Hep böyle konulara yorum yapıyorum illa ki tanıdıklar bıktılar kesin benden

eski eşimin maddi manevi çektirmediği şey kalmadı. Fiziksel, psikolojik ve ekonomik şiddet sonrası boşandım.Boşandıktan sonra evliyken sustuğum şeyler çok canımı yaktı. Nasıl kabul ettim nasıl sustum diye kendimi yedim.Tüm maaşımı verdiğim halde öğrenim kredi borcum için bana ettiği hakaretlere nasıl sustum, o kadar dayaktan sonra nasıl o evde uyudum, ailesinin yanında beni dövdükten bir hafta sonra nasıl hiçbir şey olmamış gibi insan içine çıkmaya devam ettim. Düşündükçe inanamıyorum yaşadıklarıma. Ailesi her şeyi canlı bir şekilde izlerken nasıl sustular derdim hep. Evimize 15 dk uzaklıktaki köylerinde haftasonları kalmayı nasıl kabul ettim. Sinirimden gece yastığımı yumrukladığım oluyordu. Köyde kaldığımız 3. Günü eve gidelim dediğim için eski eşimle tartışmıştık. 3 gündür kalıyoruz haftaya aks sınavım var gidelim dedim diye tartışmıştık. Görümcem de duyup istemiyorsan gelme huzurumuzu kaçırma diye herkesin içinde bağırıp köyden kovdu. Ben sadece sen işine bak demiştim. O bağıra bağıra o güne kadar biriktirdiği her şeyi kusmuştu. Eski eşimde kardeşini teselli etmişti. Şimdi diyorum da nasıl sakin kalabilmişim o köyü başlarına yıkmadım falan diye bitirdim kendimi. Yine böyle kötü bir günümde telefon geldi boşandıktan bir ay sonraydı. Kardeşleri vefat etmiş çok kötü bir şekilde. Allah biliyor ya hiç iyi olmuş demedim. Ölene çok üzüldüm ama diğerleri için üzülmedim. Bu ilahi adalet mi bilmiyorum ama benim huzurumu kaçırdıktan sonra huzurla yaşayamadılar. Hala da maddi manevi hakkımın zerresini helal etmem. Ama artık oturupta düşünmüyorum. Umrumda bile değil. Kaç kere helallik istemek için geri döndü ama helal etmedim en sonuncusuna cevapta vermedim zaten.