yaşamak, insanı yorar mı?
insanı yoran kendi yansıması mı?
ben sussam kulağın beni duyar mı?
şu aramızda dolaşan, söylemek isteyip de içine attıkların mı?
dikkat edersen hep soru soruyorum
şiiri duyan insan, biraz hüzün arar içinde ama
kusura bakma, bünyemde hüzün barındırmıyorum
gez, göz, ufacık
hayal/mayal hep birer yalancık
hani biz hep çocuk kalacaktık
hani dilimize yalan alıp
insanların arasına karışmayacaktık?
dikkat edersen et birbirine kaynıyor
ama iki insan, eninde sonunda ayrılıyor
her şey bitiyor, farkında mısın?
ve farkında mısın yine bilmiyorum ama
şu an aldığın nefesin
bir muadili daha yok
ve kaç insan var daha senin gibi
kaç istek, kaç nefis
başka şekillerde, başka yerlerde
beni anlamayanlardan ziyade
anlıyormuş gibi yapıp
aklımın çemberine çomak sokanlar
gerçekten fazla oluyorlar!
küstüm
şaka
küsmek yakışmıyor vücuduma
henüz onbeş iken yirmi diyorlardı
otuz olduğumda rahmetli demesinler diye
küsmüyorum kimseye
gözümü dikiyorum aleme
iki kez parçalıyorum kendimi
biri kendime, biri aleme
ah şu deli dolu kalbimin deli deli doldurduğu aklımın içinde bir akıllı/ bir deli, ne olduğunu
benim bile bilmediğim kekremsi ve erişilememiş istek ve arzuların biçare kıldığı şu halime bak
reva mıdır derler
revadır, ne de olsa yalan dünya
koy bir şeyler kendinden
senden çalsın bu akşam
çok dinledim başkalarını
makamımız ne nihavent, ne hüzzam
yalnız bir ben kalmışım
şöyle evin içinde dolanırken aynada görüyorum kendimi
benden önce gözlerim irkiliyor
büyümüşüm be yahu
büyümek bir insanda bu kadar mı acemi duruyor
sadete gelesim var
ama ondan da önce taklalara gelesi cümlelerim var
bir şairin
(ya da ne denirse işte artık ona)
hayatı şiir kadar
gel gelelim içindeki gülüşü görse bir çift göz,
mazAllah cihan yanar
netice itibariyle
teşekkür ederim herkese
kendi kirli elleriyle beni de kirletip
kendileri gibi düşünmemi sağladılar bir yerde
e bunca emek, bunca çaba boşa gitmemeliydi elbette
hıh,
bazı insanlar var
anti-depresan falan alıyorlar
halbuki bir Allah deseler
ne antisi kalır, ne depresyonlar
kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeyim
gelmesin yanıma sakın kendini kelimelerle ifade etmeye çalışan
yeminim olsun önce ben sendelerim
velhasıl
bu benim
bu benim yüreğim
göreceğiz bakalım
yürek yiğit midir
yoksa köçeklik mi ettiğim?