• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Fobi:doktor

Yemyesilbirdeniz

#denizarel
Kayıtlı Üye
17 Kasım 2016
1.231
2.343
133
Beni kan tutuyor ve doktor fobim var. Eminim kimlerde ne hikayeler vardır bu konuda. İlk bayıldığımda 5 yaşında idim. Ailede de hep aman sen görme aman sen duyma kötü oluyorsun diye yetiştirilince, içinden çıkılmaz bir hal aldı bu konu. Öyle bir psikolojik boyuta geldi ki, azıcık kanlı bir hikayesini anlatsın biri bayılıyorum. Kulak deldirilip bayılır mı insan yahu. İşte o benim. Bunun neresi dert derseniz, 5 yıllık evliyim. Bir dış gebeliğim var iğne ile sonlandırılan. Sonra gebe kalamadım. Poliplerim vardı hep bu doktor fobisi İle erteledim operasyonu. Ve sonuç zaman kaybından başka bir şey olmadı. Eylül ayında birde hesapta olmayan bir kist çıkınca operasyon geçirdim. Doktor biraz süre verdi, yine sonuç yok. Aksi gibi eşim İle de ayrıyız. Haftaya hsg var. Sonuca göre de aşılama, tüp bebek yol alırız dedi doktor. Ama ben çok korkuyorum. Hem süreçten, hem doğumdan. Fobiler arasında bir tek kan/doktor fobisi genetik diye okumuştum, ne yapmak lazım bilmiyorum. Benim gibi olup bu süreçleri yaşayan, Doğum yapan ya da bu fobiyi aşabilen var mı? Psikolojik destek alsam faydası olur mu acaba? Kardeşim doktor, benim doktor fobim var komedi... şimdiden değerli yardımlarınız için teşekkürler...
 
Benim fobim vardı evet vardı diyorum.Hatta kıldönmesi ameliyatına girmeden önce stresten kalbim durmuş kalp masajı yaptılar o derece korkum vardı.Igne kan aldırma vs fobimden neler çektim neler ama hamile kalınca testler doğum derken birden eskisi kadar korkmadığımı anladım.Bebeğimin sağlığı herşeyden önce geldi.Bence sen de bebeğini kucağına alacağın günleri hayal edip biraz yenebilirsin ama yardım alsan daha iyi olur tabiki.
 
Benimde vardı hafif düzeyde, sonra memede kitle var alınması gerekiyor dediler..

Kurbanlık koyun gibi yattım o masaya, anladımki fobi'nin hastalığa faydası yok :))

Sonra fobi'm öldü zaten :KK51::KK70:
Eylül'de operasyon geçirdim ama benim ki hala yaşıyor. Kardeşim her an yanımda olmasına rağmen damar yolu açılırken kıyameti kopardım, hoş bayılmadım bu da bir başarı. Operasyon eni topu 4 delikten ibaret, bandaj çıkmasına kadar dert edindim. İğne bile olamayan biri için tabi bunlar başarı ama işte önümde zorlu bir süreç var ve kendimi hazırlayamıyorum.
 
Benim de fobim vardı. Üniversite üçüncü sınıfa kadar devam etti hele çocukken kan alınsın iğne vurulsun yikardim ortalığı kolumu kescekler gibi. Sonra hastanede staj yaptım herşeye alıştım. Galiba korkmadan üzerine gitmek lazım. Bir noktadan sonra bünye alışıyor. Bir hastane turu bile insanı nasıl etkiliyor aslında
 
Her seferinde bayılıyorum dermişim :) psikolojik işte o durum etkilemiyor. Parmak kesmek aynı durum değil ya, ondan herhalde :KK15:
Çok zor ya bi gün kimse yanınızda yokken ufacık bi kesikle karşılaşabilirsiniz ve bayılabilirsiniz Allah korusun.
Kendimi düşündümde hergün elinin bi tarafını yaralayan sakar biri olarak pat pat bir orda bi burda :D
 
Benim de fobim vardı. Üniversite üçüncü sınıfa kadar devam etti hele çocukken kan alınsın iğne vurulsun yikardim ortalığı kolumu kescekler gibi. Sonra hastanede staj yaptım herşeye alıştım. Galiba korkmadan üzerine gitmek lazım. Bir noktadan sonra bünye alışıyor. Bir hastane turu bile insanı nasıl etkiliyor aslında
Kansızlık tedavisi gördüm doktor gün aşırı serum verilmesi lazım dediğinde, mümkün değil diye ağladığımı biliyorum, sonra doktor değiştirdim de bir hap ile çözdüm. Çok zorda kalmadıkça gitmem zaten doktora filan. Doktoruma alışınca kan verirken bayılmamayı öğrendim ama hep yatarak alınır ve herkesten ayrı bir yerde. Umarım bende aşabilirim.
 
Çok zor ya bi gün kimse yanınızda yokken ufacık bi kesikle karşılaşabilirsiniz ve bayılabilirsiniz Allah korusun.
Kendimi düşündümde hergün elinin bi tarafını yaralayan sakar biri olarak pat pat bir orda bi burda :KK70:
İşin kötü tarafı hadi ben kendim dikkatli biriyim gelmez başıma öyle durumlar, olamıyorum da anne oldu diyelim. Çocuğa bir şey olsa napcam, kendime hayrım yok :oops:
 
İşin kötü tarafı hadi ben kendim dikkatli biriyim gelmez başıma öyle durumlar, olamıyorum da anne oldu diyelim. Çocuğa bir şey olsa napcam, kendime hayrım yok :oops:
Çok şekersin ya :)
Allah o soğukkanlılığı verir bence, ama sen yinede tedavi yoluna git canım. Herşey insanlar için. Her an ne yaşanacak bilemeyiz:KK16:
 
Doktor kardeşiniz sizi neden psikolojik tedaviye göndermiyor
Hamilelik süreci için konuşmuştuk.Aşamayacak gibi olursam, başruruz diye. Ama süreç daha karmaşık bir hal alacak. Ayrı şehirlerdeyiz, açıkçası asıl merakım destek almadan çözenler var mı idi. Ama umutsuz vakayım galiba, ondan da yönlendirme rica edeceğim.
 
Hamilelik süreci için konuşmuştuk.Aşamayacak gibi olursam, başruruz diye. Ama süreç daha karmaşık bir hal alacak. Ayrı şehirlerdeyiz, açıkçası asıl merakım destek almadan çözenler var mı idi. Ama umutsuz vakayım galiba, ondan da yönlendirme rica edeceğim.

Yani bunu Bebek vs için değil kendiniz için çözün insan beş yaşından beri bununla yaşarsa yorulur

Elimi de keserim çocuğumun başına bir şey de gelir

Tüp bebeğim var hem de

Hiç ayılmak bayılmak aklıma bile gelmez

Yani "ayy kan alırken ben bayılırım" olağan durum değil ama "evde ben yalnız kalamam" gibi o da bir statü olarak kullanılıyor bu sıralarda

Bence önce bu sorunu ve belki de altındaki başka sorunu aşın stres vs eşiğiniz düşer normal yoldan gebe bile kalabilirsiniz
 
Beni kan tutuyor ve doktor fobim var. Eminim kimlerde ne hikayeler vardır bu konuda. İlk bayıldığımda 5 yaşında idim. Ailede de hep aman sen görme aman sen duyma kötü oluyorsun diye yetiştirilince, içinden çıkılmaz bir hal aldı bu konu. Öyle bir psikolojik boyuta geldi ki, azıcık kanlı bir hikayesini anlatsın biri bayılıyorum. Kulak deldirilip bayılır mı insan yahu. İşte o benim. Bunun neresi dert derseniz, 5 yıllık evliyim. Bir dış gebeliğim var iğne ile sonlandırılan. Sonra gebe kalamadım. Poliplerim vardı hep bu doktor fobisi İle erteledim operasyonu. Ve sonuç zaman kaybından başka bir şey olmadı. Eylül ayında birde hesapta olmayan bir kist çıkınca operasyon geçirdim. Doktor biraz süre verdi, yine sonuç yok. Aksi gibi eşim İle de ayrıyız. Haftaya hsg var. Sonuca göre de aşılama, tüp bebek yol alırız dedi doktor. Ama ben çok korkuyorum. Hem süreçten, hem doğumdan. Fobiler arasında bir tek kan/doktor fobisi genetik diye okumuştum, ne yapmak lazım bilmiyorum. Benim gibi olup bu süreçleri yaşayan, Doğum yapan ya da bu fobiyi aşabilen var mı? Psikolojik destek alsam faydası olur mu acaba? Kardeşim doktor, benim doktor fobim var komedi... şimdiden değerli yardımlarınız için teşekkürler...
hipnoz yöntemlerini atrastır
 
Back