aşağı yukarı yaş aralığı belirleyebilirsiniz veya cinsiyet seçebilirsiniz. bana sormuşlardı en azından, ben fark etmez demiştim. gönüllüsü olduğum oğlumla tanıştığımda çocuğum yoktu, sonrasında kızım geldi. arada 9 yaş fark olduğu için bir sorun yaşamadım ben. kendisini abisi olarak kabul etmişti. hatta yavrum kıyamam, kendisine verilen harçlıkları biriktirmiş hediye almış kardeşine
size misal kızınızla tam aynı yaşta bir çocuk bile denk gelse, kurumda çocukların gelişimi ne yazık ki evde aile ortamında büyüyenler gibi olmuyor. birebir ilgilenen olmadığı için o yaş gurubunda adını bilmeyen çocuk bile olabiliyor (kurumu ilk ziyarete gittiğimde denk gelmiştim) yani aynı yaşta olmalarına rağmen gerek duygusal, gerek bilişsel ve hatta bazen fiziksel olarak bile kızınızdan çok daha geriden gelebilir. yani kızınıza oyun arkadaşı olmayabilir, kızınızdan çok daha fazla ilgiyi o evdeyken ona göstermek zorunda kalabilirsiniz. çok içine kapanık olabilir veya hırçın... bir de sanırım çok küçük yaştaki çocuklar için gönüllü aile fazla tercih edilmiyor, çünkü çocuk nereye gittiğini, neden kuruma yeniden bırakıldığını anlamıyor ve her seferinde travma yaşayabiliyor. zaten öyle her hafta sonu yatılı misafir olarak alma şansınız olmayacak, bazen gün içi beraber olup geri bırakmanız gerekecek.
bu arada çocuk kadar size de zor gelecek birçok şey. hikayeler duyacaksınız, orada diğer çocukları da göreceksiniz... gece rüyanıza girecek belki... veya kızınız kıskanacak yada bazı olumsuz davranışları taklit edebilecek. ve devam edemeyeceğinizi düşünürseniz, o yavrucağı çok yaralayacaksınız.
yani çok çok iyi düşünüp karar verin. bu yola çıkacaksanız önceliğiniz oradaki çocuğun psikolojisi olmalı. eğer yapabilirim, dayanabilirim, baş edebilirim derseniz de çok güzel bir iş yapmış olacaksınız. ama inanın göründüğü kadar kolay değil.