öncelikle herkese merhaba, cevap yazan herkese şimdiden teşekkürler.
Bir yıldır bir ilişkim var. Bir ay sonra nişan yapmayı düşünüyorduk. İki tarafta nişan olacağını biliyor. Erkek arkadaşım, bu dünyada sahip olduğum en mükemmel insan, bir yıl boyunca bütün zorluklarımızda pes etmedik hep birbirimize dayandık.
bundan 10 gün önce, erkek arkadaşımla telflarımızı değiştirdik. Hatlarımızda içindeydi. Benim hattım telefonum onda, onun hattı telefonu bendeydi.
Eve geldim telefonu çalıyor, ablası arıyordu. Açtım, karşımda ablasının eşi vardı. Merhaba dedim, x yok muydu birşey soracaktım dedi. Kusura bakmayın, telefonu bende kalmış babasından ulaşabilirsiniz dedim. Yan taraftan ablasının sesi geliyordu, kim o ya diye. Eşi de kız arkadaşı sanırım dedi. Ablası bırak kapat ya falan yaptı. Aşikar sesini duyabiliyordum. Eşi de iyi akşamlar diyerek telefonu kapattı. Bu duruma çok bozuldum.
Erkek arkadaşımı aradım, moralim çok bozuldu bişey sormak istiyorum dedim. Durumu anlattım, bir sorun mu var bilmediğim dedim. not: ablası ile daha önce bir kez bile karşı karşıya gelmedik, telefonla vs hiç bir türlü iletişimimiz yoktu.)
Ne büyük bi terbiyesizlik o öyle, sen değil telefonumu açan erkek arkadaşımda olabilirdi, benim telefonumu açan birine bu saygısızlığı yapamaz, sorucam neymiş problem dedi. Uzamasın konu, boşver lütfen söyleme dedim.
Bir süre sonra baktım ablası tekrar arıyor, yine kardeşini aradığını düşünüp açmadım. Bu sefer mesaj geldi. Küfürlü bi şekilde telefonu aç yazmış. Anlamlandıramadım, peşine x'in karısı mısın sen de beni hesaba çektiriyorsun yazmış. Bir daha aradı, açtım efendim dememe kalmadı, küfürler, bu zamana kadar işitmediğim küfürler ederek telefonu kapattı. Mesaj attım, hiç tanımadığınız birine bu tarz hakaret ettiğiniz için umarım içiniz rahattır, iyi akşamlar diye. Bu sefer yine sus yazmış ama bir mesajı on küfür barındırıyor.
Erkek arkadaşıma attığı mesajı attım, bunları yazdı aradı, küfürler. Ben ne yaptım bu kadar ki tanımıyorz bile birbirimizi dedim.
Sen hiç telefonu açma, terbiyesizlik yaptı ve bunun hiç bi açıklaması yok yazdı.
Telefonuma diğer ablasından mesaj geldi. İkisi de geri adım atmıyor, hamile ve tansiyonu düşmüş. Kötü bişey olursa sen de üzülürsün diye. bende şaşkınım, beklemediğim bi durumda, hakaretler yiyorm. tabiki kötü bişey olsun istemem elimden geleni yaparım yazdım.
O gece benim için geçmek bilmedi, elim ayağım titriyor, keyfim kaçmış ve sürekli ağlıyordum. Ablası arayıp annesi babası kardeşlerine kadar herkesi arayıp, x beni arayıp neden böyle yaptın diye hesaba çekti deyip ağlayıp kapatmış telefonu.
Ve o günden sonra ne huzurumuz kaldı ne mutluluğumuz bugünde ayrıldık. İçime sindiremiyorum bu terbiyesizliği. Bir genç kız olarak, çok ağır hakaretler duydum ve ailesinden kimse tutup sen napıyrsun nasıl bi terbiyesizlik bu deyip susturmadı kadını.
İkinci takıldığım şey, diğer ablasının aba altından sopa gösterirmiş gibi attığı mesaj. İnsan bi kusura bakmalı cümle kurar. Bu hiç hoşuma gitmedi. Bugün yine konuştuk bunları, erkek arkadaşımda rahatsız olanlardan ama ben sindiremiyorum her gün aklıma geliyor olanlar. Evlenirsem ya karşı karşıya gelirsem napacağım diye düşünmekten çok mutsuzum
Bugün ayrıldık. İkimizde çok mutsuzuz çünkü bitsin istemiyoruz. Ama bu olayla da yaşamak istemiyorum ne yapmalıyım sizce?
Bir yıldır bir ilişkim var. Bir ay sonra nişan yapmayı düşünüyorduk. İki tarafta nişan olacağını biliyor. Erkek arkadaşım, bu dünyada sahip olduğum en mükemmel insan, bir yıl boyunca bütün zorluklarımızda pes etmedik hep birbirimize dayandık.
bundan 10 gün önce, erkek arkadaşımla telflarımızı değiştirdik. Hatlarımızda içindeydi. Benim hattım telefonum onda, onun hattı telefonu bendeydi.
Eve geldim telefonu çalıyor, ablası arıyordu. Açtım, karşımda ablasının eşi vardı. Merhaba dedim, x yok muydu birşey soracaktım dedi. Kusura bakmayın, telefonu bende kalmış babasından ulaşabilirsiniz dedim. Yan taraftan ablasının sesi geliyordu, kim o ya diye. Eşi de kız arkadaşı sanırım dedi. Ablası bırak kapat ya falan yaptı. Aşikar sesini duyabiliyordum. Eşi de iyi akşamlar diyerek telefonu kapattı. Bu duruma çok bozuldum.
Erkek arkadaşımı aradım, moralim çok bozuldu bişey sormak istiyorum dedim. Durumu anlattım, bir sorun mu var bilmediğim dedim. not: ablası ile daha önce bir kez bile karşı karşıya gelmedik, telefonla vs hiç bir türlü iletişimimiz yoktu.)
Ne büyük bi terbiyesizlik o öyle, sen değil telefonumu açan erkek arkadaşımda olabilirdi, benim telefonumu açan birine bu saygısızlığı yapamaz, sorucam neymiş problem dedi. Uzamasın konu, boşver lütfen söyleme dedim.
Bir süre sonra baktım ablası tekrar arıyor, yine kardeşini aradığını düşünüp açmadım. Bu sefer mesaj geldi. Küfürlü bi şekilde telefonu aç yazmış. Anlamlandıramadım, peşine x'in karısı mısın sen de beni hesaba çektiriyorsun yazmış. Bir daha aradı, açtım efendim dememe kalmadı, küfürler, bu zamana kadar işitmediğim küfürler ederek telefonu kapattı. Mesaj attım, hiç tanımadığınız birine bu tarz hakaret ettiğiniz için umarım içiniz rahattır, iyi akşamlar diye. Bu sefer yine sus yazmış ama bir mesajı on küfür barındırıyor.
Erkek arkadaşıma attığı mesajı attım, bunları yazdı aradı, küfürler. Ben ne yaptım bu kadar ki tanımıyorz bile birbirimizi dedim.
Sen hiç telefonu açma, terbiyesizlik yaptı ve bunun hiç bi açıklaması yok yazdı.
Telefonuma diğer ablasından mesaj geldi. İkisi de geri adım atmıyor, hamile ve tansiyonu düşmüş. Kötü bişey olursa sen de üzülürsün diye. bende şaşkınım, beklemediğim bi durumda, hakaretler yiyorm. tabiki kötü bişey olsun istemem elimden geleni yaparım yazdım.
O gece benim için geçmek bilmedi, elim ayağım titriyor, keyfim kaçmış ve sürekli ağlıyordum. Ablası arayıp annesi babası kardeşlerine kadar herkesi arayıp, x beni arayıp neden böyle yaptın diye hesaba çekti deyip ağlayıp kapatmış telefonu.
Ve o günden sonra ne huzurumuz kaldı ne mutluluğumuz bugünde ayrıldık. İçime sindiremiyorum bu terbiyesizliği. Bir genç kız olarak, çok ağır hakaretler duydum ve ailesinden kimse tutup sen napıyrsun nasıl bi terbiyesizlik bu deyip susturmadı kadını.
İkinci takıldığım şey, diğer ablasının aba altından sopa gösterirmiş gibi attığı mesaj. İnsan bi kusura bakmalı cümle kurar. Bu hiç hoşuma gitmedi. Bugün yine konuştuk bunları, erkek arkadaşımda rahatsız olanlardan ama ben sindiremiyorum her gün aklıma geliyor olanlar. Evlenirsem ya karşı karşıya gelirsem napacağım diye düşünmekten çok mutsuzum
Bugün ayrıldık. İkimizde çok mutsuzuz çünkü bitsin istemiyoruz. Ama bu olayla da yaşamak istemiyorum ne yapmalıyım sizce?
siz birbirinizi sevdikten birlikte olduktan sonra karşınızda kimse duramaz ne insanlar çıkıyor karşımıza bu da onlarda birisi ayrıca sevgiliniz de ablasının haksız olduğunu biliyor boşuna böyle bir sebep yüzünden üzmeyin birbirinizi 
diğer ablası da tuhaf bilemiyorum 
