Arkadaşlar hız fobim yalnız kalma fobim yokuş/eğimli yerlerde yürüme fobim karanlık fobim ölüm korkusu yaşıyorum akıl sağlığımı kaybedecek gibi hissediyorum insanlarla takılırken olmuyor özellikle tek başımaysam yaşıyorum bunları . Yalnızken kötü bir şey olacak hissi kötü bişey görcem şeytani şeyler görcem korkusu oluyor . Hiç rahat değilim bmyle olup ilaçla veya terapiyle düzelen var mı ?
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Fobiler çaresiz hissediyorum
- Konu Sahibi deva-12
- Başlangıç Tarihi
Tabiki duzelebilirsiniz çok geçmiş olsun öncelikle mümkün olduğunca sosyallesin ve en kısa zamanda bi terapi öneririm
Terapi alıyorum ama daha fobilere gelemedim gördüğüm şiddet vs bunları aldım öfkelerim panik atağım geçti ama bunlar hala var çok üzgünümTabiki duzelebilirsiniz çok geçmiş olsun öncelikle mümkün olduğunca sosyallesin ve en kısa zamanda bi terapi öneririm
Zamanla hepsi geçecek siz sadece iyi olacaginiza odaklaninTerapi alıyorum ama daha fobilere gelemedim gördüğüm şiddet vs bunları aldım öfkelerim panik atağım geçti ama bunlar hala var çok üzgünüm
Kendimi bildim bileli daha en küçük yaşlardan beri yani 20 yıldır kaygı bozukluğu yaşıyorum … akıl hastası mıyım diyorum ben sürekli ruh hastası mıyım diye geçiyor zihnimden bazen kaybolmak istiyorum çekip gitmek istiyorum . Sürekli terliyorum aklıma bu geldikçe sanki
Hiçbişe geçmicek herşey kötü olcak gibi geliyor kimse beni anlamıyor
Kimse sizi anlamiyorsa siz kendinizi anlayın ve kensinize zaman tanıyın hepsi zamanla geçecek ve sürekli akliniza ben deli miyim akıl hastası miyim ruh hastası miyim diye şeyler getirmeyin bunlar daha fazla tetikler bunlar yerine ben çok iyiyim diye motive edinKendimi bildim bileli daha en küçük yaşlardan beri yani 20 yıldır kaygı bozukluğu yaşıyorum … akıl hastası mıyım diyorum ben sürekli ruh hastası mıyım diye geçiyor zihnimden bazen kaybolmak istiyorum çekip gitmek istiyorum . Sürekli terliyorum aklıma bu geldikçe sanki
Hiçbişe geçmicek herşey kötü olcak gibi geliyor kimse beni anlamıyor
Ya en ufak bir ev işi yaparken bile kasılıyor boynum felan sanki biri görse ne beceriksiz dicek eleştiricek gibi hislerim var halbuki herkes beğenir yemeklerimi hızımı işimi ama sosyal fobi sanırım sürekli eleştirileceğimi vs düşünüp kasılıyorum biri beklerken yanımda bir şey yapamıyorum ben nasıl iyiyim diyim ? Ruh hastası oldum ya
Benzer Konular
