- 13 Mayıs 2013
- 418
- 10
- 68
- Konu Sahibi SarahKerrigan
- #1
Geçmişte yaşadığım bir ilişki boyunca yaşadıklarımı unutamamam ve her fırsatta herhangi bir konuda aklıma gelmesi ve kendimi sinirlendirmem, psikolojik bir rahatsızlık mıdır?
O insana üniversite dönemimi vermişim, 5.5 sene dile kolay. Ayrılmakla çok iyibir karar verdiğimi anlamış ve kurtulduğum için mutlu olmuşum. Olumlu güzel olaylar da olmuştu elbet ama ben daha çok hep olumsuzlukları hatırlarım. İnsanın basireti bağlanıyor ya, aslında onca sene sevdim sanıp da aslında olayın bağımlılıktan, kaybetmekten korkarak bukadar uzadığını bilmek insanı sinirlendiriyor.
Diyorsunuz ki enayi gibi onca sene derdini çekmişim. Bana ve kendine yaptığı kötülüklere katlanmışım. Zerre kadar anlaşabileceğim biri değilmiş meğer... fakat siz bunu o an yaşarken anlayamıyorsunuz. Artık ilk başkta aşktan mı hoşlanmaktan mıdır nedir gözleriniz kararıyor. Koskoca ünviersite dönemim hiçbir aktiviteye bile katılmadan geçmiş bitmiş. Sırf o kıskanıyor diye eve kapatmışım kendimi.
Tamam diyorsunuz ki, herkes birşeyler yaşıyor bu dünyada olumlu olumsuz, Her işte bir hayır vardır diyoruz kendimize. Belki Allah o olayı yaşamasaydım daha kötü bir olay yaşayacaktım o yüzden bunu uygun gördü diyorsunuz... ne bileyim birsürü şey.
Biliyorum o insandan nefret dahi edemiyorum, ama karşılaşmak kesinlikle istemem.
İlk fırsatta birinin başından bir olay geçiyor diyelim, o aklıma geliyor bana yaptıkları... İnsan unutmuyor. Bir de geçmişteki birkaç olumsuzluğu unutmuyor her fırsatta hatırlıyorum (bu kişi dışındaki başka olaylar)
yani bunu böyle sürekli aklına getirmek, aklına o kişinin gelmesi ve kendini ona söyleniyor olarak bulmak... bu psikolojik bir rahatsızlık mıdır acaba?
şimdi evliyim bir hayatım var niye geçmişi silip atamıyorum ki acaba? gururuma mı yedirememişim onun için mi unutmuyorum ki...
Diyorum bir sihirli deynek olsa geçmişe gidip keşke hiç o insanla karşılaşmamış olsaydım ve birşekilde o benden uzak dursaydı diyorum... ama böyle bir olayda da daha iyi hayatımın olacağını kim garanti edebilr diyorum... iç sesler işte kendimle tartışıp duruyorum. :)
O insana üniversite dönemimi vermişim, 5.5 sene dile kolay. Ayrılmakla çok iyibir karar verdiğimi anlamış ve kurtulduğum için mutlu olmuşum. Olumlu güzel olaylar da olmuştu elbet ama ben daha çok hep olumsuzlukları hatırlarım. İnsanın basireti bağlanıyor ya, aslında onca sene sevdim sanıp da aslında olayın bağımlılıktan, kaybetmekten korkarak bukadar uzadığını bilmek insanı sinirlendiriyor.
Diyorsunuz ki enayi gibi onca sene derdini çekmişim. Bana ve kendine yaptığı kötülüklere katlanmışım. Zerre kadar anlaşabileceğim biri değilmiş meğer... fakat siz bunu o an yaşarken anlayamıyorsunuz. Artık ilk başkta aşktan mı hoşlanmaktan mıdır nedir gözleriniz kararıyor. Koskoca ünviersite dönemim hiçbir aktiviteye bile katılmadan geçmiş bitmiş. Sırf o kıskanıyor diye eve kapatmışım kendimi.
Tamam diyorsunuz ki, herkes birşeyler yaşıyor bu dünyada olumlu olumsuz, Her işte bir hayır vardır diyoruz kendimize. Belki Allah o olayı yaşamasaydım daha kötü bir olay yaşayacaktım o yüzden bunu uygun gördü diyorsunuz... ne bileyim birsürü şey.
Biliyorum o insandan nefret dahi edemiyorum, ama karşılaşmak kesinlikle istemem.
İlk fırsatta birinin başından bir olay geçiyor diyelim, o aklıma geliyor bana yaptıkları... İnsan unutmuyor. Bir de geçmişteki birkaç olumsuzluğu unutmuyor her fırsatta hatırlıyorum (bu kişi dışındaki başka olaylar)
yani bunu böyle sürekli aklına getirmek, aklına o kişinin gelmesi ve kendini ona söyleniyor olarak bulmak... bu psikolojik bir rahatsızlık mıdır acaba?
şimdi evliyim bir hayatım var niye geçmişi silip atamıyorum ki acaba? gururuma mı yedirememişim onun için mi unutmuyorum ki...
Diyorum bir sihirli deynek olsa geçmişe gidip keşke hiç o insanla karşılaşmamış olsaydım ve birşekilde o benden uzak dursaydı diyorum... ama böyle bir olayda da daha iyi hayatımın olacağını kim garanti edebilr diyorum... iç sesler işte kendimle tartışıp duruyorum. :)
