Gassan Satar Siirleri

Ayrılık derdindeyiz sevgili
Bulut değdi gözüme
Gölgelendi dünya
Bir yağmur damlası aradı gözlerim
Bulutun yüreğinde bir yağmur damlası aradım
Güneşin sarısını hapsetmiş içine bir yağmur damlası
Bir yağmur tanesinde umudum
İçine aydınlığı nakşetmiş
Bir serin pınar
Bir derin huzur
Bulutlandı dünyam
Kara bir güne açtım gözlerimi
Karanlıklar içinde
Bir öfke aradım
Bir yıldırım
Gürültülü
Öfkesini sesine katmış bir yıldırım aradım
Bir şimşeğin hızını aradım bulutun yüreğinde
Karanlığı yırtan bir şimşek aydınlığı
Teslimiyet yok ayrılığa
Yenilmek yok hasrete
Karanlığı yırtacağım
Ayrılığı gömeceğim bulutun karanlığına
Bir şimşeğin yüreğine akıp
Bir yağmur damlasına gireceğim
Bulutun gölgesi arkamda
Aydınlığa
Senin sevdanın aydınlığına koşacağım sevgili
Bir yağmur sonrası
Gökkuşaği armağanı olacak savaşımın
Sen olacaksın gökkuşağının yüreğinde
Bulmak için seni sevgili
Baskaldıracağım bulutun gölgesine
Başkaldıracağım bulutun karanlığına
Sana sarılmak için sevgili
Bir yağmur tanesinin yüreğinde yolculuk edeceğim
Sana kavuşmak için sevgili
Bir deli rüzgar olacağım
Bütün bulutların karanlığını dağıtan
Ayrılığı bitirmek için sevgili
Bulutun karanlığına inat
Güneşin sarısını çalacağım
Bir yağmur damlasının yüreğinden
Sana kavuşmak icin sevgili
Savaşacağım
Savaşacağım seni benden ayıran imkansızlıklarla….


Gassan Satar

l

KADINIM


Ne zamandır yazmıyorum sana kadınım.
Dargın mısın yoksa bana?
Sesin, burukluğu taşır.
Yoksa, daha az seviyorum diye mi korkarsın?

Ah kadınım ah!
Yaşam, yoruyor bazen beni.
Bazen, her şeyi bırakıp ardıma
kaçıp, gidesim geliyor.

Hüzünlü şarkıların, notasına sığınır yüreğim.
Gecedeki yalnızlığı özlerim bazen.
Bazen, hasret bile yakmaz yüreğimi
yaşamın yaktığı kadar.

Bazen, bunalıp, gidesim gelir kadınım
aklıma sen gelirsin,
aklıma sevmelerin gelir.
Gülüşün takılır gözlerime
gidemem o zaman.

Gitmeleri düşündüğüme utanırım,
yaşamın zorluğuna karşın.
Tanrının bana olan hediyesi
sevgini düşünürüm o zaman

Yazmıyorum sana bugünlerde biliyorum
Şaşkınım belki.
Belki, yorgun ama
hâlâ sevdalıyım kadınım sana

Bak, hâlâ buradayım.
Sözcüklerimde hâlâ umut var.
Bak, umutlu sözcüklerimin arasına
Bak, yaşama asılan ellerimin içine bak
Sevdamı göreceksin, yazmadıklarımı göreceksin.

Umudu, sana dair söylerim hâlâ kadınım.
Gülümsemem, hayalinle süslenir hâlâ
Dün çok sinirliydim, değil mi?
Seni de kırdım, değil mi?

Sen, hemen sevgimin azaldığına yordun yine
Korkuyor muyuz hâlâ sevgimizi kaybetmeye
Seviyoruz birbirimizi hâlâ.
Kaybetmeye korktuğumuz bir can gibi
Sarılmışız sevgimize yaşama sarılır gibi.

Yazamıyorum sana kadınım bu son günlerde
Etrafımda kan var, kin var kalplerde
dünyamıza hakim olan.
Düşmanlıklarla çevrili etrafımız
Yazmadım sana kadınım,
Yazamadım.

İstemedim, kirlensin sözcüklerim,
İstemedim, seni yazayım bu kadar kin içinde.
Bilirsin, gün doğumunun aydınlığı gibidir sevdan bana.
Gri bulutların karanlığına atmak istemedim.

Biliyorum, bekliyorsun sana dair yazılacak satırları
Ne buruk sormuştun bana, "yazmıyorsun artık" diye.

Sana yazmıyorum kadınım bu son günlerde
Sanma sevdam azaldı.
Sen, sevincin adısın,
Sen, canımın yeşerdiği topraksın.

İstemedim, hüzünler bulaşsın sözcüklerime,
İstemedim, acılar gölgelesin sevincimi,
Yazmadım sana bugünlerde kadınım.
Yaşadım seni yazılamayacak sözcüklerin içinde
Bir sevda ki bu; ne yazılsa
sevinci damıtır sözcüklerin imbiğinden

Gassan Satar

SONSUZ AŞK

Dalga ile kıyının aşkını bilir misin?
Öncesinden başlayıp, sonsuza giden dalga,
Hep aşka kavuşma özlemiyle atılır kıyıya.
Dalga, seven - kıyı, sevilendir.
Dokunur parmaklarının ucuyla sevdiğine dalga
Ve döner hep geriye
Bilir kavuşamayacağını ama hep koşar kıyıya
Her bir dokunuşunda aşkına verir bedenini hesapsızca
İşte, ben de seni böyle severim yar.

Yar, bilir misin dağ başında açan uçurum çiçeklerini?
Bilirler görünmeyeceklerini...
Sevilmeyeceklerini...
Koklanmayacaklarını...
Okşanmayacaklarını...
Ama inatla açarlar aşkla, sevgiyle, özlemle.
Hep beklerler gelmeyecek sevgilinin onu kucaklamasını
İşte, ben de seni böyle beklerim yar.

Yar, ipek böceğini bilir misin?
Onun kozasının içinde ördüğü o ipliğe olan aşkını
Bilir o, ördüğü ipliğin kendisinin ölümü olacağını
Ama aşkına feda eder kendini.
Öyle verir kendini yarenine korkusuzca
İşte, ben de kendimi böyle veririm sana yar.

Yar, ağaç ile meyvesinin aşkını bilir misin ?
Meyvesini vermelidir ağaç yeniden doğmak için
Öyle zorludur ki ayrılmaları
Verir meyvesini ağaç
meyve tohum olur, tohum kök olur
Ve yeniden doğar ağaç kendi meyvesinden
İşte bende böyle yar;
Yok olmayı göze aldım, tekrar sende doğmak icin.



Gassan Satar

Ucurtmalarim Utangac



Gülümsemeli hasretlerdeyim
Çocukluğum sarılmış en çok sana
Yıkasan yüzümü narinliğinle
Saçlarımı tarasan
Nasihatlar versen cocuk yüregime
Uçurtmalarım utangaç
Uçurtmalarım rüzgarlı
Nefesinle koşsam maviliğe

Sevinçli hasretlerdeyim
Umutlarım sarılmış sana en çok
Uzansam senli düşlerin yastığına
Sen anlatsan yarındaki güzel günleri
Masallarla dalsam kokunun demine
Uçurtmalarım kanatlı
Uçurtmalarım türkülü
Sesinle koşsam ufuklara

Kaybolsam sende
Senden baska hic bir sey olmasam

Gassan Satar

SEN UYKUDAYKEN

Sen uykudayken
Sana dokundum dün gece
Her dokunuşumda bin güneş doğdu
Kuşlar döndü göçlerinden
Yağmurlar yağdı durmaksızın
Bulutlar aktı aydınlığa yol vermek için
Bir nehir aktı sonsuz kıvrımlarla
Daha büyük bir okyanus yaratmak için
Bir ağaç kök saldı gök yüzünde
Maviye yeşili ekmek için
Sen uyurken bir dünya doğdu yüreğimde.

Sen uyurken dün gece
Her nefes alışında bir kuşun kanadı değdi tenime
Bir rüzgar esti durmaksızın
Mavilik yağdı yatağıma
Gök yüzü el verdi okyanuslara
Yeniden yaratıldı dünya.

Sen uyurken dün gece
Bin yıldız kaydı gecenin bağrına
Bin yakamoz aktı odamıza maviliklerden
Bin ay ışığı aydınlattı tenini
Bin sevda türküsü söylendi
Bin sevda doğdu senin adınla.

Sen uykudayken dün gece
Seyrettim seni sevdayla
Yeniden Tanrı'ya el verdim
Yeniden duaları öğrendim
Yeniden yakardım umutla
Yeniden gün doğumlarına sevda büyüttüm.

Dün gece sen uykudayken,
Beklerken gözlerini açmanı sabahın tazeliğine
Bir gülümseyişini beklerken
Beklerken sevdayı anlatan 'günaydın'ını
Seni öğrendim
Sevdayı öğrendim yeniden
Yaşama dokundum yeniden.

Sen uyurken dün gece,
'Seni seviyorum'ları tekrarladım durmaksızın,
Bir dua gibi,
Tanrıya yakarır gibi …

Gassan Satar

YALNIZLIK NEDİR


"Yalnızlık nedir?" diye sordu çocuk
Gülümsedi kadın
"Memeden kestiğimde seni
İçimde doğan boşluk gibidir" dedi.

"Kokundan uzak kaldığım an gibi mi?" dedi çocuk
"Ses sağnağında yüreğine tek bir tınının değmemesi gibi,
Düşsüz uyku gibi,
Renksiz düş gibi,
Çocuksuz ana kucağı gibi" dedi kadın.

"Yalnızlık nedir?" diye yeniden sordu çocuk
"Aşksız bahar gibi,
Kokmayan çiçek gibi,
Arı konmayan renk gibi" dedi kadın.
Hüzünlendi çocuk,
Gamzelerine iki büyük çaresizlik doldurarak
"Yalnızlık yavrusunun gözlerindeki çaresizlik gibidir" dedi kadın.

"Ağlatacak kadar güçlü müdür?" dedi çocuk,
Sarıldı kadın çocuğa
"Sana akan bu sevdam kadar keskindir" dedi
"Gülümsemene büyüttüğüm umudum kadar güçlü.."

"Acıtır mı insanın canını?" dedi çocuk
"Seni kaybetmenin korkusu kadar acı,
Senin gözyaşlarının ateşinden daha yakıcı" dedi kadın.

"Hep yalnız mıydın?" dedi çocuk
Daldı anılara kadın,
Eski bir aşkın kalıntılarında dolaştı biraz,
Biraz eski mutluluklara dokundu.
Çekingen.. Biraz da özlemli
Bugündeki yalnızlığını yaratan büyük aşkını düşündü.

"Hiç bitmez mi yalnızlığın?" dedi çocuk
O'nun gibi bakmayan
O'nun gibi gülümsemeyenler geldi aklına.
O'nun sarmalarındaki sıcaklığı yaşatamayanları düşündü.
"Büyük aşklar büyük yalnızlıklar doğurur` dedi kadın
Sarıldı çocuğa kadın
Umuda sarılır gibi
Yalnızlığını yıllara gömer gibi
Sarıldı sevdasının en güzel meyvesine...

Gassan SATAR