geçmiş geçmişte kalır mı?

Sephora85 .!.:

Evlilik öncesi cinselliğe karşı değildim, değilim.

Ben de bakire değildim evlendiğimde. Öncesinde 5 yıllık ilişkimiz oldu. AMA ben en baştan anlatıp da beni böyle kabul eder misin olayına girmedim. Eşim de sormadı hiç. Sormaya hakkı yoktu ve böyle bir şeyi kabullenmeyeceğimi, geçmişimle, yaşadıklarımla ilgili ona hesap vermeyeceğimi biliyordu. Ondan önce yaşanmış şeyler onu ilgilendirmez. Siz biraz hata yaptığınızı düşünüp, kendinizi kabullendirme çabasına giriyorsunuz, erkekler de bunu fırsat bilip ilk kavgada yüzünüze vuruyor. Siz kendinizi defolu olarak görür de kabullendirmeye çalışırsanız erkek milleti de öyle görecektir sizi.

Bir arkadaşım da sizin gibi önceden anlattı nişanlılığından başlayarak her sene adam onu terketti neredeyse. EN son hamileyken bile evi terketti. Hala birlikteler ama kızcağız hep eziliyor. Sen kendini ezdirmezsen, bu konuda ağzını açmasına izin vermezsen evliliğinde sorun olmaz diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Sephora85 .!.:

Evlilik öncesi cinselliğe karşı değildim, değilim.

Ben de bakire değildim evlendiğimde. Öncesinde 5 yıllık ilişkimiz oldu. AMA ben en baştan anlatıp da beni böyle kabul eder misin olayına girmedim. Eşim de sormadı hiç. Sormaya hakkı yoktu ve böyle bir şeyi kabullenmeyeceğimi, geçmişimle, yaşadıklarımla ilgili ona hesap vermeyeceğimi biliyordu. Ondan önce yaşanmış şeyler onu ilgilendirmez. Siz biraz hata yaptığınızı düşünüp, kendinizi kabullendirme çabasına giriyorsunuz, erkekler de bunu fırsat bilip ilk kavgada yüzünüze vuruyor. Siz kendinizi defolu olarak görür de kabullendirmeye çalışırsanız erkek milleti de öyle görecektir sizi.

Bir arkadaşım da sizin gibi önceden anlattı nişanlılığından başlayarak her sene adam onu terketti neredeyse. EN son hamileyken bile evi terketti. Hala birlikteler ama kızcağız hep eziliyor. Sen kendini ezdirmezsen, bu konuda ağzını açmasına izin vermezsen evliliğinde sorun olmaz diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

castel .!.:

öncelikle yazacaklarım çok uzun ama gerçek bana bi akıl verin.
belki bi kısmınızın tanıdığı biriyim.
kimliğimi deşifre edemeyeceğim için burdan yazıp akıl almak istedim.

sevdiğim bi adam var.6 yıldır hayatımda.
onunla beraber olmadan önce hayatımda başkası vardı çocukken yaşadığım ama malesef cinsellik adına fazlasıyla yaşanmaması gereken şeyler yaşadığım bi ilişki.henüz 17 yaşındaydım ve ne olduğunu anlamadan hatta hatırlamadan bişeyler yaşadım.sonra bana seninle evlencem merak etme dedi o da çocuktu 18 yaşındaydı sonra bi kızla mesajlaşırken yakaladım ve ayrılmak istedim ilişkim o gün bitti.
sonra hayatıma birileri girdi ama konuştum mesajlaştım ciddi bi durum yoktu.
sonra onunla tanıştım 18 yaşımda.hayatımda yaşadıklarım için bu kadar pişman olduğum tek bir an yoktur heralde.
hani ilk görüşte dersin ya bu benim evleneceğim adam işte diye aynen öyle dedim.
işte bu benim evleneceğim adam.
ilişkim yaklaşık 6 sene önce başladı.
o kadar mutluydum ki ona hiç yalan söylemedim en başta yaşadıklarımı aynen anlattım böyle böyle çocuktum ama bir daha asla bu hatayı yapmam falan dedim benim için geçmişte yaşadıkların hiç önemli değil bana yanlış yapma yeter dedi.

bir süre sonra yakınlaşmaya başladık.çok aşıktım.
baktım bişeylerden çekiniyor eli ayaga birbirine dolanıyo durdu ve dedi ki ben daha önce hiç kimseyle beraber olmadım.
olabilir keşke bende senin gibi olsaydım dedim o gün sarıldık uyuduk ben ağladım o beni teselli etti.

zamanla alıştık birbirimize harika giden bi ilişkimiz vardı.
bir gün kavga ederken bana dedi ki 'bizim ilişkimizde kız benim erkek sensin sanki' ne demek o dedim kimse bu şekilde bi ilişki istemez sen benim kıymetimi bilmiyosun dedi.
ilk kez o zaman duydum ağzından bu tarz bi cümle çok kırıldım.
madem kabul edemeyecektin en başta bunu söyleseydin dedim.
bu şekilde tam 1 sene her kavgada bu tarz cümleler duymaya başladım birbirimizden ciddi anlamda soğuduk ilişki çok yıprandı ben aşırı kilo verdim yüzüm çöktü gözlerimin etrafı kırıştı kimse kalmadı çevremde derken bi gün kalk kendine gel bitir bu işi yeter dedim.
gittim yanına konuştum olmuyo sen bunu kabullenemiyosun bende her günümü bu şekilde geçiremem dedim.
ve ilişkimiz bitti.
okulu bıraktım ailemin yanına döndüm.
tam 2 ay boyunca birbirimizle görüşmedik o süreçte duydum arabasında başka kızlar görenler olmuş ara ara arkadaşlarım arayıp haber veriyodu.

bir gün gece 1 beni aradı aynen şunu söyledi 'ben çok kötüyüm seni görmem lazım'
istemiyorum kendime yeni bi hayat kurdum içinde sen yoksun artık dedim.
dinlemedi geldi sabaha karşı benim yaşadığım şehre geldi ve af diledi çok üzgünüm sana bunları nasıl yaptım nasıl söyledim bilmiyorum beni affet bir daha asla böyle şeyler olmayacak dedi.
affetmem dedim.
affetme ama okula geri dön nolur seni göreyim beni affedene kadar uğraşcam dedi.
yolladım onu.
bir süre sonra döndüm okula yurdun önünde sabahladığını biliyorum kaç kere beni görmek için ders çıkışlarımı bekledi yaklaşık 1-2 ay bu şekilde sürdü gitti.
dönmek istiyodum dönecektim ama çok korkuyodum hemde çook aynı şeyleri yaşamaktan.
ve döndüm.
herşey hiç olmadığı kadar güzeldi.
1-2 seneye yakın bu şekilde sürdü iişkimiz sıkıntısız ve bu tarz konular geçmeden..
ve evlenme teklif etti.
hiç bişey hiç kimse umrumda değil geçmişin hiç umrumda değil evlen benimle ben sensiz yaşayamam dedi.
kabul ettim.
henüz okul bitmediği için ailem evlilik olmaz nişanlanın o zaman dedi.
apar topar 1 ayın içinde nişanlandık ve inamakta güçlük çekiyodum..
o günlerin üstünden uzuun uzuun zaman geçti ama ben evlendiğimde en ufak kavgada bunu yüne yüzüme vurmasından korkuyorum.
güveniyorum da seviyorum hemde deli gibi ama çok korkuyorum.

konuyu bilen 1 kuzenim var ve kendisine hiç güvenmiyo aynı şeyler evlenince de olacak diyo varsa tecrübeniz bu konuda yardımcı olun nolur?
evlilik benim için çok özel bişey boşanmak istemiyorum korkuyorum..

Genişletmek için tıkla...

ruhsuzmelek09 .!.:

Herkes sizin eşiniz gibi anlayışlı ve geçmişi kurcalamayan olamıyor maalesef.
Ben de karşı değilim cinselliğe ama karşı tarafın bilmesi yönünde düşüncem kabullenirmisin diyerek değil de.
haberi olsun olası bir sorunla karşılaşınca eski sevgili- gibi adam afallayıp kalmasın diye düşünüyorum.
Bir de genelde eğitimli erkekler daha çabuk kabullenip sorun yapmıyor gibime geliyor.
Yetiştiği çevre çok önemli yani.
İstisnalar tabi vardır ama ataerkil bir ailede büyümüş bir erkeğe bunu anlatamazsın gibi.
Yanlış mı düşünüyorum?

Genişletmek için tıkla...

Sephora85 .!.:

Ama zaten insan kendi kafa yapısında biriyle olmaz mı? Ben evlilik öncesi cinselliğe karşı değilsem karşımdaki insan karşıysa zaten ne kadar uyumlu olabiliriz ki. Nasıl bir çevredeysek o çevreden insanlarla oluruz sonuçta.

Söylemek ya da söylememk değil mesele aslında. Kendini ezik görüp kabullendirmeye çalışmak. Sanki eksikmiş, değersizmiş gibi görmek. Ben kelimelere dökmedim, dökemezdim. Bunun beni alçaltacağını düşünüyorum. Yani kendimi küçültmeden bunu anlatmanın bir yolunu bulamazdım. Ama eşim de zaten öyle bakire olsun çamurdan olsun mantığında bir adam değildi. E evlenmeden önce de cinsel anlamda birlikte olduk zaten. Söylenmesi gereksizdi. Ama bir başkası kendini kelimelerle güzel ifade edebilir söylemeyi tercih eder, buna karşı değilim. Sadece kadınların bu konularda kendilerini değersizleştirmesine karşıyım.

Ha bu arada evlilik öncesi cinselliğe karşı değilim ama bunu kaldıramayacak, arkasında durmayacak, aile yapısı bunu kaldırmayacak kadınların bunu yaşamasına karşıyım.

Genişletmek için tıkla...

KJH .!.:

canım geçmişte yaşadığını tam olarak anlayamadım çok ciddi bi şey mi yani sürekli dile getirilecek kadar

Genişletmek için tıkla...

castel .!.:

anlıyorum ne demek istediğinizi fakat bizim durumumuz biraz farklı eğer kendisinin daha önce yaşanmış bi tecrübesi olsaydı ben kendimi bu kadar kötü hissetmezdim açıkcası onu çok masum görüyorum bu konuda ve bazen zaman zaman benden daha iyileri hakettiğini düşünüyorum tabiki bunu ona yansıtmıyorum yada yansıtmamaya çalışıyorum ama sonuçta o kadar kızmakta kabullenememekte biraz hakkı diye düşünüyorum.
he kendimi ezdirir miyim ezidrmem çıkar giderim yine aynı şey olursa ama evlendikten sonra boşanmak yada bu şekilde bi kavag içine girip yıpranmak istemiyorum.

bizim 2 seneyi bulan bi sorunumuz oldu ama o günden sonra bi daha ağzından hiç duymadım arkadaşınız için üzüldüm dilerim en kısa sürede çözerler sorunu.

Genişletmek için tıkla...

Sephora85 .!.:

İşte yine aynı noktaya geliyorsun güzelim. Sen bakire değilsin diye değerini kaybetmiyorsun ki, ne demek benden iyileri. Bakire bir kız onu senden daha çok mutlu edebilir mi sence.

Erkek arkadaşının daha önce tecrübesi olmaması bişey değiştirmez. Seninle evlenmeden önce yaşadı sonuçta bunu ve emin ol senden önce karşısına biri çıksaydı onunla da yaşardı. Evlenmeden önce cinsellik yaşayamam deseydi, sana da dokunmasaydı o zaman bu düşüncende haklı olurdun.

Genişletmek için tıkla...

Sephora85 .!.:

Ama zaten insan kendi kafa yapısında biriyle olmaz mı? Ben evlilik öncesi cinselliğe karşı değilsem karşımdaki insan karşıysa zaten ne kadar uyumlu olabiliriz ki. Nasıl bir çevredeysek o çevreden insanlarla oluruz sonuçta.

Söylemek ya da söylememk değil mesele aslında. Kendini ezik görüp kabullendirmeye çalışmak. Sanki eksikmiş, değersizmiş gibi görmek. Ben kelimelere dökmedim, dökemezdim. Bunun beni alçaltacağını düşünüyorum. Yani kendimi küçültmeden bunu anlatmanın bir yolunu bulamazdım. Ama eşim de zaten öyle bakire olsun çamurdan olsun mantığında bir adam değildi. E evlenmeden önce de cinsel anlamda birlikte olduk zaten. Söylenmesi gereksizdi. Ama bir başkası kendini kelimelerle güzel ifade edebilir söylemeyi tercih eder, buna karşı değilim. Sadece kadınların bu konularda kendilerini değersizleştirmesine karşıyım.

Ha bu arada evlilik öncesi cinselliğe karşı değilim ama bunu kaldıramayacak, arkasında durmayacak, aile yapısı bunu kaldırmayacak kadınların bunu yaşamasına karşıyım.

Genişletmek için tıkla...

castel .!.:

yok edemez belki haklısınız hatta kendiside bu olaylardan sonra geldi bana dedi ki eline erkek eli değmemiş biri de olsa umrumda değil ben seni istiyorum ve söylediklerim için pişmanım dedi ama ben yinede kendimi ona karşı kötü hissediyorum elimde değil

Genişletmek için tıkla...

castel .!.:

ben bunu söylediğimde kendimi alçalttığımı düşünmüyorum.
bence yanlış kelimeler kullanıyosunuz.
herkesin karşısına sizin eşiniz gibi anlayışlı insanlar çıkamıyor.
birlikte olduktan sonra sorabilir ayrıca en güzeli başta söylemek bence.
ayrıca kendimi eksik gibi görüyo olabilirm hatta evet görüyorum bunu ona ne kadar yansıttım bilmiyorum ama görüyorum hala.
onun gibi aynı şartlarda olmak isterdim.

Genişletmek için tıkla...

ruhsuzmelek09 .!.:

Evet neredeyse aynı düşünüyoruz.
Zorla kabullendirmeye çalışmak biraz abes oluyor.
Adam belli ediyor önceden nasıl karşılayacağını zaten.
Siz diyorsunuz bakire olsun çamurdan olsun diye düşünmüyor diye gerçekten eşinizi tebrik etmek lazım.
Bir de kaç yaşın da evlendiniz? Merak ettim sadece.
Erkeklerin bunu kabullenmeme amacı sanki karşılaştırmak istememeleri gibime geliyor yoksa sadece 1-2 damla kan yani.
Neresi bu kadar büyütülüyor anlamıyorum.
Koyulaştırdığım yerde de aynen katılıyorum konu sahibi kabullenmiş ve arkasın da durmuş. Güzel bir davranış herkes yapamıyor iş dikime kadar gidiyor..

Genişletmek için tıkla...

Sephora85 .!.:

Evlilik öncesi cinselliğe karşı değildim, değilim.

Ben de bakire değildim evlendiğimde. Öncesinde 5 yıllık ilişkimiz oldu. AMA ben en baştan anlatıp da beni böyle kabul eder misin olayına girmedim. Eşim de sormadı hiç. Sormaya hakkı yoktu ve böyle bir şeyi kabullenmeyeceğimi, geçmişimle, yaşadıklarımla ilgili ona hesap vermeyeceğimi biliyordu. Ondan önce yaşanmış şeyler onu ilgilendirmez. Siz biraz hata yaptığınızı düşünüp, kendinizi kabullendirme çabasına giriyorsunuz, erkekler de bunu fırsat bilip ilk kavgada yüzünüze vuruyor. Siz kendinizi defolu olarak görür de kabullendirmeye çalışırsanız erkek milleti de öyle görecektir sizi.

Bir arkadaşım da sizin gibi önceden anlattı nişanlılığından başlayarak her sene adam onu terketti neredeyse. EN son hamileyken bile evi terketti. Hala birlikteler ama kızcağız hep eziliyor. Sen kendini ezdirmezsen, bu konuda ağzını açmasına izin vermezsen evliliğinde sorun olmaz diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Sephora85 .!.:

Canımcım ben bunları sana yazmadım ki, başka bir arkadaşa derdimi anlatmak için yazdım. O kelimeleri de kendim için kullandım zaten, ben yapamazdım, beceremezdim, öyle hissederdim; bir başkası kendini kelimelerle güzel ifade eder söylemeyi seçer dedim. Söylemen kınadığım bir şey değil ki. Yanlış anlamışsın.

Genişletmek için tıkla...

castel .!.:

anladım :)
zor olsada bi şekilde açıkladım durumu ama siz cidden çok şanslı bi kadınsınız eşiniz bi çok erkeğin yapmayacağı bi şekilde davranmış allah bozmasın

Genişletmek için tıkla...

castel .!.:

başka biriyle beraber oldum ama küçüktüm yani bakire değildim

Genişletmek için tıkla...

castel .!.:

öncelikle yazacaklarım çok uzun ama gerçek bana bi akıl verin.
belki bi kısmınızın tanıdığı biriyim.
kimliğimi deşifre edemeyeceğim için burdan yazıp akıl almak istedim.

sevdiğim bi adam var.6 yıldır hayatımda.
onunla beraber olmadan önce hayatımda başkası vardı çocukken yaşadığım ama malesef cinsellik adına fazlasıyla yaşanmaması gereken şeyler yaşadığım bi ilişki.henüz 17 yaşındaydım ve ne olduğunu anlamadan hatta hatırlamadan bişeyler yaşadım.sonra bana seninle evlencem merak etme dedi o da çocuktu 18 yaşındaydı sonra bi kızla mesajlaşırken yakaladım ve ayrılmak istedim ilişkim o gün bitti.
sonra hayatıma birileri girdi ama konuştum mesajlaştım ciddi bi durum yoktu.
sonra onunla tanıştım 18 yaşımda.hayatımda yaşadıklarım için bu kadar pişman olduğum tek bir an yoktur heralde.
hani ilk görüşte dersin ya bu benim evleneceğim adam işte diye aynen öyle dedim.
işte bu benim evleneceğim adam.
ilişkim yaklaşık 6 sene önce başladı.
o kadar mutluydum ki ona hiç yalan söylemedim en başta yaşadıklarımı aynen anlattım böyle böyle çocuktum ama bir daha asla bu hatayı yapmam falan dedim benim için geçmişte yaşadıkların hiç önemli değil bana yanlış yapma yeter dedi.

bir süre sonra yakınlaşmaya başladık.çok aşıktım.
baktım bişeylerden çekiniyor eli ayaga birbirine dolanıyo durdu ve dedi ki ben daha önce hiç kimseyle beraber olmadım.
olabilir keşke bende senin gibi olsaydım dedim o gün sarıldık uyuduk ben ağladım o beni teselli etti.

zamanla alıştık birbirimize harika giden bi ilişkimiz vardı.
bir gün kavga ederken bana dedi ki 'bizim ilişkimizde kız benim erkek sensin sanki' ne demek o dedim kimse bu şekilde bi ilişki istemez sen benim kıymetimi bilmiyosun dedi.
ilk kez o zaman duydum ağzından bu tarz bi cümle çok kırıldım.
madem kabul edemeyecektin en başta bunu söyleseydin dedim.
bu şekilde tam 1 sene her kavgada bu tarz cümleler duymaya başladım birbirimizden ciddi anlamda soğuduk ilişki çok yıprandı ben aşırı kilo verdim yüzüm çöktü gözlerimin etrafı kırıştı kimse kalmadı çevremde derken bi gün kalk kendine gel bitir bu işi yeter dedim.
gittim yanına konuştum olmuyo sen bunu kabullenemiyosun bende her günümü bu şekilde geçiremem dedim.
ve ilişkimiz bitti.
okulu bıraktım ailemin yanına döndüm.
tam 2 ay boyunca birbirimizle görüşmedik o süreçte duydum arabasında başka kızlar görenler olmuş ara ara arkadaşlarım arayıp haber veriyodu.

bir gün gece 1 beni aradı aynen şunu söyledi 'ben çok kötüyüm seni görmem lazım'
istemiyorum kendime yeni bi hayat kurdum içinde sen yoksun artık dedim.
dinlemedi geldi sabaha karşı benim yaşadığım şehre geldi ve af diledi çok üzgünüm sana bunları nasıl yaptım nasıl söyledim bilmiyorum beni affet bir daha asla böyle şeyler olmayacak dedi.
affetmem dedim.
affetme ama okula geri dön nolur seni göreyim beni affedene kadar uğraşcam dedi.
yolladım onu.
bir süre sonra döndüm okula yurdun önünde sabahladığını biliyorum kaç kere beni görmek için ders çıkışlarımı bekledi yaklaşık 1-2 ay bu şekilde sürdü gitti.
dönmek istiyodum dönecektim ama çok korkuyodum hemde çook aynı şeyleri yaşamaktan.
ve döndüm.
herşey hiç olmadığı kadar güzeldi.
1-2 seneye yakın bu şekilde sürdü iişkimiz sıkıntısız ve bu tarz konular geçmeden..
ve evlenme teklif etti.
hiç bişey hiç kimse umrumda değil geçmişin hiç umrumda değil evlen benimle ben sensiz yaşayamam dedi.
kabul ettim.
henüz okul bitmediği için ailem evlilik olmaz nişanlanın o zaman dedi.
apar topar 1 ayın içinde nişanlandık ve inamakta güçlük çekiyodum..
o günlerin üstünden uzuun uzuun zaman geçti ama ben evlendiğimde en ufak kavgada bunu yüne yüzüme vurmasından korkuyorum.
güveniyorum da seviyorum hemde deli gibi ama çok korkuyorum.

konuyu bilen 1 kuzenim var ve kendisine hiç güvenmiyo aynı şeyler evlenince de olacak diyo varsa tecrübeniz bu konuda yardımcı olun nolur?
evlilik benim için çok özel bişey boşanmak istemiyorum korkuyorum..

Genişletmek için tıkla...