Gittiğinde anladım, gözlerin okadar da
güzel değilmiş. Dudaklarında öyle, yani
pek abartmışım seni. Kimse benzemiyor
sana diyordum ya, senden sonra çevrem
sen gibilerle doldu. Bana öyle gelmiş.
Sabahları mutlu uyanıyordum ya şimdi de öyle. Sırıtan suratının bir alakası yokmuş.
Bir özelliğin yokmuş yani. Uyuyamıyorum
sanma, sabahlara kadar bebekler gibi
uyuyorum. Ağlamıyorum da. Sesini
duymak, yüzünü görmek iyi gelmiyormuş
aslında. Yani diyorum ki acıma bana, içimde zerre kırıntın yok, kalmadı. Daha
gittiğinde anladım ki yalan söylemeyi
öğrettin öğretmesine de ama bak ben
hala beceremiyorum ..