Görümceler...

3 gün üst üste, bebeği olan kadına iftara gelmek mi😳😳bence gorumcelerin kötü insanlar...Muhtemelen evleri de yakındır.O kadar insana yemek yapmak kolay mı? Bunun sofra kurmasi ve bulaşığı da var.Ne gerek var bebekli evde iş çıkarmaya.Yardim etmek içinden geliyorsa edersin .Kendilerince iş bölümü yapmışlar.Ev işleri annenizin.Gece bebek bakımı onların gibi.

Bence siz de yüz vermeyin.Diyin ki ,eşimin yapmasi gereken işi ,çalıştığı için kardeşleri yaptı.Esim teşekkür etsin.Gercekten de öyle olmuş.

Kocanız olan öküz de iki yemek ısıttı diye ne bu tripler.Ayip.Lutfen sert çıkın.Asla alttan almayın.

Ben bizim kadinlari da anlamıyorum.Kadin yalnız kalsa ,lohusa depresyonuna girse daha mı iyi.Yardim edecek insanı varmış etmiş.Niye bu sorun oluyor.Burada sinirlarini bilmeyen ,sorunlu davranan görümce ve eş.Konu sahibinin eşi de çalışıyor üstelik.Dese ki,lohusa depresyonuna girdim,bebeğimi istemiyorum sevmiyorum herkes diyecek yardım al.Ben tek başıma bakıyorum da bakıyorum.Bravo herkese

sanmiyorum eni konu uzun iftar için gelmiş olsunlar
Bebek bakımı adı alıtında hepsi topanmışlardır akşam oluncada iftar yapılmıştır. Tabii kalabalığa yemek yetiştirmek 2-3 kişi için yapılana benzemez ama o gece gelsin baksın o gündüz gelsin dursun derseniz insanlarda iftara kalır yani çok normal
Ayrıca destek almak farklı bişey birinin tepesine binmek ayrı
Anne tabii gelir yardım eder sen bir duşunu al ben bebeği uyutur ortalığı toplarım der ama kadına bir hafta ütüydü, yemekti, bulaşıktı yüklenmek nedir. Kadının pestili çıkmış üstüne birde oturduğu için azar işitmiş.
 
Merhabalar
Ben yeni anne oldum, 7 günlük bir bebeğim var. Eşimin ailesi ile aynı sokakta oturuyoruz, annesi babası, 2 kız kardeşi ve bir erkek kardeşi.
Benim ailem şehir dışındalar doğum için geldiler babam bugün geri döndü annem hâlâ yanımda..
Benim sorunum şu şekilde;
1 haftadır evde yemekleri annem ve babam yapıyor, temizliği çamaşırı annem yıkıyor, inanmazsınız sofrayı kurup kaldırıp yıkaması boşaltması çay servisi her şey benim ailemdeydi.
Büyük görümcem 2 gün hastanede benimle kaldı. Küçük görümcem 2 gün evde yanımda kalıp bebeğe bakıp gece beni uyuttu.
Ama yanımda kalıp beni uyutup bebekle ilgilenmek dişinda başka bir bardağa tabağa ütüye ellerini sürmediler.

Bugün babam gitti, evde görümceler yoktu, annem de yemek hazırlayayım mı diye sormuştu ben de yok anne sen dınlen ben hazırlarım dedim, ve eşimle birlikte hazır olan yemekleri ısıttık yoğurt salata koyduk annemi çağırdık.
yemek esnasında eşimin suratı sirke satıyor. Bu arada yemeği yaparken de " İş başa düştü " Gibi bir cümle kullandı.
Sonra ben neyin var senin diye sordum bişiy yok dedi. Ama ben hissediyorum yani içten içe var bir şey ama söylemiyor. Sonra ben buna sinirlendim, kendi ailesi kardeşleri burdayken güleryüz benim annemle yalnız kalınca neden suratın ekşiyor? Diye düşünüyorum içimden.

Sonra havada bir gerginlik var, görümceler geldi, salona bebeğin başına geçip oturdular. Bu sırada bebekten hırıltı geldiğini farketmişler , eşim de geldi sen biliyor musun dedi evet dedim bugün burnu tıkandı, sonra biz bir yerden benim suratım düştüğü için gerildik, bana " Benimle tartışmak istemezsin" Falan dedi ben de neye tehdit ediyorsun söyle açık açık falan dedim, neyse ben bir hışımla salona gittim bebeği görümcelerin ortasından aldım, bunlar yüzümden gergin olduğumu anlayıp bir şey mi oldu, ne oldu bir sorun mu var diye sordular, ben de "yok bir şey " Dedim çocuğu emzircem dedim odama geçtim, peşimden geldiler, bir şey olmuş, noldu, noldu noldu daral geldi bana da ben de ters konuştum, sizinle bir alakası yok, eşime sinirlendim diye, hâlâ noldu noldu diyorlar. Ben dr surat yapıyor ordan çıktı kavga dedim en sonunda.

Sonra annem de dedi ki "aman kızım boşver onun huyu öyle sinirleniyor hemen"

Ordan küçük görümce atladı
-amaa siz de huyu öyle falan filan demeyin, arkadan yapılanları görmüyor kimse yaani

falan gibi bir şey dedi. Orda iyice sinirlendim anne sen ne dedin diye sordum tekrar, huyu böyle dedim dedi, " Bu laftan yapılanları görmediğimizi nereden çıkardın?" Dedim. Ben işte bu yüzden konuşmak istemiyorum, dedim. Benim abinizin savunmasını duymaya ihtiyacım yok, onun ağzı var kendi kendini savunabilir, beni de kimse savunmasın onu da savunmasın, ben sinirliyim ve kendimce haklı haksız farketmez kişisel sebeplerim vardır ve bunu dışarıdan biri anlayamaz, ve ben yorum da istemiyorum dedim.


Neymiş eşim benim iş yapmama sinirlenmiş, annem neden uzanmış da ben kalkıp iş yapıyormuşum, olay buymuş yani.
Bu arada bu olaydan önce eşim görümceleri arayıp buraya gelip yemek hazırlayın annesi yorgun demişti ve onlar da biz de yorgunuz gelemeyiz falan demişlerdi,
Ben de dedim eşim sizi aradı, çağırdı yorgunum dediniz siz yoruluyor sunuz da annem yorulamaz mı dedim.

Herkes her şeye yardımcı oluyormuş annemin görevi de mutfakmış onlar benim günlerce uyumama müsade etmişler yardım etmişler annem de yemeği yapacakmış.
Kadın o kadar üzüldü ki resmen gözleri doldu. 20 dk uzandım nereden uzandım neden tartışıyorsunuz ben yapacaktım karı koca mutfakta vakit geçirmek istersiniz belki diye düşündüm dedi.

Ve ben günlerdir herkese teşekkür ediyorum, herkesin neler yaptiğini görüyorum, görmediğimi kim çıkardı bu yorumu neye dayanarak söylüyorsunuz dedim.
Benim en çok sinirimi bozan 22 yaşında evlenmemiş ve çocuğu olmamış biri olarak sürekli bizim tartışmalarımızda bir şekildd her şeyi bilmiş bilmiş konuşması.
Ne olursa olsun sen 22 yaşındasın karşi ndaki kadın 54 ( annem) yaşinda. Bir destur de ya. Nankörlükten bahsediyorsun, sen sadece uyanık kalıp bebeği severken annem o yaşında hizmetçi gibi benim yanımda size de hizmet etti. (3 gün iftara geldiler)
Ve benim salonda onların yanından hışımla bebeği almama takılmamışlar. Neymiş o bebeği öyle alırsam o da noldu diye sorarmış.
Halaları annelerinden daha çok seviyor ya bebeği...
Ben bebeğimi alırken sana mı soracağım?? Senden müsade mi isteyeceğim?
Ve ben lohusayım, sinirli olabilirim gergin olabilirim, her zaman her şeyi alttan alamam değil mi?
Bır bır bır bır olayı anlayıp dinlemeden abisini savunuyorlar, 3 tane kârdeşi, annesi babası var benim ailem normalde il dışında ben tek başıma kaldım. Ben eşimle yaşadığım her tartışmada eşimle aramdaki sorunu çözmeden sana mı anlatacağım, bir de kendimi sana mı açıklayacağım? Bir kişi 6 kişiye savunma mı yapacak? Bırak ya karışma ben gelip senin fikrini sorsam danışsam eyvallah ama sana noluyor??

Uzun oldu biraz ama tüm detaylarıyla anlatmaya çalıştım.
Ben mi abartıyorum lohusa psikolojisi kafayı mı yedim nolur bana akıl verin ya..
Ve bu arada ben her yapılan şeyi farkedip ilfitatlar yapan benim. İnsanların benim için yaptıklarına minnettat olurum, eşime annem yoruldu dediğim kadar, görümcelerim için de her zaman çok ilgilendiler benimle, uykusuz kaldılar, allah razı olsun çok ilgilendiler başka kimse bu kadar ilgilenmez" Tarzında konuşmalar hep yaptım. Yani görümcemin dediği gibi nankörlük yapmadım, herkese teşekkür ettim. Yapılan iyiliği yüzlerime vurmaları da hiç hoşuma gitmedi, hiç bir anlamı kalmadı çünkü..

Çok uzun oldu okuyanlara teşekkür ederim hakkınızı helal edin..
Hadi kendi anneniz neyse ama görümceler sizin işinizi tutmak zorunda değiller. Çocuğu yaparken onlara mı sordunuz da gelmiş burda dedikodularını yapıyorsunuz? Hiç kimsenin yardımı olmadan lohusalık dönemi geçiren insanlar var, bilin istedim.
 
Merhabalar
Ben yeni anne oldum, 7 günlük bir bebeğim var. Eşimin ailesi ile aynı sokakta oturuyoruz, annesi babası, 2 kız kardeşi ve bir erkek kardeşi.
Benim ailem şehir dışındalar doğum için geldiler babam bugün geri döndü annem hâlâ yanımda..
Benim sorunum şu şekilde;
1 haftadır evde yemekleri annem ve babam yapıyor, temizliği çamaşırı annem yıkıyor, inanmazsınız sofrayı kurup kaldırıp yıkaması boşaltması çay servisi her şey benim ailemdeydi.
Büyük görümcem 2 gün hastanede benimle kaldı. Küçük görümcem 2 gün evde yanımda kalıp bebeğe bakıp gece beni uyuttu.
Ama yanımda kalıp beni uyutup bebekle ilgilenmek dişinda başka bir bardağa tabağa ütüye ellerini sürmediler.

Bugün babam gitti, evde görümceler yoktu, annem de yemek hazırlayayım mı diye sormuştu ben de yok anne sen dınlen ben hazırlarım dedim, ve eşimle birlikte hazır olan yemekleri ısıttık yoğurt salata koyduk annemi çağırdık.
yemek esnasında eşimin suratı sirke satıyor. Bu arada yemeği yaparken de " İş başa düştü " Gibi bir cümle kullandı.
Sonra ben neyin var senin diye sordum bişiy yok dedi. Ama ben hissediyorum yani içten içe var bir şey ama söylemiyor. Sonra ben buna sinirlendim, kendi ailesi kardeşleri burdayken güleryüz benim annemle yalnız kalınca neden suratın ekşiyor? Diye düşünüyorum içimden.

Sonra havada bir gerginlik var, görümceler geldi, salona bebeğin başına geçip oturdular. Bu sırada bebekten hırıltı geldiğini farketmişler , eşim de geldi sen biliyor musun dedi evet dedim bugün burnu tıkandı, sonra biz bir yerden benim suratım düştüğü için gerildik, bana " Benimle tartışmak istemezsin" Falan dedi ben de neye tehdit ediyorsun söyle açık açık falan dedim, neyse ben bir hışımla salona gittim bebeği görümcelerin ortasından aldım, bunlar yüzümden gergin olduğumu anlayıp bir şey mi oldu, ne oldu bir sorun mu var diye sordular, ben de "yok bir şey " Dedim çocuğu emzircem dedim odama geçtim, peşimden geldiler, bir şey olmuş, noldu, noldu noldu daral geldi bana da ben de ters konuştum, sizinle bir alakası yok, eşime sinirlendim diye, hâlâ noldu noldu diyorlar. Ben dr surat yapıyor ordan çıktı kavga dedim en sonunda.

Sonra annem de dedi ki "aman kızım boşver onun huyu öyle sinirleniyor hemen"

Ordan küçük görümce atladı
-amaa siz de huyu öyle falan filan demeyin, arkadan yapılanları görmüyor kimse yaani

falan gibi bir şey dedi. Orda iyice sinirlendim anne sen ne dedin diye sordum tekrar, huyu böyle dedim dedi, " Bu laftan yapılanları görmediğimizi nereden çıkardın?" Dedim. Ben işte bu yüzden konuşmak istemiyorum, dedim. Benim abinizin savunmasını duymaya ihtiyacım yok, onun ağzı var kendi kendini savunabilir, beni de kimse savunmasın onu da savunmasın, ben sinirliyim ve kendimce haklı haksız farketmez kişisel sebeplerim vardır ve bunu dışarıdan biri anlayamaz, ve ben yorum da istemiyorum dedim.


Neymiş eşim benim iş yapmama sinirlenmiş, annem neden uzanmış da ben kalkıp iş yapıyormuşum, olay buymuş yani.
Bu arada bu olaydan önce eşim görümceleri arayıp buraya gelip yemek hazırlayın annesi yorgun demişti ve onlar da biz de yorgunuz gelemeyiz falan demişlerdi,
Ben de dedim eşim sizi aradı, çağırdı yorgunum dediniz siz yoruluyor sunuz da annem yorulamaz mı dedim.

Herkes her şeye yardımcı oluyormuş annemin görevi de mutfakmış onlar benim günlerce uyumama müsade etmişler yardım etmişler annem de yemeği yapacakmış.
Kadın o kadar üzüldü ki resmen gözleri doldu. 20 dk uzandım nereden uzandım neden tartışıyorsunuz ben yapacaktım karı koca mutfakta vakit geçirmek istersiniz belki diye düşündüm dedi.

Ve ben günlerdir herkese teşekkür ediyorum, herkesin neler yaptiğini görüyorum, görmediğimi kim çıkardı bu yorumu neye dayanarak söylüyorsunuz dedim.
Benim en çok sinirimi bozan 22 yaşında evlenmemiş ve çocuğu olmamış biri olarak sürekli bizim tartışmalarımızda bir şekildd her şeyi bilmiş bilmiş konuşması.
Ne olursa olsun sen 22 yaşındasın karşi ndaki kadın 54 ( annem) yaşinda. Bir destur de ya. Nankörlükten bahsediyorsun, sen sadece uyanık kalıp bebeği severken annem o yaşında hizmetçi gibi benim yanımda size de hizmet etti. (3 gün iftara geldiler)
Ve benim salonda onların yanından hışımla bebeği almama takılmamışlar. Neymiş o bebeği öyle alırsam o da noldu diye sorarmış.
Halaları annelerinden daha çok seviyor ya bebeği...
Ben bebeğimi alırken sana mı soracağım?? Senden müsade mi isteyeceğim?
Ve ben lohusayım, sinirli olabilirim gergin olabilirim, her zaman her şeyi alttan alamam değil mi?
Bır bır bır bır olayı anlayıp dinlemeden abisini savunuyorlar, 3 tane kârdeşi, annesi babası var benim ailem normalde il dışında ben tek başıma kaldım. Ben eşimle yaşadığım her tartışmada eşimle aramdaki sorunu çözmeden sana mı anlatacağım, bir de kendimi sana mı açıklayacağım? Bir kişi 6 kişiye savunma mı yapacak? Bırak ya karışma ben gelip senin fikrini sorsam danışsam eyvallah ama sana noluyor??

Uzun oldu biraz ama tüm detaylarıyla anlatmaya çalıştım.
Ben mi abartıyorum lohusa psikolojisi kafayı mı yedim nolur bana akıl verin ya..
Ve bu arada ben her yapılan şeyi farkedip ilfitatlar yapan benim. İnsanların benim için yaptıklarına minnettat olurum, eşime annem yoruldu dediğim kadar, görümcelerim için de her zaman çok ilgilendiler benimle, uykusuz kaldılar, allah razı olsun çok ilgilendiler başka kimse bu kadar ilgilenmez" Tarzında konuşmalar hep yaptım. Yani görümcemin dediği gibi nankörlük yapmadım, herkese teşekkür ettim. Yapılan iyiliği yüzlerime vurmaları da hiç hoşuma gitmedi, hiç bir anlamı kalmadı çünkü..

Çok uzun oldu okuyanlara teşekkür ederim hakkınızı helal edin..
2 günlük anneyim, annem gün içerisinde bin defa ne getireyim sana ne yapayım diye soruyor ama neden annemden isteyeyim eşim varken? Eşim hem evimizi temizliyor hem yemeğimi getiriyor. Olağanüstü bi durum olmadığı sürece kimseye yük olmamak gerek.
 
Ama yanımda kalıp beni uyutup bebekle ilgilenmek dişinda başka bir bardağa tabağa ütüye ellerini sürmediler.
kolaysa siz hem bebeğe bakip hem saydiklarinizi yapın madem, ne diye yardima geliyorlar ki bebekle bunlar yapiliyorsa?

Nankörlüğün de bir sınırı vardir, bu kadari fazla.

buna bile mecbur değiller, kari/koca bakamayacaksaniz dogurmasaydiniz, sanki bana bilim insani doğurdu
 
Çok teşekkür ederim beni anladığınız için..
Ben de bunu anlatamıyorum işte ben kimseden yardım istemedim, sadece lohusa kadınlar 40 gün tek kalmaz derler bizim büyüklerimiz ben o kalacak kişinin annem olmasını istedim, 40 gün duş alıcam, uykusuz kalcam, yorgun olucam, bebeği banyo yaptırmayı bilmiyorum, bir sıkıntı çikarsa belki yardımcı olur onun yanında sıkıntı çekmeden rahat rahat emziririm diye düşündüm. Ama göğüslerimi görmeyen kalmadı.

Evet yardımcı oldular her konuda ama bir o kadar da iş çıkardılar, annem belki 3 kişilik yemek yapacaktı, 8 kişiye yapmak onların bulaşığını yıkamak zorunda kaldı, ve benim annem yorulup dinlenmek istediğinde, ee ama görevi bu, bunun için geldi, bizde uyumana destek oluyoruz deyip annemin yaptıklarının hiçe sayılması beni çok kırdı. Her şeyden önce ben ondan büyüğüm ve yengesiyim, karşisinda zaten abisinin eşi var, sevmiş ki evlenmiş ve çocuk yapmış değil mi? Bana sanki ben abisine düşmanmışım gibi bırbırbır ama sizde şöylesiniz böylesiniz diye yorum yapmasını uygun bulmuyorum, sen bir dur evlilik hakkında tecrüben yok, hamilelik lohusalık hakkında yok yaşın benden küçük, annemin yaşı sende büyük öyle her yerde her aklına geleni söylemezsin.
Ve eşim de ısrarla benim onlara ayıp yaptığımı savunuyor hâlâ. Ben bebeği hışımla aldığım için öyleymiş ben onlara ayıp yapmışım..
Ya bana yapılan yanlış olmuyor mu herkese ben yanlış yapıyorum dedim.
Kimseden yardım istemediğim dediğiniz buysa istemiş halinizi düşünemedim?
Ütü bile yapmadı demişsiniz biryerde…
Ben abimin evinde bebeğe yardıma gittiysem ütü niye yapıyorum ayol? Ne alaka, ortalığı toplar ocağa iki çeşit yemek koyarım ama ütü ne, ben kendi evimde yapmiyorum ütü.
Yaşı müsait değil falan demişsiniz ama sizde doğuralı 1 hafta olmuş burda yıllar önce doğurmuş kadınlar öyle böyle diyoruz herşeyi herkesden iyi biliyorsunuz, görümcenizden ne farkınız var?
Ayrıca bir insan dünyaya benden 10 sene önce dünyaya geldi diye herşeyi bilmesi gerekmiyor. Saygıda öyle, yaşa değil hakkedene gösterilir. Lohusallıkda bu değil ayrıca, ben istediğimi söylim herkes karşımda asker olsun değil yani. Herşeyi de Lohusallığa bağlamayın, bizlerde geçtik o yollardan tecrübeyse tecrübe
 
Bir lohusaya yardımda bulunmak zorunlu değil sadece merhametten kaynaklı bı davranistir.herkes size yardımda bulunmuş. Gece uyumayip bebekle ilgilenmekte aşırı yorucu bı durum yani gorumcenizin yardiminida kucumsemeyin. Burada iş esinize düşüyor,anneniz ve gorumceniz dinlenmek istemişler o sırada eşiniz görev ustlensin biraz. Sanırım olayı abartmış siz ve lohusa eşiniz. Eşler annelerden daha hamile ve daha lohusa oluyorlar bu kesin
 
Merhabalar
Ben yeni anne oldum, 7 günlük bir bebeğim var. Eşimin ailesi ile aynı sokakta oturuyoruz, annesi babası, 2 kız kardeşi ve bir erkek kardeşi.
Benim ailem şehir dışındalar doğum için geldiler babam bugün geri döndü annem hâlâ yanımda..
Benim sorunum şu şekilde;
1 haftadır evde yemekleri annem ve babam yapıyor, temizliği çamaşırı annem yıkıyor, inanmazsınız sofrayı kurup kaldırıp yıkaması boşaltması çay servisi her şey benim ailemdeydi.
Büyük görümcem 2 gün hastanede benimle kaldı. Küçük görümcem 2 gün evde yanımda kalıp bebeğe bakıp gece beni uyuttu.
Ama yanımda kalıp beni uyutup bebekle ilgilenmek dişinda başka bir bardağa tabağa ütüye ellerini sürmediler.

Bugün babam gitti, evde görümceler yoktu, annem de yemek hazırlayayım mı diye sormuştu ben de yok anne sen dınlen ben hazırlarım dedim, ve eşimle birlikte hazır olan yemekleri ısıttık yoğurt salata koyduk annemi çağırdık.
yemek esnasında eşimin suratı sirke satıyor. Bu arada yemeği yaparken de " İş başa düştü " Gibi bir cümle kullandı.
Sonra ben neyin var senin diye sordum bişiy yok dedi. Ama ben hissediyorum yani içten içe var bir şey ama söylemiyor. Sonra ben buna sinirlendim, kendi ailesi kardeşleri burdayken güleryüz benim annemle yalnız kalınca neden suratın ekşiyor? Diye düşünüyorum içimden.

Sonra havada bir gerginlik var, görümceler geldi, salona bebeğin başına geçip oturdular. Bu sırada bebekten hırıltı geldiğini farketmişler , eşim de geldi sen biliyor musun dedi evet dedim bugün burnu tıkandı, sonra biz bir yerden benim suratım düştüğü için gerildik, bana " Benimle tartışmak istemezsin" Falan dedi ben de neye tehdit ediyorsun söyle açık açık falan dedim, neyse ben bir hışımla salona gittim bebeği görümcelerin ortasından aldım, bunlar yüzümden gergin olduğumu anlayıp bir şey mi oldu, ne oldu bir sorun mu var diye sordular, ben de "yok bir şey " Dedim çocuğu emzircem dedim odama geçtim, peşimden geldiler, bir şey olmuş, noldu, noldu noldu daral geldi bana da ben de ters konuştum, sizinle bir alakası yok, eşime sinirlendim diye, hâlâ noldu noldu diyorlar. Ben dr surat yapıyor ordan çıktı kavga dedim en sonunda.

Sonra annem de dedi ki "aman kızım boşver onun huyu öyle sinirleniyor hemen"

Ordan küçük görümce atladı
-amaa siz de huyu öyle falan filan demeyin, arkadan yapılanları görmüyor kimse yaani

falan gibi bir şey dedi. Orda iyice sinirlendim anne sen ne dedin diye sordum tekrar, huyu böyle dedim dedi, " Bu laftan yapılanları görmediğimizi nereden çıkardın?" Dedim. Ben işte bu yüzden konuşmak istemiyorum, dedim. Benim abinizin savunmasını duymaya ihtiyacım yok, onun ağzı var kendi kendini savunabilir, beni de kimse savunmasın onu da savunmasın, ben sinirliyim ve kendimce haklı haksız farketmez kişisel sebeplerim vardır ve bunu dışarıdan biri anlayamaz, ve ben yorum da istemiyorum dedim.


Neymiş eşim benim iş yapmama sinirlenmiş, annem neden uzanmış da ben kalkıp iş yapıyormuşum, olay buymuş yani.
Bu arada bu olaydan önce eşim görümceleri arayıp buraya gelip yemek hazırlayın annesi yorgun demişti ve onlar da biz de yorgunuz gelemeyiz falan demişlerdi,
Ben de dedim eşim sizi aradı, çağırdı yorgunum dediniz siz yoruluyor sunuz da annem yorulamaz mı dedim.

Herkes her şeye yardımcı oluyormuş annemin görevi de mutfakmış onlar benim günlerce uyumama müsade etmişler yardım etmişler annem de yemeği yapacakmış.
Kadın o kadar üzüldü ki resmen gözleri doldu. 20 dk uzandım nereden uzandım neden tartışıyorsunuz ben yapacaktım karı koca mutfakta vakit geçirmek istersiniz belki diye düşündüm dedi.

Ve ben günlerdir herkese teşekkür ediyorum, herkesin neler yaptiğini görüyorum, görmediğimi kim çıkardı bu yorumu neye dayanarak söylüyorsunuz dedim.
Benim en çok sinirimi bozan 22 yaşında evlenmemiş ve çocuğu olmamış biri olarak sürekli bizim tartışmalarımızda bir şekildd her şeyi bilmiş bilmiş konuşması.
Ne olursa olsun sen 22 yaşındasın karşi ndaki kadın 54 ( annem) yaşinda. Bir destur de ya. Nankörlükten bahsediyorsun, sen sadece uyanık kalıp bebeği severken annem o yaşında hizmetçi gibi benim yanımda size de hizmet etti. (3 gün iftara geldiler)
Ve benim salonda onların yanından hışımla bebeği almama takılmamışlar. Neymiş o bebeği öyle alırsam o da noldu diye sorarmış.
Halaları annelerinden daha çok seviyor ya bebeği...
Ben bebeğimi alırken sana mı soracağım?? Senden müsade mi isteyeceğim?
Ve ben lohusayım, sinirli olabilirim gergin olabilirim, her zaman her şeyi alttan alamam değil mi?
Bır bır bır bır olayı anlayıp dinlemeden abisini savunuyorlar, 3 tane kârdeşi, annesi babası var benim ailem normalde il dışında ben tek başıma kaldım. Ben eşimle yaşadığım her tartışmada eşimle aramdaki sorunu çözmeden sana mı anlatacağım, bir de kendimi sana mı açıklayacağım? Bir kişi 6 kişiye savunma mı yapacak? Bırak ya karışma ben gelip senin fikrini sorsam danışsam eyvallah ama sana noluyor??

Uzun oldu biraz ama tüm detaylarıyla anlatmaya çalıştım.
Ben mi abartıyorum lohusa psikolojisi kafayı mı yedim nolur bana akıl verin ya..
Ve bu arada ben her yapılan şeyi farkedip ilfitatlar yapan benim. İnsanların benim için yaptıklarına minnettat olurum, eşime annem yoruldu dediğim kadar, görümcelerim için de her zaman çok ilgilendiler benimle, uykusuz kaldılar, allah razı olsun çok ilgilendiler başka kimse bu kadar ilgilenmez" Tarzında konuşmalar hep yaptım. Yani görümcemin dediği gibi nankörlük yapmadım, herkese teşekkür ettim. Yapılan iyiliği yüzlerime vurmaları da hiç hoşuma gitmedi, hiç bir anlamı kalmadı çünkü..

Çok uzun oldu okuyanlara teşekkür ederim hakkınızı helal edin..
Bebişin hayırlı olsun, benle aynı zamanda doğum yaptın muhtemelen:) ben de sen gibi bazen sinirleniyorum bazı şeylere biraz lohusalık yeni annelik az yorgunluk doğumun etkisi derken biraz allak bullak durumdayız... burası doğru.. anneniz size yardım etmeye gelmiş sağolsun ama eşinizin de hizmetçisi değil bu bir gerçek.. kızı doğum yapmış huzurluca yemek yiyelim bir şeyler yapalım derdinde herkesin annesi sapasağlam değil ki benim annem de öyle yemek yapıyor yardım ediyor artık enerjisi biterse bulaşığı nen topluyorum bu olabilir elim ayağım tutuyor yani :) eşiniz de surat yapacağına size yardım etse imiş veya aşkım sen de git ben yaparım dese imiş..biraz diğer tarafın dolduruşuna geliyor muhtemelen .. Sakin kalmaya çalış sütünü etkiler, sinirlenme annen de bebek de üzülmesin..
Onlar kendini koordine edemiyorsa eşin dahil sen şunu şunu yap diyeceksin.. bit kadar bebeğin başında ne uapabilir, emiyor uyuyor emiyor uyuyor arada alt değişiyor başka da bir şey yok, gitsin evlerinde yesinler madem, doğum yapmış kadının evinde misafir mi ağırlanır , orada ne verdiyse Allah yemek yenecek yani.. Sen sakin kal iş bölümü yaptır, anneni de yüz göz etme.. eşin de ergen gibi davranmasın sen mi lohusasın o mu ne suratı yani ?

Ütü mevzusunu anlamadım, eşin için mi lazım ütüsüz gidiversin. Adaptasyon sürecinde ütü şu an benim en son derdim. Duşunun al bebeğini yıka al koynuna emzir dinlen uyu, yemeğinizi yiyin, ev toplanır temizlik yapılır ama kalp kırıklığı geçmez didişme :)
 
Neymiş eşim benim iş yapmama sinirlenmiş, annem neden uzanmış da ben kalkıp iş yapıyormuşum, olay buymuş yani.

Ne kadar da düşünceli bir kociş. Önceki konunuzu bilmesek inanacağız.
Kendisi karnı burnunda halinizle sizi çalıştırıp dururken de bu kadar düşünceli olsaymış keşke.
Adam sizden görmeye alıştığı hizmeti annenizden beklemiş, kalkıp yemek ısıtınca da bi tarafı düşeyazmış, siniri ona. Sizi düşündüğü falan yok kendinizi kandırmayın.

O kadar lafın muhatabı görümceleriniz değil kocanız olmalıydı.
 
Ne kadar da düşünceli bir kociş. Önceki konunuzu bilmesek inanacağız.
Kendisi karnı burnunda halinizle sizi çalıştırıp dururken de bu kadar düşünceli olsaymış keşke.
Adam sizden görmeye alıştığı hizmeti annenizden beklemiş, kalkıp yemek ısıtınca da bi tarafı düşeyazmış, siniri ona. Sizi düşündüğü falan yok kendinizi kandırmayın.

O kadar lafın muhatabı görümceleriniz değil kocanız olmalıydı.
İmza, kaşe, mühür.
 
sanmiyorum eni konu uzun iftar için gelmiş olsunlar
Bebek bakımı adı alıtında hepsi topanmışlardır akşam oluncada iftar yapılmıştır. Tabii kalabalığa yemek yetiştirmek 2-3 kişi için yapılana benzemez ama o gece gelsin baksın o gündüz gelsin dursun derseniz insanlarda iftara kalır yani çok normal
Ayrıca destek almak farklı bişey birinin tepesine binmek ayrı
Anne tabii gelir yardım eder sen bir duşunu al ben bebeği uyutur ortalığı toplarım der ama kadına bir hafta ütüydü, yemekti, bulaşıktı yüklenmek nedir. Kadının pestili çıkmış üstüne birde oturduğu için azar işitmiş.
Ben konu sahibinin anlattığından, gorumcelerin yakında oturduğunu çıkardım.Belki yanlış anlamisimdir.Ama sizin dediğiniz gibi bile olsa tüm yemek işini konu sahibinin annesine bindirmisler.Burda en mağdur kişi anne ,sonra konu sahibi.Es ve ailesi düşüncesiz.
 
Görümce niye sizin ütülerinizi yapsın yahu, ne değişik kafalar bunlar. Toplamışsınız eve milleti, altı üstü bir bebeğe bakılacak. Gerek var mı on kişiye? Biz iki kişi idare etmiştik. 🫠
Eve o kadar insan toplarsan hakından çok b.ku olur. Çok kişilik yemek yaparsın, hızlı kirlenir ev. Günlük tuvalet banyo domestoslarsın, yerleri silersin, süpürürsün. Tek anası kalsa 3 güne bir süpürge açarlardı. Gelmişler doluşmuşlar bi de laf ediyorlar iyilik ettik diye. Bunlar sana ütü yapsa ne olur? Hizmetten arta kalan vakitle sen yaparsın zaten. Küçük küçük hesaplar.
 
Bana nedense çocuk doğurup bu kadar hizmet bekleyen tek kadın grubu bizim ülkedekiler gibi geliyor. Herkes değil tabii ama bi grup var ki çocuk doğurunca elden ayaktan düşüyor sanki. Ön yargıdır belki bilemicem ama görümceden ütü beklemeniz şok edici. Akşam destek isteyeceğiniz kişi de eşiniz, görümceniz değil. Görümce kim yav?
 
Yardım almak sorun değil hatta doğru kişiden alınırsa gerçekten çok güzel bir imkan. Ama bi anne, 2 görümce fazla.
Benim kayinvalidem kalmıştı yanımda. Allah razı olsun çiçek gibi geçmişti ilk ay.
Ama yani hem evde dört başı mamur temizlik olsun, yemek olsun, bebeğe bakılsın diyince olmaz. O kadar kişinin uyumlu şekilde işleri halletmesini organize etmek bana yük gelirdi ve kesin gerilirdim.

Ütüye el atılmadı diyor mesela konu sahibi. Kimin ütüsü bilmiyorum ama o iş babada olmalı bence. Hem kendi ütüsünü yapsın iki üç parça da bebeye yapsın. Hatta bebeye gerek bile yok. Abartiyoruz bazı şeyleri. Yeni alınan kıyafet yıkanır, ütülenir bebek için. Gerisi fazla.
Ben eve temizlik için yardımcı almıştım lohusa iken. Kayinvalidem bebek bakımında iyidir, iki kap yemek de koyar önümüze. Ama temizlik, düzen yok kadının hamurunda. Ona kurulacağıma çözüm buldum. Ya da yemek işi daha pratik şeylerle, dışardan söylerek halledilebilir bu süreçte.
Tabi eş ailesinin sürekli iftara gelmesi tam bir kendini bilmezlik. Olacak iş değil.
Konu sahibi annesini istemiştir.Ama eşi ve gorumcelerin durumuna bakarsak, kendileri gelmek istemiş ve konu sahibi hayır diyemem iş olabilir.Malum tr de erkek aileleri birden başka mertebeye geçiyor.

Ütü konusunda haklısınız.Babanin giysisi ise baba utulemeli zaten.Ama yenidoğanda , lohuslaikta belki bebek için pimpiriklenlistir ve bebeğin ütüsüdur...

Ne bileyim ,ben kardeşimin bebeği olsa evin işini çekip çevirmeye çalışırım.Sonucta bir kadın için en zor zamanlar.Boyle annesine cemkirilmez.Kotu hissettirilmez.Ama tum bunların sorumlusu baba bence
 
Merhabalar
Ben yeni anne oldum, 7 günlük bir bebeğim var. Eşimin ailesi ile aynı sokakta oturuyoruz, annesi babası, 2 kız kardeşi ve bir erkek kardeşi.
Benim ailem şehir dışındalar doğum için geldiler babam bugün geri döndü annem hâlâ yanımda..
Benim sorunum şu şekilde;
1 haftadır evde yemekleri annem ve babam yapıyor, temizliği çamaşırı annem yıkıyor, inanmazsınız sofrayı kurup kaldırıp yıkaması boşaltması çay servisi her şey benim ailemdeydi.
Büyük görümcem 2 gün hastanede benimle kaldı. Küçük görümcem 2 gün evde yanımda kalıp bebeğe bakıp gece beni uyuttu.
Ama yanımda kalıp beni uyutup bebekle ilgilenmek dişinda başka bir bardağa tabağa ütüye ellerini sürmediler.

Bugün babam gitti, evde görümceler yoktu, annem de yemek hazırlayayım mı diye sormuştu ben de yok anne sen dınlen ben hazırlarım dedim, ve eşimle birlikte hazır olan yemekleri ısıttık yoğurt salata koyduk annemi çağırdık.
yemek esnasında eşimin suratı sirke satıyor. Bu arada yemeği yaparken de " İş başa düştü " Gibi bir cümle kullandı.
Sonra ben neyin var senin diye sordum bişiy yok dedi. Ama ben hissediyorum yani içten içe var bir şey ama söylemiyor. Sonra ben buna sinirlendim, kendi ailesi kardeşleri burdayken güleryüz benim annemle yalnız kalınca neden suratın ekşiyor? Diye düşünüyorum içimden.

Sonra havada bir gerginlik var, görümceler geldi, salona bebeğin başına geçip oturdular. Bu sırada bebekten hırıltı geldiğini farketmişler , eşim de geldi sen biliyor musun dedi evet dedim bugün burnu tıkandı, sonra biz bir yerden benim suratım düştüğü için gerildik, bana " Benimle tartışmak istemezsin" Falan dedi ben de neye tehdit ediyorsun söyle açık açık falan dedim, neyse ben bir hışımla salona gittim bebeği görümcelerin ortasından aldım, bunlar yüzümden gergin olduğumu anlayıp bir şey mi oldu, ne oldu bir sorun mu var diye sordular, ben de "yok bir şey " Dedim çocuğu emzircem dedim odama geçtim, peşimden geldiler, bir şey olmuş, noldu, noldu noldu daral geldi bana da ben de ters konuştum, sizinle bir alakası yok, eşime sinirlendim diye, hâlâ noldu noldu diyorlar. Ben dr surat yapıyor ordan çıktı kavga dedim en sonunda.

Sonra annem de dedi ki "aman kızım boşver onun huyu öyle sinirleniyor hemen"

Ordan küçük görümce atladı
-amaa siz de huyu öyle falan filan demeyin, arkadan yapılanları görmüyor kimse yaani

falan gibi bir şey dedi. Orda iyice sinirlendim anne sen ne dedin diye sordum tekrar, huyu böyle dedim dedi, " Bu laftan yapılanları görmediğimizi nereden çıkardın?" Dedim. Ben işte bu yüzden konuşmak istemiyorum, dedim. Benim abinizin savunmasını duymaya ihtiyacım yok, onun ağzı var kendi kendini savunabilir, beni de kimse savunmasın onu da savunmasın, ben sinirliyim ve kendimce haklı haksız farketmez kişisel sebeplerim vardır ve bunu dışarıdan biri anlayamaz, ve ben yorum da istemiyorum dedim.


Neymiş eşim benim iş yapmama sinirlenmiş, annem neden uzanmış da ben kalkıp iş yapıyormuşum, olay buymuş yani.
Bu arada bu olaydan önce eşim görümceleri arayıp buraya gelip yemek hazırlayın annesi yorgun demişti ve onlar da biz de yorgunuz gelemeyiz falan demişlerdi,
Ben de dedim eşim sizi aradı, çağırdı yorgunum dediniz siz yoruluyor sunuz da annem yorulamaz mı dedim.

Herkes her şeye yardımcı oluyormuş annemin görevi de mutfakmış onlar benim günlerce uyumama müsade etmişler yardım etmişler annem de yemeği yapacakmış.
Kadın o kadar üzüldü ki resmen gözleri doldu. 20 dk uzandım nereden uzandım neden tartışıyorsunuz ben yapacaktım karı koca mutfakta vakit geçirmek istersiniz belki diye düşündüm dedi.

Ve ben günlerdir herkese teşekkür ediyorum, herkesin neler yaptiğini görüyorum, görmediğimi kim çıkardı bu yorumu neye dayanarak söylüyorsunuz dedim.
Benim en çok sinirimi bozan 22 yaşında evlenmemiş ve çocuğu olmamış biri olarak sürekli bizim tartışmalarımızda bir şekildd her şeyi bilmiş bilmiş konuşması.
Ne olursa olsun sen 22 yaşındasın karşi ndaki kadın 54 ( annem) yaşinda. Bir destur de ya. Nankörlükten bahsediyorsun, sen sadece uyanık kalıp bebeği severken annem o yaşında hizmetçi gibi benim yanımda size de hizmet etti. (3 gün iftara geldiler)
Ve benim salonda onların yanından hışımla bebeği almama takılmamışlar. Neymiş o bebeği öyle alırsam o da noldu diye sorarmış.
Halaları annelerinden daha çok seviyor ya bebeği...
Ben bebeğimi alırken sana mı soracağım?? Senden müsade mi isteyeceğim?
Ve ben lohusayım, sinirli olabilirim gergin olabilirim, her zaman her şeyi alttan alamam değil mi?
Bır bır bır bır olayı anlayıp dinlemeden abisini savunuyorlar, 3 tane kârdeşi, annesi babası var benim ailem normalde il dışında ben tek başıma kaldım. Ben eşimle yaşadığım her tartışmada eşimle aramdaki sorunu çözmeden sana mı anlatacağım, bir de kendimi sana mı açıklayacağım? Bir kişi 6 kişiye savunma mı yapacak? Bırak ya karışma ben gelip senin fikrini sorsam danışsam eyvallah ama sana noluyor??

Uzun oldu biraz ama tüm detaylarıyla anlatmaya çalıştım.
Ben mi abartıyorum lohusa psikolojisi kafayı mı yedim nolur bana akıl verin ya..
Ve bu arada ben her yapılan şeyi farkedip ilfitatlar yapan benim. İnsanların benim için yaptıklarına minnettat olurum, eşime annem yoruldu dediğim kadar, görümcelerim için de her zaman çok ilgilendiler benimle, uykusuz kaldılar, allah razı olsun çok ilgilendiler başka kimse bu kadar ilgilenmez" Tarzında konuşmalar hep yaptım. Yani görümcemin dediği gibi nankörlük yapmadım, herkese teşekkür ettim. Yapılan iyiliği yüzlerime vurmaları da hiç hoşuma gitmedi, hiç bir anlamı kalmadı çünkü..

Çok uzun oldu okuyanlara teşekkür ederim hakkınızı helal edin..
Eeee? Eşiniz bu konunun neresinde?
 
Ben konu sahibinin anlattığından, gorumcelerin yakında oturduğunu çıkardım.Belki yanlış anlamisimdir.Ama sizin dediğiniz gibi bile olsa tüm yemek işini konu sahibinin annesine bindirmisler.Burda en mağdur kişi anne ,sonra konu sahibi.Es ve ailesi düşüncesiz.
Konu sahibi biraz kendi kaşınmış. Doğum yaptığımda eve doluşmaya kalktığında eş ailesine sizin gelmenize gerek yok, biz şimdilik idare ediyoruz. Asıl annem gidince size ihtiyacımız olacak. O zaman gelirsiniz. Şimdi hepimiz birden yorulmayalım demiştim. (Sonra da onları çağırmadım gerçi ama en kibar evden yollama yolu buydu.) Kimseden iş beklentim yoktu. Kainatın ilk bebeğini de dünyaya getirmiyorum sonuçta. On kişi birden el birliğiyle bakmaya gerek yok. Dönüşümlü gidilse daha iyi. Annesini boşuna hizmetçi moduna sokmuş, kadına rezil olduğuyla kalmış. Keşke o gittikten sonra çağırsaydı görümceleri ütü yaptırmaya.
 
Merhabalar
Ben yeni anne oldum, 7 günlük bir bebeğim var. Eşimin ailesi ile aynı sokakta oturuyoruz, annesi babası, 2 kız kardeşi ve bir erkek kardeşi.
Benim ailem şehir dışındalar doğum için geldiler babam bugün geri döndü annem hâlâ yanımda..
Benim sorunum şu şekilde;
1 haftadır evde yemekleri annem ve babam yapıyor, temizliği çamaşırı annem yıkıyor, inanmazsınız sofrayı kurup kaldırıp yıkaması boşaltması çay servisi her şey benim ailemdeydi.
Büyük görümcem 2 gün hastanede benimle kaldı. Küçük görümcem 2 gün evde yanımda kalıp bebeğe bakıp gece beni uyuttu.
Ama yanımda kalıp beni uyutup bebekle ilgilenmek dişinda başka bir bardağa tabağa ütüye ellerini sürmediler.

Bugün babam gitti, evde görümceler yoktu, annem de yemek hazırlayayım mı diye sormuştu ben de yok anne sen dınlen ben hazırlarım dedim, ve eşimle birlikte hazır olan yemekleri ısıttık yoğurt salata koyduk annemi çağırdık.
yemek esnasında eşimin suratı sirke satıyor. Bu arada yemeği yaparken de " İş başa düştü " Gibi bir cümle kullandı.
Sonra ben neyin var senin diye sordum bişiy yok dedi. Ama ben hissediyorum yani içten içe var bir şey ama söylemiyor. Sonra ben buna sinirlendim, kendi ailesi kardeşleri burdayken güleryüz benim annemle yalnız kalınca neden suratın ekşiyor? Diye düşünüyorum içimden.

Sonra havada bir gerginlik var, görümceler geldi, salona bebeğin başına geçip oturdular. Bu sırada bebekten hırıltı geldiğini farketmişler , eşim de geldi sen biliyor musun dedi evet dedim bugün burnu tıkandı, sonra biz bir yerden benim suratım düştüğü için gerildik, bana " Benimle tartışmak istemezsin" Falan dedi ben de neye tehdit ediyorsun söyle açık açık falan dedim, neyse ben bir hışımla salona gittim bebeği görümcelerin ortasından aldım, bunlar yüzümden gergin olduğumu anlayıp bir şey mi oldu, ne oldu bir sorun mu var diye sordular, ben de "yok bir şey " Dedim çocuğu emzircem dedim odama geçtim, peşimden geldiler, bir şey olmuş, noldu, noldu noldu daral geldi bana da ben de ters konuştum, sizinle bir alakası yok, eşime sinirlendim diye, hâlâ noldu noldu diyorlar. Ben dr surat yapıyor ordan çıktı kavga dedim en sonunda.

Sonra annem de dedi ki "aman kızım boşver onun huyu öyle sinirleniyor hemen"

Ordan küçük görümce atladı
-amaa siz de huyu öyle falan filan demeyin, arkadan yapılanları görmüyor kimse yaani

falan gibi bir şey dedi. Orda iyice sinirlendim anne sen ne dedin diye sordum tekrar, huyu böyle dedim dedi, " Bu laftan yapılanları görmediğimizi nereden çıkardın?" Dedim. Ben işte bu yüzden konuşmak istemiyorum, dedim. Benim abinizin savunmasını duymaya ihtiyacım yok, onun ağzı var kendi kendini savunabilir, beni de kimse savunmasın onu da savunmasın, ben sinirliyim ve kendimce haklı haksız farketmez kişisel sebeplerim vardır ve bunu dışarıdan biri anlayamaz, ve ben yorum da istemiyorum dedim.


Neymiş eşim benim iş yapmama sinirlenmiş, annem neden uzanmış da ben kalkıp iş yapıyormuşum, olay buymuş yani.
Bu arada bu olaydan önce eşim görümceleri arayıp buraya gelip yemek hazırlayın annesi yorgun demişti ve onlar da biz de yorgunuz gelemeyiz falan demişlerdi,
Ben de dedim eşim sizi aradı, çağırdı yorgunum dediniz siz yoruluyor sunuz da annem yorulamaz mı dedim.

Herkes her şeye yardımcı oluyormuş annemin görevi de mutfakmış onlar benim günlerce uyumama müsade etmişler yardım etmişler annem de yemeği yapacakmış.
Kadın o kadar üzüldü ki resmen gözleri doldu. 20 dk uzandım nereden uzandım neden tartışıyorsunuz ben yapacaktım karı koca mutfakta vakit geçirmek istersiniz belki diye düşündüm dedi.

Ve ben günlerdir herkese teşekkür ediyorum, herkesin neler yaptiğini görüyorum, görmediğimi kim çıkardı bu yorumu neye dayanarak söylüyorsunuz dedim.
Benim en çok sinirimi bozan 22 yaşında evlenmemiş ve çocuğu olmamış biri olarak sürekli bizim tartışmalarımızda bir şekildd her şeyi bilmiş bilmiş konuşması.
Ne olursa olsun sen 22 yaşındasın karşi ndaki kadın 54 ( annem) yaşinda. Bir destur de ya. Nankörlükten bahsediyorsun, sen sadece uyanık kalıp bebeği severken annem o yaşında hizmetçi gibi benim yanımda size de hizmet etti. (3 gün iftara geldiler)
Ve benim salonda onların yanından hışımla bebeği almama takılmamışlar. Neymiş o bebeği öyle alırsam o da noldu diye sorarmış.
Halaları annelerinden daha çok seviyor ya bebeği...
Ben bebeğimi alırken sana mı soracağım?? Senden müsade mi isteyeceğim?
Ve ben lohusayım, sinirli olabilirim gergin olabilirim, her zaman her şeyi alttan alamam değil mi?
Bır bır bır bır olayı anlayıp dinlemeden abisini savunuyorlar, 3 tane kârdeşi, annesi babası var benim ailem normalde il dışında ben tek başıma kaldım. Ben eşimle yaşadığım her tartışmada eşimle aramdaki sorunu çözmeden sana mı anlatacağım, bir de kendimi sana mı açıklayacağım? Bir kişi 6 kişiye savunma mı yapacak? Bırak ya karışma ben gelip senin fikrini sorsam danışsam eyvallah ama sana noluyor??

Uzun oldu biraz ama tüm detaylarıyla anlatmaya çalıştım.
Ben mi abartıyorum lohusa psikolojisi kafayı mı yedim nolur bana akıl verin ya..
Ve bu arada ben her yapılan şeyi farkedip ilfitatlar yapan benim. İnsanların benim için yaptıklarına minnettat olurum, eşime annem yoruldu dediğim kadar, görümcelerim için de her zaman çok ilgilendiler benimle, uykusuz kaldılar, allah razı olsun çok ilgilendiler başka kimse bu kadar ilgilenmez" Tarzında konuşmalar hep yaptım. Yani görümcemin dediği gibi nankörlük yapmadım, herkese teşekkür ettim. Yapılan iyiliği yüzlerime vurmaları da hiç hoşuma gitmedi, hiç bir anlamı kalmadı çünkü..

Çok uzun oldu okuyanlara teşekkür ederim hakkınızı helal edin..
Baştan başkalarını yardıma çağırmak hata,bende sezeryanliyim diğer gebeliklerin de mecburen birileri hep oldu yanımda ama son gebeliigimde koronaydim eşimle birlikte,hastaneden çıktık diğer çocuklarım kendi odasinda biz kendi odamızda 1 hafta geçirdik kimse yoktu yardım edecek ve okadar aile hissettikki anlatamam sabahlara kadar bebek pipisladik falan ama en yakın olduğumuz doğumum bu oldu eşimle,beraber yapmak çok güzel herşeyi ve onun minnettarlık la bana hizmet etmesini hala unutamıyorum.
 
Eve o kadar insan toplarsan hakından çok b.ku olur. Çok kişilik yemek yaparsın, hızlı kirlenir ev. Günlük tuvalet banyo domestoslarsın, yerleri silersin, süpürürsün. Tek anası kalsa 3 güne bir süpürge açarlardı. Gelmişler doluşmuşlar bi de laf ediyorlar iyilik ettik diye. Bunlar sana ütü yapsa ne olur? Hizmetten arta kalan vakitle sen yaparsın zaten. Küçük küçük hesaplar.
Biraz mantık yeterdi oysaki…
 
X