- 14 Mart 2020
- 85
- 161
- 37
Okuldan öğretmen arkadaşım 10 yıldır tedavi görmüş birçok yöntem denemiş bebek hiç tutunmamış düşmüş geçen yıl dedi ki son embriyolar var 5 yıl doldu ya yeniden deneyeceğim ya bırakacağım her şeyi. Ben de içime doğuyor son kez dene dedim. Gitti son kez tüp bebek yaptı aylarca iğne ilaç derken bebeği ekimde doğdu. O kadar stres yapmış ki bebek günlerce ağlamış yorgunluktan bitkindi. Tarlada doğum yapan annelerden sıkıntıdan gebe kalamayan annelere dönüştük. Tabi ki olur da doğurursak bebekler doğdukları günden huzursuz mutsuz ... Işte ihtiyacımız olan şey güven huzur inanç. Benim annem 6 çocuk doğurmuş 10 yılda 2 ablam 2 çocuğu ancak tedaviyle doğurabildi ama ben o aşamaya bile gelemedim. Eğitimli kadınlar mükemmeliyetçi olmanın bedelini en küçük şeyi bile elde etmek için çaba harcamak zorunda kalarak ödüyor. Bence 2020 bizim için kadınlığımızla barışma yılı olsun gerisi de inşallah peşinden gelsinNe güzel yazmışsın çok doğru...benim yaş sınırda tüp bebek denedim olmadı üzülmedim takdir dedim onca ilaçlar iğneler üstelik her iğne vuruşumda ağlıyordum...sürekli doktordaydık yumurta toplandı karnım şişti günlerce... çok sıkıntılı bir süreçti çok gene şükrettim ardından kendiliğimden hamile kaldım tamam dedim demekki Allahım beni ilaçlara muhtaç etmeden bunu nasip edecekmiş derken iki aylıkken düşük yaptın tüm testler genetikler temiz çıktı.eşimde bende tek sorun yok ayrıca ailemde herkes ilk geceden hamile kaldı.benim tüm arkadaşlarımın çocukları okula gidiyor ama ben hiç of demedim.sonuçta vardırbundada bir hayır diyorum.herkes bu hayatta birşeyle sınanır kimisi çocukla kimisi parayla, kimi sağlıkla bizimde payımıza düşen buymuş. Ama sağlığımız yerinde ya geriside gelir ben inancımı hiç kaybetmedim.