Hanımlar 38 haftalık gebeyim her an doğurabilirim çevremdekiler uykusuzluğa bakımsızlığa hazır ol diyor en ufak birşeyde son kez tadını çıkar bir daha yapamayacaksın diyor yani şunu sormak istiyorum bebek doğunca gerçekten kendimizi mi kaybediyoruz? Mesela şuram ağrıyor yada dün gece uyuyamadım deyince bekle daha cooook uyuamayacaksın gibi yaklaşımlardan bahsediyorum umarım anlatabildi
Açıkçası ben doğumdan önce hiç doğum sonrasını kendimi hazırlamamışım, bana böyle konuşan arkadaşlarım vardı hatta sanki dua ediyorlar gibi başıma gelmesini istiyor gibi. Ben yanlış bilgilere sahip olduğum için lohusalık kısmı biraz stresli geçti.
1. Normal doğum isteyebilirsin ama sezeryan yapman gerekirse de bunu kafaya takip eksik anne hissetmene gerek yok (bunu diyenler olabilir). Anne annedir
ve bebeğin ile arandaki bağı hiç bir şey değiştiremez.
2. Eve bebişin ile dönünce hayatının birden değiştiğini o zaman anlıyorsun. Çok güzel bir his ama bir o kadar da sorumluluk arttığı için korkutucu gelebilir, çok normal. Korkma. Yanında destek alabileceğin birileri varsa onlardan yardım almaktan çekinme.
3. Emzirmeyi ilk bir ay 2 saatte bir yapın diyorlar ki hem süt üretimi artsın hemde bebiş sarılık olmasın. Benim doktorum doğum kilosuna ulaşana kadar 2 saatte bir emzir sonrasında uyandıkça emzir demişti, şeninde dinlenmeye ihtiyacın var diye. Anne ne kadar dinlenirse o kadar süt üretimi artar ve bol su içmelisin. (Çocuk 3 kilo doğduysa 2.7 e düşebilir yani 10 gün içerisinde 3 kiloya geri gelebiliyor genelde)
4. Çişli bez sayısına dikkat edersen bebeğinin yeterli beslenip beslenmediğini anlarsın, ve tabiki kilo takibine. Oldu ki sütün az geliyor sakın kendini yetersiz hissetme, arttırmak için bir emzirme danışmanından yardım alabilirsin süt ilk başlarda çok olmaz zaten, bebek emdikçe beynimize sinyal gider ve bedenimiz süt üretir. Ama dediğim gibi mama verince anne olmaktan çıkmıyorsunuz. Kendinizi strese sokmayın.
5. İlk 40 gün uykusuz oluyorsunuz genellikle sonrasında her şey düzene girer. Girmezse bile siz alışıyorsunuz her şeye, merak etmeyin.
6. Kimseye bebeğiniz ile alakalı her şeyi anlatmak zorunda değilsiniz. Her anne bebek ilişkisi farklıdır, her bebek farklıdır. Kıyaslama yapmayın.
Allah sağlıkla kavuşmanızı nasip etsin.
Anne olunca şöyle koca bir taş yüreğine oturuyor (. Adı kaygı ) Anne olmak sabır emek çaba ,herşeyden feragat, ve sonsuz sevgi gerektiriyor. Ama o küçücük canın büyüdüğünü gördükçe vay be en güzel günleri diyeceğin anılar olarak kalacak aklında yaşadıkların. Korkma ama hazır ol.
ama çevremde başka kimde öyle olmadı. Kişisel bir şey bence
ama çok çok çok güzel bir duygu
