Güvenli Bağlanma

E

Elmina

Üye
Kayıtlı Üye
26 Eylül 2022
24
3
16
32
Merhaba ,şuan içim o kadar daralıyor ki hüngür hüngür ağlamak istiyorum.Oğlum 9,5 aylık ve sanırım biz güvenli bağlanamadık.Babasına güvenli bağlandı anladığım kadarıyla onda rahatlıyor sürekli ona gitmek istiyor ve onda uyumaya başladı.
Kıskacanağım aklımın ucundan geçmezdi.Zaten kaygılı biriyim iyice tavan yapmış durumda.
Bebeğimin göz teması benle daha az,daha çok emmek ve ihtiyaçları için geliyor gibi hissediyorum.
7.5 aya yakın ananesi bizimle kaldı.İlk 40 gün kayınvalidem de vardı ben doğumda çok zorlandığımdan 2 ay aktif olarak kalkamadım neredeyse .Bu süreçte emzirip verdim hep kayınvalideme o bezledi giydirdi vs.
Sonrasında bebeğimde tortikolisi farkettim öyle bir sıkıntılı sürece girdik ,kolik bebekti alerjiden de şüpheliydim.Derken 44 günlükken kasık fıtığının olduğunu farkettim.Bu durumlar bende zaten zor hamileliğimden dolayı olduğunu düsüğündüm takıntıları tetikledi.Gazını alamadım canını acıtırım diye doğru düzgün tutamadım adapte olamadım.Emzirdim ve verdim babası ananesi kim varsa gazını aldı gezdirdi.Ama uzun uzun her istediğinde emzirdim.Sevgimi göstermeye çalıştım.
Ananesi güzel ilgilendi bakımlarına destek oldu ve oynattı.Babası da çok ilgili oyunlar bakımlarda.
Ananeye alıstığını farkettim ona benden daha cok gülüyor her hareketini izliyordu.Bana geliyordu o zaman ama yine de arıyordu beni. Ana şu son dönemde birşeyler ters gidiyor.Daha çok ilgilensem de sanki beni sevmiyor bağlanmamıs hissini yenemiyorum.
Lütfen bana bir yol gösterin.
 
Merhaba lütfen stres olmayın. Bağlanmak için her zaman bir şans vardır. Belkide temel ihtiyaçlardan çok daha fazla vakit geçirmeniz sevdiği şeyleri yapmanız yeniden aranızdaki bağı kuvvetlendirecektir. Ne güzel destekçileriniz var. Eminim bebeğiniz için siz çok kıymetlisiniz. Sizin için de bebeğiniz. Beraber kaliteli zaman geçirmek için elinizden geleni yapın hiç bir zaman geç değil O sizin bir parçanız her yeni gün sevgiyle bağlanmak için bir şans Elleriniz hiç ayrılmasın.
 

Lohusalık depresyonuna girmiştir belki, üslubunuz çok kötü. Kadın zaten üzgün
 
Yanılıyorsunuz. Emzirdiyseniz dediğiniz biraz zor gibi geldi bana. Atak dönemidir. O aylarda ben de uyutamadığımı hatırlıyorum. İşe başlamıştım ben de kafamda böyle şeyler kuruyordum. Babasıyla odaya girdiği an uyuyordu. Dönem dönem değişik haller geliyor bebeklere. Lütfen kaygılı olmayın. Sizin bebeğiniz o. En güvendiği yer sizin kokunuz.
 
Arkadaşım hiç endişelenme. İkizlerim var, oğlum babasını resmen annesi zannediyor, bi çocuk “baba” diye ağlar mı? Benim oğlan ağlıyor. Geçen gün annem geldi, kızım uyurken yanına uzandı, uyuyan çocuk kalkıp ağladı ve benden başka kimse de -baba dahil- susmuyor asla. Bence biraz çocuğun karakteriyle de alakalı, zamanla değişirmiş öyle diyorlar.

Hiç sıkma canını, bende doya doya sarılıp koklayarak bağ oluşturamadım. Büyük bir lohusalık depresyonu yaşadım ve 1 yıl sürdü. Eşimle kötüydük, hiç kimsem yoktu tek başıma iki bebek, ev işleri, yemek derken emmediler zaten öyle uzmanların dediği gibi koynumda yatıramadım ki, hala içimde yaradır ama şartlar öyle gerekti.

Sadece, eğer oğlumla ben uyuduysam ertesi gün bana daha bi sıcak davranıyor. Biraz eşinden görevleri devral öyle dene
 
Ben açıkçası bağlanmada problem olduğunu düşünmedim. Siz sadece çok üzgün ve streslisiniz. Bebekler annedeki stresi hisseder ve onlar da strese girer. Sizde uyumayıp bababada uyumasının nedeni bu bence. Sakinleşmeye çalışın , ne güzel ilgilenebilecek anane babanne var. Onlar başka konuda destek olsun siz bebeğinizle güzel vakit geçirin . Parka gidin oyunlar oynayın beraber banyo yapın . Stresi azaltıp ten tene teması artırın . Bence düzelecektir bu durum .
 
Birrbulutolsam .!.:
Bence bu tarz şeyler depresyon değil kolaya kaçma oluyor 7.5 aydır kv kalmış zaten zaten buna ne gerek var ?
Genişletmek için tıkla...

Psikolog musunuz? Konu sahibi muhtemelen lohusalık depresyonunda. Alabiliyorsa yardım alması lazım çünkü çok yıpratıcı.

Bahsettiği şeyleri bende yaşadım. Sizin deyiminizle kolaya da kaçmadım, olabiliyor böyle şeyler. Yeni anne olmuş birine karşı fazla bu söyledikleriniz.
 
güvenli bağlanma işi çok abartıldı son günlerde. Güvenli bağlanma olmaması için çocuğun istismara uğraması veya yetimhanede büyümesi gerek. burada yazamadığınız başka şeyler olduysa bilmiyorum ama oynamadım, agucuk yapmadım diye çocuk en temel güdüsünden vazgeçmiş olamaz. daha çok yakınlık görmek istiyorsanız daha çok zaman geçirir ve efor gösterirsiniz, olur.
 
Halen süreç devam ediyor bilsem de kaygılı bakışımı durduramıyorum.Belki de kaygımı hissediyor bebeğim çok teşekkür ederim desteğiniz için.

Dikkatli okumadınız sanırım.Kendim baktım ama destekle baktım.2 ay oturamadım ayağa kalkamadım dikişlerimden dolayı ,tortikolis hastasıydı bebeğim ağlata ağlata egzersiz yaptırmak zorunda kaldım birinin yardımıyla düzgün yapılıyor bunlar.
Yargılamadan önce düzgünce okumanızı rica ediyorum , 7.5 ay yanımda kalan kendi annemdi bu arada .Yine de teşekkür ederimm
 
Ben lohusa depresyonu yaşamadım sanıyordum fakat halen etkisindeyim sanırım.Şöyle ki ilk postumda eksik anlattığımdan hiç bakamadım gibi görünmüş belki.Bakarken destek aldım diyeyim eskiden geniş ailelerdeki gibi mesela anane oynadı ben yemeğimi yedim o esnada.Ya da sabah 1 saat anane bakarken ben uyudum ama ıhh deyince getirirdi annem ağlatmazdım bana ulaşırdı hemen(gece saatte bir uyanırdı)
Tortikolis olduğu için bebeğimde bir süre zorla boynunu sağa sola çektirdim,yüzüstü egzersize koydum ağlıyordu istemiyordu zorlandığı için.Çok korku yaşadım boynu düzelmeyecek diye,yaptırırken ağlıyordu ama 3. Ayda oyunla yaptırdım anladığı için artık.4,5. Ayda tepki göstermeye basladı kişiselleşti çünkü bir süre yaptırıp bıraktım egzersizleri.Kasık fıtığı ameliyatı oldu anestezi aldı ondan sonra parmak emmeye basladı.Ayrıca kolikti saatlerce ağlardı .Bu durumlar travma mı diye düşündürüyor beni belki de vicdan yapıyorum bilmiyorum.5 6 ay boyunca gündüzleri çoğunlukla kucağımda uyuttum güvenli bağlanmak için.Her istediğinde emzirdim.2 aydır tamamen kendim bakıyorum inanın iş bile yapmıyorum.Sürekli ilgileniyorum oyunlar şarkılar.
Hep sevdim ,şarkılar söyledim kucağımda uyuttum ,Öyle aşırı bir ihmal yok asla.
 
umarım öyledir atak olsun yeter ki.Bir ara bana karşı ayrılık kaygısı vardı ben cee oyunuyla rahatlattım.Ama 9. Ayda kaygı olur diyorlar şuan hiç hissetmiyorum bu durum geriyor beni.Oyun olarak çok daha fazla yapıyorum artık tüm gün sadece benimle bebeğim.Daha iyi olmamız gerekirken sanırım benim kaygım geçiyor daha geriliyoruz.
 

Bebek değil de bence siz aşırı kaygılısınız lütfen rahat olun tadını çıkarın bugünlerin. Havalar güzelleşti. Koyun bebeğinizi pusete yürüyüş yapın. Gezin. Bol bol fotoğraf çekilin. Atın şu düşünceleri. Annesi yanındaydı bebişin neden güvenli bağlanamasın.
Benimki de kolikti ayrıca emmedi süt sağıp verdim sürekli. Beni istemiyor diye üzülüyordum. Şu an 2 Yaşında tam bir ana kuzusuna dönüştü.
Rahat olun lütfen. Lohusasınız hala kendinize yüklenmeyin.
 
Bu sabah tam da dediğinizi düşündüm.Ben kaygılı bir insanım sanırım duygu durumumu kontrol edemiyorum.Tadını çıkarmayalım dedim.İlk aylar anlattığım sebepleri düzeltmeye çalışmakşa geçti ve ben anlamadım bir şey.Zihnimde hep sorunlar dönerken bebeğime gülümsesemde anlıyor muydu acaba? Kolik durumu sizi de çok zorladı mı? Benim bebeğim emdi hatta şuan bana bazen memeden ibaretmişim gibi davranıyor gözüme değil memeye bakıp gel gel yapıyor.Bu bile üzüyor sürekli gözlerine bakıyorum bebişimin şarkılar oyunlar.
Ben anneme çok düşkündüm sanırım öyle birşey bekledim içten içe
 

Benim iltihaplı romatizmam var. Gebeliğin son ayı yatalak geçti. Doğumdan sonra geçer dediler. Daha beter oldum. İlk 3 ay bebek kolik ben yataktan kalkamıyorum. Benzer şeyler yaşamışız o anlamda. 3 ay annemde kaldım. O ara emziremedim memeyi tuttu kolik şiddetlenince reddetmeye başladı.
Sonra alerji çıktı. İlk 6 ay çok katı diyet yapmam gerekti. Dışarıda hiçbir şey yiyemiyordum. Zeytin ekmekle falan beslendim. Bir yandan bacaklarım tutmuyor bir yandan açım. Bebek emmiyor süt sağıyorum ve sürekli ağlıyor. Çok kötüydü gerçekten.
7 aylıkken de işe başladım vicdan azabı eklendi üstüne. Bakıcı sorunları yorgunluk gece uykusuzluk. Ama ya daha erken işe başlamak zorunda kalsaydım diye hep teselli ettim kendimi. Kolay değil.
Herkes zorluk yaşıyor. Ama bu kaygıları duyuyorsanız bebeğinizi zaten seviyorsunuz demektir. E bebek de bunu hissediyor. O zaman sorun yok.
Siz 9 aylıkken nasıl olduğunuzu hatırlıyor musunuz annenizle. Nasıl bir ilişki bekliyorsunuz anlamadım. Sonuçta hala iletişim kuramıyorsunuz. Konuşmaya başlayınca bir seni seviyorum diyecek. O zaman eriyeceksiniz
 
bağlanma dediğimiz olay öyle güvenli bağlandım ya da güvensiz bağlandım oldu bitti denilen birşey değil. bağ devam eden birşey. Burada yazdıklarınızdan zaten teşhis konulmaz da velevki güvenli bağlanma gerçekleşmedi şu an da. bundan sonra aranızdaki bağı güçlendirecek oyunlar oynarsınız, vakit geçiririsiniz. birşeye geç kalmış değilsiniz. Ayrıca bebekler birden çok kişi ile bağ kurabilirler. bu süreçte birden fazla kişi ile temas etmiş bebek -ki bence çok güzel- onlarla da olumlu ilişki geliştirmiş.
 
bir de siz böyle kaygılıyken bebeğinizin güvenli bağlanmasını bekleyin.
 
bu saydığınız durumlar haricinde de farkli bağlanma gerçekleşebilir. bağlanma sadece güvenli ve güvensiz olarak ayrılmıyor ve büyük travmatik olaylar yaşanmadan da güvenli bağlanma gerçekleşmemiş olabiliyor. ama güvenli bağlanma adı altında özellikle annelere baskı yapıldığına katılıyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…