gurbete gelin gitmek :((

o zamanda benim sabrım iyi niyetim biter bebişimi alır alır giderim kızan yerlerine buz sürsün depresyon mepresyon biyere kadar hep böyle yasayamam ben :14:

canım öle kötü şeyler düşünme güzel tarafından bakmaya çalış biraz da bebeğini düşün alışmaya çalış evine odaklanmaya çalış bence ben ilk aylar o kadar kötü idim ki eşim git istersen dedi ama gitmedim dayandım alışmam lazım benim dedim gitsem belki daha kötü olacaktım dönerken yine alışmaktan başka çarem yok diye düşündüm her zaman kendime uğraş bulmaya çalıştım evime odaklandım eşime odaklandım şükür ilk zamanlara göre daha iyiym
 
Bence hayatında bir değişiklik yapmaya çalış, kendi kendine uğraşacağın hobiler edinmek gibi...Bir de benim halimi düşünürsen belki iyi gelir : Ben yurtdışındayım. İlk başta çok zorlanmıştım ama bir seneyi geçtik artık, alışmaya başladım. Evimin kapısını çalan bir insan yok biliyor musun? Yemek takımlarım var, misafirim yok :) Telefonda annemle konuşunca : " aa şimdi teyzendeyim, sarma sarıyoruz" dese, gülümsemeye çalışıyorum ama içim acıyor....
Fakat öyle böyle alışıyorum, alıştım aslında. Peki nasıl yaptım bunu?
Öncelikle eşim çok destek oldu, farklı aktiviteler yaptık, akşamları dışarıda yürüyüşler yaptık, konserlere gittik, spor yaptık vs...Benim özlem duygularım çok kabardı mı da beni mutlu etmek için elinden geleni yapar...
Dolayısıyla eşine de biraz iş düşüyor, belki ona duygusal anlamda nasıl hissettiğini ifade etmelisin. Onların boşluğunu hissettiğini anlatabilmelisin.

Düşün bak ilk arkadaşım İspanyoldu. İngilizce de bilmiyordu fazla, el kol hareketleri ile sözlüklerle anlaşıp buluşuyorduk. :D

Hayatını değiştirmek için çaba sarf etmelisin ve alışmak için de öyle, yani ben mesela ilk 7 aya kadar çok zorlandığımda, dışarı çıkarken her gün, al bak bu sokak İstanbuldaki sokaklar gibi, ne farkı var, binalar, insanlar, arabalar diye diye, kendimi oraya ait hissettirecek şekilde kendimi yönlendiriyordum.

Ki Ankara-Konya arası da çok uzak değil, sık gitme imkanın yok mu? İki üç ayda bir kere gidebilmen gerekir.
 
Son düzenleme:
annenle tlf da konusmana kiskanan adamla isin zor valla
sana kolaylik diliyorum :) buz olayinada cok güldüm valla , hossun :)

zor ama artık yetti kurban bayramına 1 hafta kala gidecem annemlere hic kusura bakmasın hersey onun istedigine göre degil. kavga edeceksekte ederiz ama genede giderim kapıyı ustüme kiltleyecek hali yokya :37:
 
zor ama artık yetti kurban bayramına 1 hafta kala gidecem annemlere hic kusura bakmasın hersey onun istedigine göre degil. kavga edeceksekte ederiz ama genede giderim kapıyı ustüme kiltleyecek hali yokya :37:

canim benim yaa Ankaradaymissin
ne güzel benim memleketim :) güzel yere gelin olmussun vesselam :)
nerde oturuyorsun semt yani ?
 
canım öle kötü şeyler düşünme güzel tarafından bakmaya çalış biraz da bebeğini düşün alışmaya çalış evine odaklanmaya çalış bence ben ilk aylar o kadar kötü idim ki eşim git istersen dedi ama gitmedim dayandım alışmam lazım benim dedim gitsem belki daha kötü olacaktım dönerken yine alışmaktan başka çarem yok diye düşündüm her zaman kendime uğraş bulmaya çalıştım evime odaklandım eşime odaklandım şükür ilk zamanlara göre daha iyiym

napayım düsündürtüyor. beni istedigim zaman gönderse bu kadar hırslanmam. nasıl olsa gidiyorum derim ama beni dayımın kızının dügününe bile göndermedi oyaladı beraber gidecez diye sonrada isi cıktı beni cıldırttı. ben üniversite okudum ilk yıl aılemı cok özlüyordum ilk yıl kacıp kacıp annemlere giderdim sonra alıstım yaz tatilinde bile gitmeiyordum is bulup calısıyodum. ama hic gidemeseydim aklım hep orda kalırdı. buraya alısamıyorum o yuzden.
 
napayım düsündürtüyor. beni istedigim zaman gönderse bu kadar hırslanmam. nasıl olsa gidiyorum derim ama beni dayımın kızının dügününe bile göndermedi oyaladı beraber gidecez diye sonrada isi cıktı beni cıldırttı. ben üniversite okudum ilk yıl aılemı cok özlüyordum ilk yıl kacıp kacıp annemlere giderdim sonra alıstım yaz tatilinde bile gitmeiyordum is bulup calısıyodum. ama hic gidemeseydim aklım hep orda kalırdı. buraya alısamıyorum o yuzden.

anlıyorum canım eşinden kaynaklı senin durumun ben şuan istesem gidebileceğimi bildiğim belki rahatım alıştım
 
canim benim yaa Ankaradaymissin
ne güzel benim memleketim :) güzel yere gelin olmussun vesselam :)
nerde oturuyorsun semt yani ?

ankarayı sevmiyorum cok karısık görümcemler cankayada digeri unuttum ismini onlara gitmek icin 2- 3 otobus gerekıyor ne bicim sehir hic alısamadım. ben keciören ataparktayım güzell yer ama sevemedım esim tasınalım diyor ama kayınvalıdemler olmasa yapamam diye tırsıyorum gene bi destek sonucta. sen hangi semtteydin canm
 
ankarayı sevmiyorum cok karısık görümcemler cankayada digeri unuttum ismini onlara gitmek icin 2- 3 otobus gerekıyor ne bicim sehir hic alısamadım. ben keciören ataparktayım güzell yer ama sevemedım esim tasınalım diyor ama kayınvalıdemler olmasa yapamam diye tırsıyorum gene bi destek sonucta. sen hangi semtteydin canm

keciören pek sevmem
yazarim sana özelden burda benim akbaba akrabalar geziyorda :)
 
evli olmayan görümcem geldi simdi. sürekli agladıgım icin kayınvalidem hep gönderiyor. yalnız bırakmıyor. aksam yazarım simdi okumasın yazdıklarımı hoscakalın sagolun
 
Canınıım kıyamam..Ben de evlendiğimde öyle olmuştum.Öğrencilikte,çalışmada gurbeti ttatığım halde.Çünkü gelin gidiyorsun ya,ailene gitmekte biraz daha kısıtlanıyorsun ,onun etksii,zamnala alışırsın..Evlenip ayrılan kişi de bu sefer bekarlığa alışamıyor:)Alışma meselesi tamamen..Mesela bayramda ilk önce onların ailesine gitmek zoruma giderdi..Ailemin yanına gelince bayramda hemen onlara ;kalkıp onun ailesine gitmek zor gelirdi,tüm bayramlar ailemle oluyordum çünkü..Şehir dışında bile olsam..Evde başka kardeşim yoktu,babam evlendiğim zaman bir de hastaydı,zoruma giderdi..Zamanla bu düzene de alışırsın..
 
ilk yıllar böyle olurmus erkekler. normalmis sonra serbest bırakırmıs .herkes bunu söylüyor. kendi annem bile :47: erkekleri bu hale getiren zaten toplum kendilerini erkegiz diye bi halt sanıyorlar

Aynen ilk zamanlar benim de eşim böyleydi.Aleme ilk gittiğimizde 2 3 gün kaldık,Sonra 10 sonra tek başıma gittim 1 ay kaldım 2 kez...Zamanla düzeliyor.Bunu seninde ona söylemen lazım...Ailem onlar benim tabiki gidicem diye kendini ezdirme...Alışıcak o da...Eşimin bana her olayda söylediği çok sevdiğim bir sözü var...Hep derki ''BEN DE İLK KEZ EVLENİYORUM''...Yani onlarında acemilik çekmesi normal...Sabret her şey yoluna girer...Duvarlara bakıpta ağladığımı çok bilirim...Zamanla azalıyor emin ol....
 
Bende bir gariplik var herhalde :27:
bende yaklaşık 4 aydır evliyim.
900 uzağa gelin geldim(eşimin aileside ailemle aynı şehirde,geldiğimiz şehirde yalnızız).
ailemi özledim tabi ama hiç öyle aklımdan çıkmayacak,ağlayacak kadar olmadı bu.
birde her ay abimin nişanıydı,bayramdı,kaynımın düğünüydü gidip durduk,belkide ondandır.
birde bu eşle alakalı.
evlenince eşin herşeyin olabilmeli.
mesela biz eşimle beraber yemek yapıyoruz,çay keyfi yapıp sohbet ediyoruz,evde müzik açık spor yapıyoruz,pc de oyun oynuyoruz,kitap okuma saatleri düzenliyoruz,birlikte puzzle yapıyoruz....
yani paylaşım alanı çok olunca boşluğa düşmeye zaman kalmıyor.
sen eşinden dolayı biraz bunaldın anladığım kadarıyla?
 
Son düzenleme:
Bende bir gariplik var herhalde :27:
bende yaklaşık 4 aydır evliyim.
900 uzağa gelin geldim(eşimin aileside ailemle aynı şehirde,geldiğimiz şehirde yalnızız).
ailemi özledim tabi ama hiç öyle aklımdan çıkmayacak,ağlayacak kadar olmadı bu.
birde her ay abimin nişanıydı,bayramdı,kaynımın düğünüydü gidip durduk,belkide ondandır.
birde bu eşle alakalı.
evlenince eşin herşeyin olabilmeli.
mesela biz eşimle beraber yemek yapıyoruz,çay keyfi yapıp sohbet ediyoruz,evde müzik açık spor yapıyoruz,pc de oyun oynuyoruz,kitap okuma saatleri düzenliyoruz,birlikte puzzle yapıyoruz....
yani paylaşım alanı çok olunca boşluğa düşmeye zaman kalmıyor.
sen eşinden dolayı biraz bunaldın anladığım kadarıyla?

Katılıyorum canım sana biz de sürekli oyun oynuyoruz karşılıklı hemde futbol puzzle yaptık geziyoruz her akşam yorgunda gelse sağolsun ilgilenir sürekli film falan izleriz eş önemli gerçekten bu konuda
 
O kadar çok "gurbet" demişsin ki,içim daraldı :)

Bence,öncelikle şu gurbet psikolojisinden çıkman lazım.
Başka şehre gelin gitmişsin diyelim mesela.
Üstelik gittiğin şehir,başkentimiz yahu,daha ötesi var mı :)
Mahrumiyet bölgesi değil,birşey değil.

Sanıyorum senin şikayetlerin,eşinden kaynaklanıyor.
Seni çok fazla sıkıyor ve dışarıdan soyutluyorsa,yalnız hissetmen çok normal.
Komşu,arkadaş vs...Bunlar evde oturmakla bulunmaz.Sosyal hayatın içine karışmak lazım.
Anladığım kadarıyla,sadece eşinin akrabaları ile görüşüyorsun.
Çevreni biraz daha genişletmeye çalışabilirsin.
 
Katılıyorum canım sana biz de sürekli oyun oynuyoruz karşılıklı hemde futbol puzzle yaptık geziyoruz her akşam yorgunda gelse sağolsun ilgilenir sürekli film falan izleriz eş önemli gerçekten bu konuda


haftasonları geziyoruz ama fazla degil esimin isi bitmiyor evede is getiriyor. ben sabah aksam yalnızım gibi bisey oluyor.
 
O kadar çok "gurbet" demişsin ki,içim daraldı :)

Bence,öncelikle şu gurbet psikolojisinden çıkman lazım.
Başka şehre gelin gitmişsin diyelim mesela.
Üstelik gittiğin şehir,başkentimiz yahu,daha ötesi var mı :)
Mahrumiyet bölgesi değil,birşey değil.

Sanıyorum senin şikayetlerin,eşinden kaynaklanıyor.
Seni çok fazla sıkıyor ve dışarıdan soyutluyorsa,yalnız hissetmen çok normal.
Komşu,arkadaş vs...Bunlar evde oturmakla bulunmaz.Sosyal hayatın içine karışmak lazım.
Anladığım kadarıyla,sadece eşinin akrabaları ile görüşüyorsun.
Çevreni biraz daha genişletmeye çalışabilirsin.

esim annemlere göndermedigi icin ismi gurbet oldu iste :14::14::14:
sosyal hayat o neki ben unuttum komsu yok burda iş bulsam hamileyim koca göbegimle nasıl gidip gelicem cevremi nasıl genişleticem gercekten bilmiyorum bana selam vermeyen komsuların kapısına gidip ben geldimmi diyeyim napayım bilmiyomki:14:
 
Bende bu tarz bi konu açmıştım onu hatırladım, birkaç aylık evliydim o zaman. Şuan 11 aylık evliyim. Yine ailemi akrabalarımı arkadaşlarımı tanıdıklarımı özlüyorum yine duygusala bağlayıp ağlıyorum ara ara. Fazla değişen bişi yok yani bu konuda henüz bende. Şimdi bir kursa kayıt olma aşamasındayım. Haftanın 3 günü olacağından baya kafamı dağıtır düşüncesindeyim ama o da henüz net değil. Benim ayrı bi durumum daha var ki eşimin akrabaları ve kv ile aynı binadayım, sürekli onlarla iç içe olmak sıkıyor beni de...
 
Bende bir gariplik var herhalde :27:
bende yaklaşık 4 aydır evliyim.
900 uzağa gelin geldim(eşimin aileside ailemle aynı şehirde,geldiğimiz şehirde yalnızız).
ailemi özledim tabi ama hiç öyle aklımdan çıkmayacak,ağlayacak kadar olmadı bu.
birde her ay abimin nişanıydı,bayramdı,kaynımın düğünüydü gidip durduk,belkide ondandır.
birde bu eşle alakalı.
evlenince eşin herşeyin olabilmeli.
mesela biz eşimle beraber yemek yapıyoruz,çay keyfi yapıp sohbet ediyoruz,evde müzik açık spor yapıyoruz,pc de oyun oynuyoruz,kitap okuma saatleri düzenliyoruz,birlikte puzzle yapıyoruz....
yani paylaşım alanı çok olunca boşluğa düşmeye zaman kalmıyor.
sen eşinden dolayı biraz bunaldın anladığım kadarıyla?

ben hicbiseye gidemedim dayımın kızımın dügünü enistemin cenazesi oldu onlara bile gidemedim. sadece bayramlarda 2 gün iste. esimin işi bitmiyoki bilgisayar mühendisi iste evde program yazıyor. özel sektör cok acımasız hem esimden bunaldım hem olmayan komsulardan hem annemleri cok özelemekten hem yalnızlıktan hem hamilelik hormonlarından
 
Valla dua edin türkiyedesiniz birde benim gibi yurtdisinda olsaniz ne yapardiniz,en azindan aileniz bile istedigi zaman gelebilir yaniniza,ama benim öyle bir sansimda yok seneden seneye gelebiliyorum sadece.18 sene oldu evlendigim 18 yasinda geldim eskiden bayramlari ne kadarda cok severdim ama 18 senedir bayramlarin gelmesini hic istemiyorum:( ama simdi alistim buralara özlem tabiki oluyor ama kendimi artik buraya ait hissediyorum türkiyeye gelince hersey cok yabanci geliyor, coluk cocuk oluncada insan alisiyor artik...
 
Back
X