Haziranda başlamıştık bebek çalısmalarına. İlk ay olmayınca büyük bir hayal kırıklığı.sonraki ay ve sonraki ayda. Baktım stres yapıyorum. Bıraktım takibi nasipse olur dedim. Adet tarihimi bile bilmiyordum. Saclarım cok dokuluyor diye doktora gittim. Sonucları esim almış ve dayanamayıp telefonda anne oluyorsun dediğinde elim ayağım kesildi. Biz de isler ters olmuştu eşimden almıştım haberi. Bizim serüvenimiz böylece başladı.Sonra hemen doktora gittik kalp sesini duyduk. Ağlaya ağlaya eve donduk. Ve ben arabadan indim bahçemize bı güzel çıkardım:) ise gittim ama duramadım. Esim geldi aldı beni eve geldik.o günden sonra 4 ay sürekli midem bulandı ve hic birşey yiyemedim. 3 kilo verdim zaten 48 kiloydum. Bu 4 ay süresince 3 kere enfeksiyon geçirdim.hastanede yattım. Evdeykende hergün sabah aksam hemşire eve geldi ve serum taktı. İğneden deli gibi korkan ben hergün iğne yeri bulabilmek icin 4-5 yerimin delinmesine ağlaya ağlaya göz yumdum. O 4 ay nasıl gecti bı ben bı Allah bilir. Son enfeksiyon kapmamda hastanede yatarken bu seferde kanamam oldu. Gece yarısı eşimle sarılıp ağlamamızı hic unutamam. Adaklar adadık. Bebeğimiz sagsalım doğsun diye. İğneler ilaçlar onu da atlattık. Sonunda mide bulantilarimda azaldı. Ben yine ise başladım.öğrencilerimin beni kapıda aglayarak karşıladıklarını görünce iyi ki bu mesleği seçmişim dedim iyi ki... Yeniden doğmus gibi hayat devam ediyodu. Bir kızım olacağını öğrendim mutluluk bu olsa gerekti.1 ay çalıştım. 19. Haftamda feci grip oldum. Cok kötüydüm öğrencilerimden kapmıştım muhtemelen. Sabah kalktığımda minnacik bı lekelenme gördüm. Zaten doktora gidecektik lekelenmeyide sorarım dedim. Doktora gittiğimde o güleryüzü doktorum pek bı ciddi ultrasonu inceliyordu. Rahim ağzın incelmis dedi hemen servise yatış verdi. Ben ne olduğunu bile anlamadım. 1 hafta hastanede yattım. Doktorum her gün ultrasonla bakıp güzel incelme artmamış diyodu. Son gün kendi muayenesinde bakarken aynı şeyi söyledi. Ben de ee tamam incelememiş de ne kadar sürede kalınlaşacak eski haline donecek dedim. Hic bı zaman bundan sonra kalınlasmaz dediği an sanırım ölüyorum dedim. Bundan sonra kalkmadan yatacaksın sadece tuvalete gidebilirsin dedi. Ama ben algilayamiyorum sanki bebeğimin korkusu bı yandan 20 hafta kalkmadan yatmak bı yandan. Eve geldim yatağıma yattım ve aksama kadar hic susmadan ağladım. Ama kalktığımda kabullenmistim ve ben bu bebeği kucağıma alıcam demiştim. Ve esim annem kayınvalidem bana bakmaya başladılar. Hic kalkmadım. Kadinlar kulübüyle de sizlerle de ve sizlerin anilariyla da ozaman tanıştım. Kendime hobiler edindim. Bebeğime keçeden süsler yaptım odasına panolar yaptım şekerlerini yaptım. Ne ihtiyacım varsa indirim sitelerinde yakalayıp buldum aldım.her eksiğimi tamamladım ve hatta kızımın odasını bile hazırladım yatarken. Bazen depresyona giriyo gibiyken esim en büyük destekçim oldu. Ve 35. Haftaya geldik böylece bu sefer de doktor kontrolümde sancılarım çıktı maalesef ve yine hastaneye yattık. Sancılarım icin ilaca başladım 3 gün yatp eve geldik. Ertesi gün ishal olmuş bı sekilde yine hastaneye yattık yine enfeksiyon kapmıştım. Yine hastanede 2 gün yattık. Sonra doktor kontrolümüze geldik Nst ye girdik hic hissetmesemde sancılarım baya yüksek çıktı. Ve doktor yemek yedin mi diye soru evet diyince( iyi ki de yetmişim) o zaman servise çık yarın alıcam bebegi dedi. Panik sekilde çıktık yukarı. Başladık beklemeye. Ben kuafore gitcektim kapi susumu daha yapmadim gibi sacma sapan seyler soyleyip agliyorum. Saolsun abim gece kuaför çağırdı. Biraz seklim değişinde moralimde düzeldi. Sabah genel anestezi ile dogum yaptım. Cikista ayilmaya baslamisim. Papagan gibi ayni seyleri sorup durmusum. Bebegim kuvezde mi? Hayir diyolarmis ama ben yine ayni seyi sorup agliyomusum.sürekli esime anneme kayınvalideme dua ermişim . Sizin sayenizde doğdu kızım diye. ağlaya ağlaya şükretmişim. Kızımı odaya getirdikleri an aldım o cennet kokusunu. İnsanın inancı artiyo boyle bı duygu olabilir mı? Yanımda öyle birşey var ki suan boyle bı sevgi olamaz . 2 gün mutluluktan uyuyamadim. Hep ağladım. İcimde Coşkun bı deniz çağlıyo. Bu duyguyu hissetmek icin 10 tane daha doğururum dedim. Her birinde bu yaşadıklarımı çeksemde... helal olsun kızıma butun hakkım.alah herkese nasip etsin bu duyguyu diye sürekli dua ediyorum. İsteyen kimseyi aratmasın allahım hemen versin kucağına inşallah. Bana bu sevgiyi yaşattı ya allahıma şükürler olsun. İste bizim zorlu ve güzel hikayemiz bu. Dogum sonrası yaşadıklarımı da en kısa zamanda yazicam ama şimdi cennet kokulum ağlıyo:)