis hemen kapatti trendeyim diye bide tavirlandi. Sonra bi kac dk gecti erkek kardesimle telde konustim bide baktim onu ariyor ilk cok uzuldym acikcasi. Erkek kardesim kendi gitmek istedi yurtdisina birda annemle yasarken anneme illalah ettiriyordu simdi kiymete bindi. Benim zor zamanim diye beni iplemiyolar gibi gibi. Bebege yapilicak hediye vs yaptilar ama beni umursauan yok. Arkadaslarim fln var ama adi ustunde arkadas, herkes iyi gunu dostu. Sevilen sosysl olanda bitisiyim ama kimseyle öyle ruh halimi özelimi paylasabilicegim cok kimsem yok.
Anneme karsi kirginim konusup görusmek istemiyorym bi muddet, bisey desem kabul etmeyip sorun cikaricak. En guzeli herkesten herseyden uzak durmak gibi geliuor. Ibadetlerimi yapmaya calisiyorum cokta hassasim bu aralar. Ilk bebegim cok okudum cok bilgilendirdim kendimi ama artik tukendim Sanki Hic bisey iyi gelmiyor gibi(
Kayinvalidemlede mesafeliyim dozunda, oda hamileligimi ögrendigunden beri darliyor istenmeyen tavsiyeler, bebegi kucaga alistirma söyle yapma böyle yapma. 5 gram faydasi yok ustune bebek esyasina katkida bulunucagina dair kendine kendine söz verip sonra orali olmadi, herkes enayi cunku..
Icimi dökmek istedim bi nebze buraya
Ay canim benimMerhaba ben de hamileyim aynı alınganlıklar bende de var ailemden uzaktayım tek başımayım kv ile de görüşmüyorum her işimi tek yapıyorum aynı zamanda çalışıyorum bebişimin bütün kıyafetlerini eşyalarını tek başıma yıkadım ütüledim hazırladım her gün yemeğimi kendim yapıyorum temizliğimi kendim yapıyorum sizin gibi home office haklarım var olabildiğince kullanıyorum çünkü aynı sizin gibi çok ağırlaştım yataktan kalkmak istemiyorum, tükenmiş hissediyorum ne işe gitmek ne başka bir şey yapmak istemiyorum. Bebeğiniz sağlıklıysa başka hiçbir şeye odaklanmayın onun sağlığı mutluluğu iyiliği çok çok önemli lütfen kendinizi yıpratmayın bu süreçlerin hepsi geçici ben de kendimi böyle teselli ediyorum
Ben de sizi tebrik ederimAy canim benimtebrik ederim. Ins sag salim kucaklarimiza aliriz.. bende senin gibi herseyi kenfim yaptim esimle beraber. Sizde esinizden bolbol destek alin. Bu ruh hali negatif dusunceler cok tehlikeli gercekten insanin icinden sadece aglamak geliyor bazen…
Neyseki sukredelim homeoffice haklarimiz var, bi nebze Hergun gidip insanlarla sosyal olmak zorunda kalmiyosun.. Ben evden calissamda artik anca bi 7-10 gun daha calisicam sonra izne ayrilicam cunku evden calissamda mecbur online olmak zorundasin, isyerinin isrer istemez gözu uzerinde oluyor gibi oluyor…
Bu surec cok zor, aksamlari insan iyice agir hissediyor kendini cok zor ins cok az kaldi bebisleri kucagmiza almaya
Benim annem yakinimda ama cok uzakta hissediyorum, neticede kendi hayati var
37 yaşımda tüp bebekle zar zor hamile kaldım. Sürekli olarak torun istediğini vurgulayan annem; ilk üç ay kanama, düşük riski, aşırı kusma, bir lokma yemek yapamama ve heyet raporuma rağmen yanıma gelmedi; " benim de hamileyken midem bulanmıştı geçer, bahçe işlerim var" dedi, hatta whatsapptaki aile grubundan çıktı benimle konuşamamak için, bense o sıralar öleyazıyordum. Yine ilk üç ay içinde kayınpederimi kaybettik, eşim ve kayınvalidem devre dışı kaldılar. Sonrasınsa Hazırlıklarımı eşimle birlikte yavaş yavaş yaptık. Şuanda da 8 aylığım kendim yapmaya devam ediyorum. Çok çok yoruluyorum, herşeyi kendim düşünüyorum. Yani kuzucum biz bu bebeleri kendimiz için yapıyoruz, ne anamız ne babamız için. Odak noktan annen olursa, yardım etti etmedi, aradı, sordu sormadı gibi düşünceler içinde kalmaya devam edersen üzülmeye devam edersin. Odak noktanı kendine, çocuğuna ve eşine çevirirsen; kendi kendine var olabilmeyi başarırsan mutlu olursun. Çocuğu onlar için değil, kendin bakabileceğin için yapıyorsun. Yanında olurlarsa ne ala, olmazlarsa da bir kaybın olmamalı. Sorunları dert edersen, dert haline gelir. Düşünmezsen aslında dert değillerdir.Arkadaslar iyi günler.
36 haftalik hamileyim ve hamileligim bu zamana kadar cok sukur iyi gecti. Calistim calisiyorum spor yapiyorum vs ama artik cok tükenmeye basladim. Evden Cok calismaya basladim ki müdurum buna izin veriyor ama yinede zorlaniyorum erken kalkmaya, haliyle toplanti vs oldumu mecbur sosyal fln olmam gerekiyor. Artik rahat uyuamiyorum, sık sık ıdrara gitme, ise gidip sosyal olmak vs dogum endisesi, kaygilar kendimi yalnoz hissetme ve gecen haftadan beri adet sancilar gibi kasilmalar basladi…
Hastaneye gittik ve acilma fln olmamis normalmis bu durum. Bu haftada 2-3 gündur duzensiz kasilmalarim oluyor, Cok sert hissediyorum o özel bölgemi ve geceleri dönerken zorluyor..
Buÿük bi ailem yok, esim cok destek veriyor onuda uzuyorum. Iki gundur cok depresif, surekli aglamalar, hayattan tad alamama vs vs Cok tukenmis hissediyorum…
Bi annem var 10-15 dk uzaklikta oturuyo oda calisiyo bide erkek kardesim var yurtdisinda yasiyor bi kac aydir oda. Bu hafta fln annemden Hic bi sekilde Pskkolijik olarak destek alamadim, ariyorum ya cok mesgul oluyor baska seylerle yada memlekette yasayan annanem veya erkek kardeslmle konusuyo surekli ben ikinci plana atiliyorum gibi hissetmeye basladim son zamanlardir. Bide haliyle ilk bebegim heyecanimi fln cok paylastim annemle kardesimle ama böyle bikmislar umursamiyolar gibi davranislari var yok bende onlari hamile yapmisim fln fln. Sanki Hergun bebekle ilgili onlari bunaltiuormusum gibi davraniyolar. Annem kardesimin yanina gitti yurtdisina 10 gun geldi öyle surekli baska seylerle mesgul. Cok kirginim acikcasi. Yakinda oturmama ragmen haftada bi fln görusuyituz okadar.
ilk torunu olucak diye seviniyo bi bakiyorum eskiden vay ben yardim ederim söyle böyle demeler fln hikaye gibi geliyo vunku sonrada siz herseyi halledersiniz oluyor. Gecen hafta buzluga biraz yemek yaptik koyduk.
Bu hafta icindede bi Aradim is cikisi stresli zamanina denk gelmis hemen kapatti trendeyim diye bide tavirlandi. Sonra bi kac dk gecti erkek kardesimle telde konustim bide baktim onu ariyor ilk cok uzuldym acikcasi. Erkek kardesim kendi gitmek istedi yurtdisina birda annemle yasarken anneme illalah ettiriyordu simdi kiymete bindi. Benim zor zamanim diye beni iplemiyolar gibi gibi. Bebege yapilicak hediye vs yaptilar ama beni umursauan yok. Arkadaslarim fln var ama adi ustunde arkadas, herkes iyi gunu dostu. Sevilen sosysl olanda bitisiyim ama kimseyle öyle ruh halimi özelimi paylasabilicegim cok kimsem yok.
Anneme karsi kirginim konusup görusmek istemiyorym bi muddet, bisey desem kabul etmeyip sorun cikaricak. En guzeli herkesten herseyden uzak durmak gibi geliuor. Ibadetlerimi yapmaya calisiyorum cokta hassasim bu aralar. Ilk bebegim cok okudum cok bilgilendirdim kendimi ama artik tukendim Sanki Hic bisey iyi gelmiyor gibi(
Kayinvalidemlede mesafeliyim dozunda, oda hamileligimi ögrendigunden beri darliyor istenmeyen tavsiyeler, bebegi kucaga alistirma söyle yapma böyle yapma. 5 gram faydasi yok ustune bebek esyasina katkida bulunucagina dair kendine kendine söz verip sonra orali olmadi, herkes enayi cunku..
Icimi dökmek istedim bi nebze buraya