Merhaba .. biraz kafam karışık , yaklaşık 1 ,5 ay önce görücü usulü biriyle tanıştık. Uzak şehirlerdeyiz. 5 6 kez görüştük. Güzel muhabbet ediyoruz bazen. Bazen biraz gergin ve çocuksu tavırları var. Fikirlerimiz uyuştu. Tipide fena değil.Onda hoşuma gitmeyen birşey varsa değişirim diyor. Bazen beyaz yalanlar söylüyor ama ne olursa olsun dürüst olmasını istediğimi söyledim. Şaka olsun diye şunu tanıyorum gibi gereksiz yalanlar. Bu da yazıncada çok aşırı saçma geldi. Bana kendini beğendirmek için kıvırmak gibi mesela. Ama telefonda da görüşüyoruz . Ailesiyle tanıştm . Gayet mütevazi insanlar. Bu kadar kısa sürede beni sevdiğini söylüyor. En son geçen görüştüğümüzde aileler hadi yüzük yakın diye çok ısrar etti özellikle annem. Kaçırma çoj iyi çocuk diye. Tamam drdim söz olsun . Ama söz gününe kadar tedirgindim bunu oda biliyodu acele ediyoruz sanki falan. Söz günü ben yüzük takmayalım siz yibe gelin herkes isteme söz olcak diye biliyor madem ama kesin karar olana kadar zamanı uzatalım dedim. Geldiler isteme oldu ama nasip dedi babm biraz dhaa düşünsünler dediler.
Ben çabuk sevebilecek bir insan değilim. İçimde bir sıcaklık oldu ama bazen onun değişk tavırlarını görüp yok ya bu insanla ben yapamam diyorum mesela çocuksu tavırlar konuşmalar . Panik gergin hareketler. Bazen de çok ağır mantıklı ve güzel konuşuyor.acaba heycandan mı . Şimdi ben seni tanımaya çalışıyorum herşeye hazırlıklı ol dedim ama gitgide bağlanıyor. Ne yapacağımı bilemedim. Hoşlanmadığım yönleri çok büyütecek şryler mi . Fazla umut verme mi dersiniz. İlerde bu çocuksu tavırları değişir mi , olgnlaşması zaman alırmı. Umut verme baştan olmadıysa daha da olmaz mı dersiniz. Bazen onunla konuşmak çok iyi geliyor, iiyce tanıyayım diyorum ama olmazsa bağlanmasından korkuyorum geçen bişeye kırıldım ama haklı sebebi varmış, çok üzüldü pişman oldu ağlayacak dereceye geldi sende buldğm mutluluğu başkasında bulamam falan dedi. ....
Ben çabuk sevebilecek bir insan değilim. İçimde bir sıcaklık oldu ama bazen onun değişk tavırlarını görüp yok ya bu insanla ben yapamam diyorum mesela çocuksu tavırlar konuşmalar . Panik gergin hareketler. Bazen de çok ağır mantıklı ve güzel konuşuyor.acaba heycandan mı . Şimdi ben seni tanımaya çalışıyorum herşeye hazırlıklı ol dedim ama gitgide bağlanıyor. Ne yapacağımı bilemedim. Hoşlanmadığım yönleri çok büyütecek şryler mi . Fazla umut verme mi dersiniz. İlerde bu çocuksu tavırları değişir mi , olgnlaşması zaman alırmı. Umut verme baştan olmadıysa daha da olmaz mı dersiniz. Bazen onunla konuşmak çok iyi geliyor, iiyce tanıyayım diyorum ama olmazsa bağlanmasından korkuyorum geçen bişeye kırıldım ama haklı sebebi varmış, çok üzüldü pişman oldu ağlayacak dereceye geldi sende buldğm mutluluğu başkasında bulamam falan dedi. ....
Son düzenleme: