Gün boyunca kin ve nefret hissetmek

O kadar doğru ki.
Terapide bununla ilgili özel olarak bir şey yapıldı mı acaba?
Yani bana hep 'bu senin doğrun' dedi. Telkin etti, olan oldu dedi ama bendeki sonuç değişmedi.

Bu sizin karakteriniz. Adaletsiz olmamak ve hakkını yedirmemek.
Şu çaba yorucu, değmeyecek insanları hayatında tutmak için kişiliğini değiştirmeye çalışmak.

Yapamazsın. O sevmediğin insanlar nasıl değişmiyorsa sen de değişmeyeceksin.
 
Günlerdir bir fırsat bulsamda bır konu acsam kızlardan fıkır alsam dıye dusunuyordum aynen bırebır bu konu ıle ılgılı . Bende öfke ve kin doluyum ne yaparsam yapayım gitmiyor. Manevıyat biraz sakinleştiriyor ama bazende tavan yapıyor şu aralar tavan yapmış durumda ve cok huzursuzum.

Aslında çoğu kişiyi çıkartttım hayatımdan görüşnüyorum . mesela kız kardeşlerime çok öfkeleniyorum . Evın en kucuguydum guya ama her zaman hastalık hastane bakım temızlık ...bunları benım uzerıme attılar . Annemden sonra babam 11 yıl yaşadı ve ıkı kız kardeşim olmasına rağmen onlar keyflerine baktılar yedı ıctı gezdıler ne bayram ne seyran asla babamın kapısını calmadılar bır kere bıle bır bardak su vermedıler diyorumki belkide babamın bakımı konusunda bana azıcık destek olsalardı benımde evım yuvam dağılmazdı .Sonrada dıyorumkı senın eskı esın karaktersızse yıne aynı sey olurdu kaderın buymuş demekkı dıyorum .

Çok doğru yazmışssınız adalet duygunuz cok fazla dıye ...Ne kadar doğru

Haksızlık , fazla fedakarlık, kıymetinin bilinmememsi değer görmeme nasıl başa çıkacam kendimle şaşırdım kaldım .
Bu size ders. Neden değer görmek için uğraştınız? İkincil faydanız neydi? Yine olsa aynı şeyi yapar mıydınız? Gibi konular çok detaylı. Benim de vaktim olsa yazıp aydınlandıklarımı anlatacağım ama çok uzun..
 
Bu size ders. Neden değer görmek için uğraştınız? İkincil faydanız neydi? Yine olsa aynı şeyi yapar mıydınız? Gibi konular çok detaylı. Benim de vaktim olsa yazıp aydınlandıklarımı anlatacağım ama çok uzun..
Sizin yorumlarınızı genel olarak beğeniyorum ve yazacaklarınızı merak ediyorum, keşke vaktiniz olduğunda yazsanız biz de aydınlansak ☺️
 
bende öyleyım ama dışarıya yansıtmıyorum. daha çok soğukkanlı duruyorum. azıcık yumuşasam kapıdan ıran ışığa sinekler saldırır ya aynı o şekilde yaklaşıyor. içimde affetsem yumuşuyorum. yumuşasam arsızlığın düdüğünü çalıyor. o kadar nefret ve kinle dolu ki bana bir kaşık suda boğacak. ben sessiz umursamaz kımseye anlatmadıkça dahada delıriyor. sinirlensemde ya sabır çekıyorum. patlarsam mahvolur o başka.
 
Bu size ders. Neden değer görmek için uğraştınız? İkincil faydanız neydi? Yine olsa aynı şeyi yapar mıydınız? Gibi konular çok detaylı. Benim de vaktim olsa yazıp aydınlandıklarımı anlatacağım ama çok uzun..
Müsait olduğunuzda bızı lutfen aydınlatın bence bu bırcoğumuzun sorunu son zamanlarda ....
 
Kizlar merhaba iyi haftasonlariniz olsun.
Uzun zamandır bir problem yaşıyorum.
Mesela nefret ettiğim bir insan ya da insanlar var ve hala görüşmek zorundayım.
O kişilerle yaşadığım problemler, sıkıntılar sürekli gün içinde gündemimde.
Her an aklımda yüreğimi sıkıyor.
Bu durumdan hiç memnun değilim çünkü bana çok zarar veriyor.
Hem psikolojik olarak sonrasındaysa hastalıklara dönüşeceği için bedensel olarak.
Hasta ediyor beni artık.
Ne yapacağımı bilemiyorum.
Az önce düşündüm bana kötülüğü dokunmuş insanları hayatımdan gerçekten çıkardıysam artık onları düşünmüyorum ama hala görüşmek zorunda olduğum insanlar olunca öylece bir kenara bırakamıyorum bu düşünceleri.
Kendime mantıklı bütün açıklamaları yapıyorum ama yok olmuyor.
Bir türlü gerçekten kafamda bu konuları halledipte huzur bulamıyorum.
Affedeyim diyorum yok o da olmuyor affettim desem de içimde sürekli bir zehir akıyor onlara karşı. Bu da bir işe yaramıyor.
Sevmeye çalışayım desem asla sevebileceğim karakterde insanlar değiller.

Belli bir kişi üzerinden gibi olsa da aslında hayatımın her döneminde manyak gibi bir insana sarıp sürekli onu düşünüp kendimi doldurduğumu fark ettim.
Yani kişiler ve olaylar değişse bile ben değişmiyorum.
Artık kronik hale geldi sanki.
Beynim sürekli kin kusacak birilerini arıyor gibi.
Olmayınca canı mı sıkılıyor nedir :KK43:
Sizlere bu noktada ihtiyacım var.
Bana önerebileceğiniz ne var acaba?
Psikoloğa gitmeyi çok isterim fakat şuan bebeğimle pek mümkün olmuyor bırakacak kimse olmadığından dolayı.
Videolar olur, çalışmalar olur, yazı olur, kitap olur artık ne olursa.
İçimdeki bu takıntılı kin kusmayı artık bırakmak istiyorum.
Böyle bir insan olmak istemiyorum.
Gün içinde keyif aldığım her şeyi mahvediyor malesef.
Kendimi sürekli agresif, bağıran çağıran, kaşları çatık birisi olarak görmekten çok sıkıldım :KK43:
Lütfen yardım edin :KK61:
Fizyoloji ve psikoloji bi bütündür. Belki hormonal bi sebebi var bu durumunuzun, belki beyninizin bi bölgesinde bi rahatsızlık var. Bi psikiyatrist ile mutlaka görüşmelisiniz. Sizin olaylar degişiyo ben değişmiyorum dediginiz sey psikolojik oldugu kadar fizyolojik de olabilir.
 
Tülay kökün YouTube kanalını incelemenizi tavsiye ederim, kendisi iyi bir psikolog ve her derde deva videoları var. Ben de bu tarz sıkıntılar yaşayan bir insanım ve ne zaman içim sıkılsa açar izlerim iyi gelir birinin beni anlaması, sıkıntılarımın açılımını yapması
Aa evet kendisini bir dönem izliyordum. Direkt insan ilişkilerine değindiği için insan kendisini bulabiliyor. Yeniden izlemeliyim. Çok teşekkür ederim 😊
Hayatinizda nefret edip cikaramadiginiz insan cok mu? Kac kisi mesela?
Sadece birkaç kişi. 2.5 3 kişi :KK70: bucuktan emin değilim çünkü beni çok çok rahatsız etmiyor aslında genel olarak biraz garip biri. İki kişi diyebiliriz şuan. Aile derecesinde akraba oldukları için çıkartamıyorum. Onun dışında komşu arkadaş vs zarar gördüğüm insanları hayatımdan çıkartabiliyorum ve konu kapanıyor. Sanırım bu insanları da çıkartmayı çok isteyip cikartamadigim için kendi içimde bir savaş halindeyim ve bu savaş onlarla görüştüğüm sürece bitmeyecek. :KK43:
Tipki ben. Ustelik bu nefret ve zihnimde bitmeyen onlarla olan kavgam gerektgnde gerektigi gibi agizlarinin payini verememis olmam
Evet gerçekten belki de tepkimizi doğru zamanda veremedigimiz için bu hale geliyoruz. Gerçi ben verdiğimde de günlerce düşünüp sinirleniyorum.
Günlerdir bir fırsat bulsamda bır konu acsam kızlardan fıkır alsam dıye dusunuyordum aynen bırebır bu konu ıle ılgılı . Bende öfke ve kin doluyum ne yaparsam yapayım gitmiyor. Manevıyat biraz sakinleştiriyor ama bazende tavan yapıyor şu aralar tavan yapmış durumda ve cok huzursuzum.

Aslında çoğu kişiyi çıkartttım hayatımdan görüşnüyorum . mesela kız kardeşlerime çok öfkeleniyorum . Evın en kucuguydum guya ama her zaman hastalık hastane bakım temızlık ...bunları benım uzerıme attılar . Annemden sonra babam 11 yıl yaşadı ve ıkı kız kardeşim olmasına rağmen onlar keyflerine baktılar yedı ıctı gezdıler ne bayram ne seyran asla babamın kapısını calmadılar bır kere bıle bır bardak su vermedıler diyorumki belkide babamın bakımı konusunda bana azıcık destek olsalardı benımde evım yuvam dağılmazdı .Sonrada dıyorumkı senın eskı esın karaktersızse yıne aynı sey olurdu kaderın buymuş demekkı dıyorum .

Çok doğru yazmışssınız adalet duygunuz cok fazla dıye ...Ne kadar doğru

Haksızlık , fazla fedakarlık, kıymetinin bilinmememsi değer görmeme nasıl başa çıkacam kendimle şaşırdım kaldım .
Bu problemi yaşayan çok insan var galiba. Bazen açık açık paylasamıyoruz da kötü bir şey olduğu için.
Dediğiniz doğru eşinizle alakalı. Kardeşlerin de böyle bir sevaptan nasibi yokmuş öyle düşünmek lazım belki de. Rabbim mekanını cennet etsin babanızın
Yani bana hep 'bu senin doğrun' dedi. Telkin etti, olan oldu dedi ama bendeki sonuç değişmedi.

Bu sizin karakteriniz. Adaletsiz olmamak ve hakkını yedirmemek.
Şu çaba yorucu, değmeyecek insanları hayatında tutmak için kişiliğini değiştirmeye çalışmak.

Yapamazsın. O sevmediğin insanlar nasıl değişmiyorsa sen de değişmeyeceksin.
Aslında kişiliğimi değiştirmek değil niyetim. Sadece bana zarar verdigi için düzeltmek istiyorum. Eğer doğru bir davranışım varsa ben mutluysam hickimse umrumda olmaz ama bu bana zarar veriyor günün sonunda. Ofkelendigim insanlar hayatlarına devam ederken ben böyle bütün gün negatif dolaşıp sevdiğim insanlarla iliskime de zarar veriyorum. Kendime kocaman bir iyilik yapmak için bu konuları kafamda çözmem şart.
O da nasıl olacak bilmiyorum.
İnşallah bir çözüm bulursam buraya da yazacağım belki birilerinin işine yarar çünkü çok kötü bir durum.
bende öyleyım ama dışarıya yansıtmıyorum. daha çok soğukkanlı duruyorum. azıcık yumuşasam kapıdan ıran ışığa sinekler saldırır ya aynı o şekilde yaklaşıyor. içimde affetsem yumuşuyorum. yumuşasam arsızlığın düdüğünü çalıyor. o kadar nefret ve kinle dolu ki bana bir kaşık suda boğacak. ben sessiz umursamaz kımseye anlatmadıkça dahada delıriyor. sinirlensemde ya sabır çekıyorum. patlarsam mahvolur o başka.
Bu kişi 3. Bir şahıs mi yoksa o kin nefret duygusu mu 🤔
Fizyoloji ve psikoloji bi bütündür. Belki hormonal bi sebebi var bu durumunuzun, belki beyninizin bi bölgesinde bi rahatsızlık var. Bi psikiyatrist ile mutlaka görüşmelisiniz. Sizin olaylar degişiyo ben değişmiyorum dediginiz sey psikolojik oldugu kadar fizyolojik de olabilir.
Bunu bir ara ben de düşündüm aslında. Çünkü hayatımın her döneminde böyle birisine çok taktığımı fark ettim yani belli ki bir sıkıntım var. Kurban arıyor gibiyim. Bunun hormonal olduğunu psikiyatrist anlayabilir mi peki? Yani eğer öyleyse.
 
Mesela şundan bahsedeyim.
Bir dönem uzun süre omuz boyun ağrıları çektim. Her gün onlarla uyanıyordum. O dönem de çok sevdiğim değer verdiğim bir arkadaşımın bana yaptığı bir şeye çok çok üzülmüştüm. Sürekli kafamda evirip çeviriyorum. Kendimi dolduruyorum. Sonra Instagram'da bir paylasim gördüm. Bu ağrıların affetmemekle ilgili olduğuna dair.
Sonra çok içten bir şekilde sesli olarak dile getirdim. Hayatıma şu ana kadar girmiş bana zarar vermiş yanlış yapmış kim varsa hepsine hakkımı helal ediyorum affediyorum diye.
İnanmayacaksınız belki ama ertesi gün o ağrı geçti. Bir daha da geri gelmedi.
Bu tarz negatif duygular kendimize zarar başka bir şey değil.
Buna direkt şahit olduğum için de bir an önce halletmek istiyorum. Eminim ki yine bir şeylere zarar veriyor.
 
Mesela şundan bahsedeyim.
Bir dönem uzun süre omuz boyun ağrıları çektim. Her gün onlarla uyanıyordum. O dönem de çok sevdiğim değer verdiğim bir arkadaşımın bana yaptığı bir şeye çok çok üzülmüştüm. Sürekli kafamda evirip çeviriyorum. Kendimi dolduruyorum. Sonra Instagram'da bir paylasim gördüm. Bu ağrıların affetmemekle ilgili olduğuna dair.
Sonra çok içten bir şekilde sesli olarak dile getirdim. Hayatıma şu ana kadar girmiş bana zarar vermiş yanlış yapmış kim varsa hepsine hakkımı helal ediyorum affediyorum diye.
İnanmayacaksınız belki ama ertesi gün o ağrı geçti. Bir daha da geri gelmedi.
Bu tarz negatif duygular kendimize zarar başka bir şey değil.
Buna direkt şahit olduğum için de bir an önce halletmek istiyorum. Eminim ki yine bir şeylere zarar veriyor.
Buna dair meditasyonlar da işe yarar belki, bağ kesme meditasyonu, affetme meditasyonu. Böyle hissettikçe yaparsınız.
 
Bunun için onerebileceginiz birisi var mı acaba? Bu tarz çalışmalar bende işe yarıyor çünkü.
Benim kullandığım bir meditasyon uygulaması var ama ücretli ve ben affetmek için kullanmadım genelde stresimi azaltmak amaçlı kullanıyorum affetme konusunda nasıl bilmiyorum bir de ücretli olduğu için buraya yazmam yasak mıdır bilemedim şimdi. Youtube’da da birçok var belki onlar da işinizi görür.
 
yasayan biz insanlar hicbirimiy mükkemel degiliz olamayizda herkesin kusurunu aramaktansa onlari kusurlariyla da hos görmeyi deneyin istemiyorsaniz konusmayin ama bu yükü orda birakin tasiyip durmayin bugünden yarinlara cok agir olur tasimasi zira sahsen benim icin bittiyse bir insan bitmistir o insan aklima getirmeyi dahi istemem affedersemde affetmisimdir geriye dönüp sen su yanlisi yaptin bana diye ne ona nede kendime zindan etmem hayati affedemeyenler kin nefret ile birlikte yasiyor ve etrafindakilerede hayati zindana ceviriyor sanki kendileri sütten cikmis ak kasikmis gibi kendilerine dönü bi baksalar baskalarinin eksik yanlislariyla ugrasmayi birakacaklar
 
Ben ayyynen bunun için terapi aldım. Başka şeylerde işe yarasa da bunda yaramadı.

Kimseyi affetmek zorunda değilsiniz.
Hayatınızdan çıkarma imkanınız yoksa bu duygy geçmeyecek.

Çünkü adalet duygunuz çok yüksek.

Onların başına kötü bi şey gelince de rahatlamayacaksınız.

Çözüm bulamadım ben.

Kişi kim bilmiyorum ama ben eşimin ailesine böyle hissederdim. Çok zaman sonra asıl sorunun eşim olduğunu anladım. Onu da çıkardım.

Yerinde zamanında verilmemiş tepki uğranmış haksızlık..
Eşiniz gidince çözüldü mu sorun? Çocuk var mı?
 
Eşiniz gidince çözüldü mu sorun? Çocuk var mı?
Yok, ben 5. Ayda ayrıldım. Tahribat süresi nişanla beraber 1,5 yıl idi. Düzeldi tabii ama bazen geçmişe takılıyorum ya da tetikleyecek olay oluyor. Tahammülüm azaldı ve bazı kalıcı izler oldu. Huyum değişmedi ama eskiden rahatken şimdi herkes kötü olabilir diyorum..
 
Yok, ben 5. Ayda ayrıldım. Tahribat süresi nişanla beraber 1,5 yıl idi. Düzeldi tabii ama bazen geçmişe takılıyorum ya da tetikleyecek olay oluyor. Tahammülüm azaldı ve bazı kalıcı izler oldu. Huyum değişmedi ama eskiden rahatken şimdi herkes kötü olabilir diyorum..
Ne kadar oldu ayrılalı?
 
"... Sırt ağrılarını tetikleyen en önemli sebebin, duygusal destekten yoksunluk olduğu bulgusu elde edilmiştir. ... "

Böyle bir yazı okumuş, çok etkilenmiş.
Ve küçük bir not olarak yazıp saklamıştım.
Zaman zaman bakarım, üzerine düşünürüm.

Omzuna yük etme demeleri bundan herhalde.

Cidden bazı insanlar, bazı olaylar,
Verilmemiş tepkiler, görülmemiş destekler, esirgenmiş sevgiler, yutulmuş sözler.. Daha nicesi insana büyük yük.

Kendini değiştirmeye bile gücü yetmeyenler olarak o insanları değiştirmek ne kadar mümkün.?
İmkansız...

İnsanın yine kendisine gücü yeter, nazi geçer 😊 kendimizi sevelim,
Kendimize değer verelim.
Kendimizi yenileyelim.
Odak noktamızi değiştirelim.
Hobiler edinelim.
Meşgul olalım.
Gerekirse fiziksel etkinliklerde bulunup bedeni zihni yoralim.
 
Gormek zorunda olmak derken? Bak bu is yerinde is arakadaslari vs olur anlarim.. ama insanlar anne babalarini kardeslerini bile hayatindan cikarabiliyor.. kimse kimseyi gormek zorunda degil.. gozden irak gonulden irak demisler.
 
X