Merhaba herkese. Ben öğretmenim. Burda birçok öğretmenin olduğunu da biliyorum sıkıntımı paylaşmak istiyorum.
Öğrencilerin, ve dahi öğretmenlerin bile parasını ve bilimum başka eşyalarını çalmakla bilinen defalarca kez yakalanan öğrenciye hiçbir yaptırımın olmadığı bir köy okulunda görev yapıyorum. Öğrenciler birbirini öldürse yarın yine okula gelecekler yapılan her kötülük yanlarına kalıyor. Köy okulundayım, ilk/ortaokul birlikte. Zaten derse ilgi hak getire. Kuş kadar yazdığım şeyi bile yazmak istemeyen öğrenciler, gözümüze baka baka küfür edenler, sınıfta uçak uçuranlar ayağını sıraya koyanlar cips yiyenler lolipop yalayanlar derken sinirlerim o kadar geriliyor ki bazen çatlayacak gibi oluyorum. Ama kendime zarar veriyorum bunun da farkındayım. Hamileyim bu dönemden sonra izne ayrılacağım kısmetse bir yıl okul yüzü görmeyeceğim ALLAHA ÇOOK ŞÜKÜR. Çocuklar beni kötü hatırlamasın az zamanımız kaldı birlikte diyorum sakin olayım diyorum gerçekten dayanamıyorum bazen.. illa bir laf edeceğim bir şey görürsem. İlçe merkeze gitsem durum çok daha beter. Burda sınıflarda 15-20 kişi var merkezde 40-50. Ve Suriyeli sayısı burdakinden çok çok fazla, bazı okullar tamamen Suriyeli. Ne yapayım ne edeyim bilmiyorum. Gamsız dertsiz sakin güler yüzlü takmayan bir öğretmen/insan nasıl olunur merak ediyorum. Yalnızca öğretmenlere değil forumdaki herkese soruyorum tabii ki. Görmezden gel kendine yazık demenizi ve güç almayı istiyorum sanırım.
Evet sadece filmlerde oluyorYa böyle öğrencileri sevgi dolu bı öğretmen çıkar tamamen değiştirir ya aklıma o geldi. Böyle şeyler sadece filmlerde mi olur
Çak çak diyen Hint filmi vardı ismini unuttum onu özgürlük yazarları ve benzeri filmleri izleyip kendinize güven toplayabilirsiniz bir ihtimal
İzne ayrilana kadar sabredersiniz en azindan
Hıçkırıktı sanırım. Rani mukherji vardi filmde. Bendeniz hint filmi uzmanıyımYa böyle öğrencileri sevgi dolu bı öğretmen çıkar tamamen değiştirir ya aklıma o geldi. Böyle şeyler sadece filmlerde mi olur
Çak çak diyen Hint filmi vardı ismini unuttum onu özgürlük yazarları ve benzeri filmleri izleyip kendinize güven toplayabilirsiniz bir ihtimal
İzne ayrilana kadar sabredersiniz en azindan
Suriyeli öğrencilerin aileleri zaten Türkçe bilmiyor. Diğer ailelerden mafya olan bile var. Maalesef veli ne ki öğrenci ne olsun durumu var biraz. Fakat benim kendi sınıfım yok, birçok sınıfa giriyorum, birçok öğrencinin derdini çekiyorum. Herbirininkiyle görüşmek zor olur. Daha önce veli konuşması tecrübem de hiç yok çağırıp oğlun/kızın şöyle yapıyor böyle yapıyor diye şikayet etsem ters bir tepki alabilirim diye çekiniyorum.Aileler iletişime kapalı mı ?
Bence de öğretmenlik bana hiç ama hiç uygun bir meslek değil. Ama bıraksam ne iş yapabilirim hiçbir fikrim de yok.Sektör degistireceksiniz o zaman , böyle ömür gecmez
En büyük sıkıntı idarede zaten. Asla ama asla bir yaptırım söz konusu değil. Ama onlar da "bizim de elimiz kolumuz bağlı, ilçe yaptırıma izin vermiyor" diyor, tam bir kısır döngü.Bu sorunu okul idaresi ve diğer öğretmenlerle birlikte çözeceksiniz. Her ders öncesi yiyecek içecekler toplanacak, ilk 5-10 dakika bunların defter kalem hazırlığını bekleyeceksiniz, bunları beklerken ciddiyeti korumak önemli, tüm okul aynı ciddiyette olursa çocuklarda hizaya gelirler.
Bunun pek köy okuluyla alakası yok, başka yerde de farklı durum yok, ben liselilere ders veriyorum, aynı durum söz konusu, sürekli bir dersi kaynatma çabası söz konusu. Kantine gitmek isteyen, su içmek isteyen, tuvalete gitmek isteyen, tabletten çizgi film izleyen benzer hikayeler her sınıfta var. Bu da normal bunlar çocuk sonuçta. Mum gibi, çiçek gibi sınıflar mümkün değil.
Öyle bir öğretmen olabilmeyi çok çok isterdim gerçektenYa böyle öğrencileri sevgi dolu bı öğretmen çıkar tamamen değiştirir ya aklıma o geldi. Böyle şeyler sadece filmlerde mi olur
Çak çak diyen Hint filmi vardı ismini unuttum onu özgürlük yazarları ve benzeri filmleri izleyip kendinize güven toplayabilirsiniz bir ihtimal
İzne ayrilana kadar sabredersiniz en azindan
Ben de matematik öğretmeniyim. Çalışmıyorum ama üniversiteden çok arkadaşım var çalışan,sınıf öğretmeni,fen bilimleri vesaire.Suriyeli öğrencilerin aileleri zaten Türkçe bilmiyor. Diğer ailelerden mafya olan bile var. Maalesef veli ne ki öğrenci ne olsun durumu var biraz. Fakat benim kendi sınıfım yok, birçok sınıfa giriyorum, birçok öğrencinin derdini çekiyorum. Herbirininkiyle görüşmek zor olur. Daha önce veli konuşması tecrübem de hiç yok çağırıp oğlun/kızın şöyle yapıyor böyle yapıyor diye şikayet etsem ters bir tepki alabilirim diye çekiniyorum.
Biz öyleydik ya…Bu sorunu okul idaresi ve diğer öğretmenlerle birlikte çözeceksiniz. Her ders öncesi yiyecek içecekler toplanacak, ilk 5-10 dakika bunların defter kalem hazırlığını bekleyeceksiniz, bunları beklerken ciddiyeti korumak önemli, tüm okul aynı ciddiyette olursa çocuklarda hizaya gelirler.
Bunun pek köy okuluyla alakası yok, başka yerde de farklı durum yok, ben liselilere ders veriyorum, aynı durum söz konusu, sürekli bir dersi kaynatma çabası söz konusu. Kantine gitmek isteyen, su içmek isteyen, tuvalete gitmek isteyen, tabletten çizgi film izleyen benzer hikayeler her sınıfta var. Bu da normal bunlar çocuk sonuçta. Mum gibi, çiçek gibi sınıflar mümkün değil.
Gerçekten çok zor. Çünkü sistem öğretmenin tüm yetkisini elinden aldı. Suratımıza suratımıza küfretseler hiçbir şey yapma yetkimiz yok. Ceza vermek yok. Uzaklaştırma vermek yok. Ne yapılırsa yapılsın sonuçsuz kalıyor. Disiplinsizlik bu hale getirdi.Öğretmenlik benim asla yapamayacağım bir meslek ya, okurken o kadar gerildim ki. Ne yapacağınızı bilmiyorum ama bütün öğretmenlere sabır dilemeye geldim
Şikayet olarak değil destek istemek için, şu ana kadar hiç veli görüşmesi / toplantısı yapmadınız mı? Sizden daha tecrübeli kişilerden destek alabilirsiniz. Dersleri veya başka alanda başarılı öğrenci gelişinden başlayıp, potansiyelini yapabileceklerini övüp sonrasında bunları bazı olumsuz davranışlarından vs yapamadığını destek olmak istediğinizi ama tek başına yeterli gelemediğinizi evden de destek istediğinize dair görüşün. Çocukların karşısında delik yanlarında olduğunuzu hissettirinSuriyeli öğrencilerin aileleri zaten Türkçe bilmiyor. Diğer ailelerden mafya olan bile var. Maalesef veli ne ki öğrenci ne olsun durumu var biraz. Fakat benim kendi sınıfım yok, birçok sınıfa giriyorum, birçok öğrencinin derdini çekiyorum. Herbirininkiyle görüşmek zor olur. Daha önce veli konuşması tecrübem de hiç yok çağırıp oğlun/kızın şöyle yapıyor böyle yapıyor diye şikayet etsem ters bir tepki alabilirim diye çekiniyorum.
Benim beklentim bu da değil bu arada. Mesela sınıf çok sessiz olursa da rahatsız oluyorum sohbet muhabbet espri falan yapmaya çalışıyorum biraz canlansınlar diye. Ben saygısızlığa tahammül edemiyorum.Mum gibi, çiçek gibi sınıflar mümkün değil.
Bence de öğretmenlik bana hiç ama hiç uygun bir meslek değil. Ama bıraksam ne iş yapabilirim hiçbir fikrim de yok.
En büyük sıkıntı idarede zaten. Asla ama asla bir yaptırım söz konusu değil. Ama onlar da "bizim de elimiz kolumuz bağlı, ilçe yaptırıma izin vermiyor" diyor, tam bir kısır döngü.