arkadaşlar bana yardım edin birisi bana ciddi bişey anlatırken gülüyorum hiç istemiyorum ama kendimi tutamıyorum gülüyorum karsimdaki kişilerde yanlış anlıyo haliyle..kendime acayip sinir oluyorum bu yüzden bunu nasıl yenerim bu bende 1 senedir var önceden böyle bişeym yoktu napıcm benn...
bir ise yaramasina sevindimm
kimbilir ne kadar fesat olduğumu, dertlerine içten içe ne kadar sevindiğimi düşünüyorlardır halbuki alakası yok. ayni bende oyleyim aslinda cok uzuluyorum ama anlatilirken guluyorum tutamiyorum kendimi nasil kiziyorum kendime sonra.insanlr kendilerine guldugumu saniyo.bu nasil gecer ki yokmu ki bi caresiAynı sorun bende de var.Özellikle üzücü bişiyler anlatılırken, gerçekten istemsiz bi şekilde gülüyorum.Ama ben nerdeyse çocukluğumdan beri böyleyim, özellikle gözgöze dinlerken oluyo, kesinlikle içimden gelmiyo ama tutamıyorum işte
Niye atiyosun ki, istemsiz mi oluyor?
kendi kendimize yenemezmiyiz bunu bende ayniyim genelde esimle ailemle knsurken oluyo yanlis anliyolar onlardabende öyleyim hiç ciddi olamıyorum erkek arkadaşımla kavga ediyoruz kendime savunmak yerine gülüyorum istemsizce çok kötü bişey sonra dalga geçtiğimi düşünüyo daha çok büyüyo ağlamam gereken yerde bile gülüyorum ayy ne gıcık bi durum
bende sonradan oldu bir senedir falan.kaynanam kac defa cinnet gecirtmisti ondanmi oldu bilmiyrmaynen öyle ya bilmiyorum ki oldum olası böyleyim nasıl atlatcam bilmiyorum
