Merhaba canım benim de 3 yılı geçkin süredir anksiyete ve panik atak hastalığım var. Birkaç aydır terapi alıyorum doktorum teşhisi o şekilde koydu. Hatta psikiyatriste de gittim antidepresan verdi ama kullanmaya başlamadım psikoloğum da öncelikle terapiyi denememi istedi. Zaten bebek sahibi olmak istediğim için de kullanmaya başlamadım. Seni anlıyorum çok zor illet bir şey bu. Hele ki hamileyken çok daha zorluyordur. Ben de arada düşünüyorum acaba hamile kalsam beni çok daha zorlar mı antidepresan içmek isteyip içemesem ne yaparım gibi düşünceler gelip duruyor. Ama hiçbir zaman mükemmel anı yakalamak mümkün değil bebeğimiz için elimizden gelenin en iyisini yapsak zaten yeterli bi ebeveyn oluruz diye düşünüyorum. Sana en büyük tavsiyem terapiye başlaman olur. Ben henüz aşamadım hala iyileşme sürecindeyim ama en büyük yardım psikoloğumdan geliyor. Bu 3 yıllık zaman zarfında en rahat olduğum dönem diyebilirim. Terapiye başlamadan önce ne evde yalnız durabiliyordum ne dışarı çıkabiliyordum. Toplu taşıma kullananaz haldeydim dışarda yemek yerken midem bulanıyordu. Artık öyle bir seviyeye gelmişti ki evde yanımda biri varken bile iç sıkıntısından kaygıdan ve korkudan yerinde duramaz hale gelmiştim. Şu an bunları çok şükür ki büyük ölçüde aştım. İlk zamanlar terapi konusunda çekimserdim işe yaramaz diye düşünüyordum belki sen de öyle düşünüyorsundur ama hiç erteleme hem bebeğin için hem kendin için yapacağın en büyük iyilik olacak bana inan. Ve hiçbir zaman unutma ki yalnız değilsin. Hep dua et. Ben bu dönemde sürekli Bakara ve Fetih sureleri dinledim evde de sürekli sesli olarak açtım. Ve spora gidiyorum. Sen de hafif tempolu yürüyüş yapabilirsin. Sevdiklerinle de durumunu paylaş o da çok iyi geliyor.fazlaca uzun yazdım. Dertleşmek istersen biz yanındayız canım