Var, ben gönüllü anne değilim ama bir kardeşim var. Yani aile olarak koruyucu aileyiz. Eğer hakikaten böyle bir şeye kalkışacaksanız lütfen çok iyi düşünün. Çünkü zor bir dönem sizi bekliyor. Benim kardeşim 6 yaşında gelmişti, davranış olarak hepimizden farklıydı. Çok zorlu dönemler geçirdik, hem onun açısından hem de bizim. Ama sabırla bunları aşmasını bildik. Şuanda çok iyi gidiyor herşey. Ama ilk 5 sene çok zordu. Eğer bir çocuğunuz varsa koruyuculuğunu üstleneceğiniz, yani anne olacağınız o çocuğu biyolojik çocuğunuz kıskanabilir, sahiplenme sorunu yaşayabilir. Buna lütfen dikkat edin. Koruyucu kelimesini bir kenara atmanızı tavsiye edebilirim. O çocuğu aldığınız an onun annesisiniz artık. Bunun geri dönüşü yoktur. Aksi taktirde hem sizin hem de onun açısından çok kötü olur. Yakından bir kaç aile bizden görüp geçmişte aynısını yapmaya çalışmıştı. Koruyucu oldukları çocukları 1 sene geçmeden geri verdiler.
O yüzden iyi düşünün, iyi karar verin. Herşeyi olabilecek herşeyi gözden geçirin. Maddi ve manevi ne varsa. Kendinize şu soruyu sorun mesela.. Ben yabancı bir çocuğu kendi evime alıp ona biyolojik anne gibi annelik yapabilecek miyim? İleride olacak çocuklarıma annelik yaptığım gibi ona da yapabilecek miyim?
Eğer yaparsanız ne güzel. Bir kişi kazandınız, kazandırdınız. Sizden mutlusu, övünçlüsü olmasın. Tekrar ediyorum çok zordur. İyi düşünün. Umuyorum, sabırlı, iyi birisiniz. Ve bu işe baş koyar, bir kişi kazanır, kazandırırsınız.