- 17 Kasım 2016
- 1.231
- 2.343
- 133
- Konu Sahibi Yemyesilbirdeniz
-
- #1
Regli olunca ne yapıyorsun sorusu bekliyordum hazırlıksız yakalandımBu kadar çok kan yazınca bayılmadınız inşallah
Eylül'de operasyon geçirdim ama benim ki hala yaşıyor. Kardeşim her an yanımda olmasına rağmen damar yolu açılırken kıyameti kopardım, hoş bayılmadım bu da bir başarı. Operasyon eni topu 4 delikten ibaret, bandaj çıkmasına kadar dert edindim. İğne bile olamayan biri için tabi bunlar başarı ama işte önümde zorlu bir süreç var ve kendimi hazırlayamıyorum.Benimde vardı hafif düzeyde, sonra memede kitle var alınması gerekiyor dediler..
Kurbanlık koyun gibi yattım o masaya, anladımki fobi'nin hastalığa faydası yok :))
Sonra fobi'm öldü zaten
Sorayım ozaman regl olunca napıyorsunuzRegli olunca ne yapıyorsun sorusu bekliyordum hazırlıksız yakalandımyok allahtan o boyutta değil çok şükür :)
Her seferinde bayılıyorum dermişim :) psikolojik işte o durum etkilemiyor. Parmak kesmek aynı durum değil ya, ondan herhaldeSorayım ozaman regl olunca napıyorsunuz
Çok zor ya bi gün kimse yanınızda yokken ufacık bi kesikle karşılaşabilirsiniz ve bayılabilirsiniz Allah korusun.Her seferinde bayılıyorum dermişim :) psikolojik işte o durum etkilemiyor. Parmak kesmek aynı durum değil ya, ondan herhalde
Kansızlık tedavisi gördüm doktor gün aşırı serum verilmesi lazım dediğinde, mümkün değil diye ağladığımı biliyorum, sonra doktor değiştirdim de bir hap ile çözdüm. Çok zorda kalmadıkça gitmem zaten doktora filan. Doktoruma alışınca kan verirken bayılmamayı öğrendim ama hep yatarak alınır ve herkesten ayrı bir yerde. Umarım bende aşabilirim.Benim de fobim vardı. Üniversite üçüncü sınıfa kadar devam etti hele çocukken kan alınsın iğne vurulsun yikardim ortalığı kolumu kescekler gibi. Sonra hastanede staj yaptım herşeye alıştım. Galiba korkmadan üzerine gitmek lazım. Bir noktadan sonra bünye alışıyor. Bir hastane turu bile insanı nasıl etkiliyor aslında
İşin kötü tarafı hadi ben kendim dikkatli biriyim gelmez başıma öyle durumlar, olamıyorum da anne oldu diyelim. Çocuğa bir şey olsa napcam, kendime hayrım yokÇok zor ya bi gün kimse yanınızda yokken ufacık bi kesikle karşılaşabilirsiniz ve bayılabilirsiniz Allah korusun.
Kendimi düşündümde hergün elinin bi tarafını yaralayan sakar biri olarak pat pat bir orda bi burda
Çok şekersin ya :)İşin kötü tarafı hadi ben kendim dikkatli biriyim gelmez başıma öyle durumlar, olamıyorum da anne oldu diyelim. Çocuğa bir şey olsa napcam, kendime hayrım yok
Bu kadar çok kan yazınca bayılmadınız inşallah
Teşekkür ederim.Çok şekersin ya :)
Allah o soğukkanlılığı verir bence, ama sen yinede tedavi yoluna git canım. Herşey insanlar için. Her an ne yaşanacak bilemeyiz
Hamilelik süreci için konuşmuştuk.Aşamayacak gibi olursam, başruruz diye. Ama süreç daha karmaşık bir hal alacak. Ayrı şehirlerdeyiz, açıkçası asıl merakım destek almadan çözenler var mı idi. Ama umutsuz vakayım galiba, ondan da yönlendirme rica edeceğim.Doktor kardeşiniz sizi neden psikolojik tedaviye göndermiyor
Hamilelik süreci için konuşmuştuk.Aşamayacak gibi olursam, başruruz diye. Ama süreç daha karmaşık bir hal alacak. Ayrı şehirlerdeyiz, açıkçası asıl merakım destek almadan çözenler var mı idi. Ama umutsuz vakayım galiba, ondan da yönlendirme rica edeceğim.
hipnoz yöntemlerini atrastırBeni kan tutuyor ve doktor fobim var. Eminim kimlerde ne hikayeler vardır bu konuda. İlk bayıldığımda 5 yaşında idim. Ailede de hep aman sen görme aman sen duyma kötü oluyorsun diye yetiştirilince, içinden çıkılmaz bir hal aldı bu konu. Öyle bir psikolojik boyuta geldi ki, azıcık kanlı bir hikayesini anlatsın biri bayılıyorum. Kulak deldirilip bayılır mı insan yahu. İşte o benim. Bunun neresi dert derseniz, 5 yıllık evliyim. Bir dış gebeliğim var iğne ile sonlandırılan. Sonra gebe kalamadım. Poliplerim vardı hep bu doktor fobisi İle erteledim operasyonu. Ve sonuç zaman kaybından başka bir şey olmadı. Eylül ayında birde hesapta olmayan bir kist çıkınca operasyon geçirdim. Doktor biraz süre verdi, yine sonuç yok. Aksi gibi eşim İle de ayrıyız. Haftaya hsg var. Sonuca göre de aşılama, tüp bebek yol alırız dedi doktor. Ama ben çok korkuyorum. Hem süreçten, hem doğumdan. Fobiler arasında bir tek kan/doktor fobisi genetik diye okumuştum, ne yapmak lazım bilmiyorum. Benim gibi olup bu süreçleri yaşayan, Doğum yapan ya da bu fobiyi aşabilen var mı? Psikolojik destek alsam faydası olur mu acaba? Kardeşim doktor, benim doktor fobim var komedi... şimdiden değerli yardımlarınız için teşekkürler...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?