- Konu Sahibi eftelya5434
- #1
merhaba kızlar; biliyorum çok uzun olacak ama nolur bana yardım edin..
aslında benim konum çok eski. bundan tam 29 sene önce olan bi konu..
ama hayatımı değiştiren ve yol veren bi konu,geçen cumartesi benim doğum günümdü.29 yaşıma bastım.çocukken çok dert ettiğim ama büyüdükce eskisi kadar canımı yakmayan bu konu ogün nedense yine canımı acıttı..
konu BABAM...
yani doğru dürüst görmediğim,hiç ama hiç tanımadığım BABAM..
ben 11 aylıkken annem ve babam boşanmış.
anneme ailesi sahip çıkmadığı ve maddi gücü olmadığı için mahkeme bizi babama vermiş.babaannemde kaldık 5 sene.ozamanlar hayala meyal hatırlıyorum ama babam sonra tekrardan evlendi.ben galiba 3 yaşında falandım.5 sene babaannemde kaldık ama annem her hafta sonu gelir bizi cumadan alırdı.onunla vakit geçiridik.biz istanbula annem adapazarında yaşıyordu.mecburen..
babaannemde bizi hiç sevmezdi.babamda.bir gün beni öptüğünü hatırlamıyorum.aslında çok az şey hatırlıyorum.ama hiç biri güzel şeyler değil..babanem beni evlatlık vermek istemiş.çok zengin bir aileye.ablam çok ağlamış verme kardeşimi diye(bu arada babam hiç tepki vermemiş).tabi annemin haberi yok.rahmetli halamın oğlu çetin abim anneme haber vermiş.yurdagül annanem böyle diyo yetiş demiş.annem tabi duyar duymaz telefon açmış babaneme sen kimin çocuğunu veriyorsun ben ölmedim demiş baya kavga gürüldü.hazırla çocukları geliyorum alıcam demiş.ve o oldu aldı bizi annem birdahada hiç vermedi,
sonra ben ilk okula başladım annem ıstanbuldan ev tuttu falan yaşamaya başladık .zaman geçti gitti
ama benim içimde kocaman bir boşluk vardı..onu tanımak görmek ne bilim sarılmak istiyordum.
ve çokta küçüktüm.aklımda ermiyordu.
zaman geçti ben 15 yaşıma geldim ve dedimki anneme ben dedim babamı arıcam madem o aramıyo sormuyo ben aricam dedim annemde asla bize karşı gelmezdi bu konuda tabi ara kızım o senin baban dedi ..ve halamdan telini aldım aradım.karısı çıktı telefona. halit beyle görüşcektim dedim kadında sen kimsin dedi ben kızıyım dedim bekle dedi inanaın en az 15 dakka beklemişimdir neyse geldi telefona efendım dedı
baba nasılısın ben nurgül dedim .
babamın cevabı;HANGİ NURGÜL OLDU..
küçük kızın olan dedim..ooo gözüm nasılsın dedi ama içim okadar çok acıdıki hangi nurgül diyince neyse konuşmaya devam ettim
ben dedim seni çok merak ediyorum bir görüşsekte konuşsak olmazmı dedim.olur dedi nerde görüşelim dedim oda bilmem sen söyle dedi annemde bana karaköy iskelesinde görüşün dedi neyse konustuk anlastık saat 13:00 de karakoy ıskelesınde buluscaktık ben ve ablam ertesı gun ıskeleye gıttık beklemeye basladık saat 13:00 oldu gelen yok .karsıdan gelcektı vapurla vapurlar bosalıyo ama o hala gelmıyordu saat 15:00 oldu hala gelen yok.acaba dedık yanlısmı anladı karakoy ıskelesını kadıkoy olarak mı anladı acaba dedık anons ettırdık kadıkoye ama ordada yoktu neyse dedık bı halamı arayalım belkı haberı vardır (tabı ozamanlar cep telefonu falanda yoktu) aradık halamı oda dedıkı babanda benı aradı dedıkı onlara soyle benım huzurumu bozmasınlar yuvamımı yıkacaklar bukadar yıldan sonra demıs ozaman ıste yıkıldım hemen eve donduk ve ozaman karar verdım asla ve asla onu bır daha aramıcak ve sormıcaktım
yıllar sonra haber geldi ÖLDÜ diye annemın zoruyla cenazesıne gıttık hıc aglamadım uzulmedım bıle dua da etmedım sadece sunu dedım cenazesıne bakarken ŞİMDİ RAHATMISIN BABA..
hıc mezarına gıtmedım içimden gelmiyor zaten ama bu gunlarde ıcımde bır sey var sankı bir ses mezarlıga gıt dıyıp duruyor
benım sızlere sorum su allah ıcımı bılıyo hıc gıtmek ıstemedıgımıde gıtsem dua bıle etmem ıcım kın dolu ama o ses gıt dıyor sankı sımdı ben gıtsemmı gıtmesemmı ne dersınız..???CADIARZUCADIARZU
aslında benim konum çok eski. bundan tam 29 sene önce olan bi konu..
ama hayatımı değiştiren ve yol veren bi konu,geçen cumartesi benim doğum günümdü.29 yaşıma bastım.çocukken çok dert ettiğim ama büyüdükce eskisi kadar canımı yakmayan bu konu ogün nedense yine canımı acıttı..
konu BABAM...
yani doğru dürüst görmediğim,hiç ama hiç tanımadığım BABAM..
ben 11 aylıkken annem ve babam boşanmış.
anneme ailesi sahip çıkmadığı ve maddi gücü olmadığı için mahkeme bizi babama vermiş.babaannemde kaldık 5 sene.ozamanlar hayala meyal hatırlıyorum ama babam sonra tekrardan evlendi.ben galiba 3 yaşında falandım.5 sene babaannemde kaldık ama annem her hafta sonu gelir bizi cumadan alırdı.onunla vakit geçiridik.biz istanbula annem adapazarında yaşıyordu.mecburen..
babaannemde bizi hiç sevmezdi.babamda.bir gün beni öptüğünü hatırlamıyorum.aslında çok az şey hatırlıyorum.ama hiç biri güzel şeyler değil..babanem beni evlatlık vermek istemiş.çok zengin bir aileye.ablam çok ağlamış verme kardeşimi diye(bu arada babam hiç tepki vermemiş).tabi annemin haberi yok.rahmetli halamın oğlu çetin abim anneme haber vermiş.yurdagül annanem böyle diyo yetiş demiş.annem tabi duyar duymaz telefon açmış babaneme sen kimin çocuğunu veriyorsun ben ölmedim demiş baya kavga gürüldü.hazırla çocukları geliyorum alıcam demiş.ve o oldu aldı bizi annem birdahada hiç vermedi,
sonra ben ilk okula başladım annem ıstanbuldan ev tuttu falan yaşamaya başladık .zaman geçti gitti
ama benim içimde kocaman bir boşluk vardı..onu tanımak görmek ne bilim sarılmak istiyordum.
ve çokta küçüktüm.aklımda ermiyordu.
zaman geçti ben 15 yaşıma geldim ve dedimki anneme ben dedim babamı arıcam madem o aramıyo sormuyo ben aricam dedim annemde asla bize karşı gelmezdi bu konuda tabi ara kızım o senin baban dedi ..ve halamdan telini aldım aradım.karısı çıktı telefona. halit beyle görüşcektim dedim kadında sen kimsin dedi ben kızıyım dedim bekle dedi inanaın en az 15 dakka beklemişimdir neyse geldi telefona efendım dedı
baba nasılısın ben nurgül dedim .
babamın cevabı;HANGİ NURGÜL OLDU..
küçük kızın olan dedim..ooo gözüm nasılsın dedi ama içim okadar çok acıdıki hangi nurgül diyince neyse konuşmaya devam ettim
ben dedim seni çok merak ediyorum bir görüşsekte konuşsak olmazmı dedim.olur dedi nerde görüşelim dedim oda bilmem sen söyle dedi annemde bana karaköy iskelesinde görüşün dedi neyse konustuk anlastık saat 13:00 de karakoy ıskelesınde buluscaktık ben ve ablam ertesı gun ıskeleye gıttık beklemeye basladık saat 13:00 oldu gelen yok .karsıdan gelcektı vapurla vapurlar bosalıyo ama o hala gelmıyordu saat 15:00 oldu hala gelen yok.acaba dedık yanlısmı anladı karakoy ıskelesını kadıkoy olarak mı anladı acaba dedık anons ettırdık kadıkoye ama ordada yoktu neyse dedık bı halamı arayalım belkı haberı vardır (tabı ozamanlar cep telefonu falanda yoktu) aradık halamı oda dedıkı babanda benı aradı dedıkı onlara soyle benım huzurumu bozmasınlar yuvamımı yıkacaklar bukadar yıldan sonra demıs ozaman ıste yıkıldım hemen eve donduk ve ozaman karar verdım asla ve asla onu bır daha aramıcak ve sormıcaktım
yıllar sonra haber geldi ÖLDÜ diye annemın zoruyla cenazesıne gıttık hıc aglamadım uzulmedım bıle dua da etmedım sadece sunu dedım cenazesıne bakarken ŞİMDİ RAHATMISIN BABA..
hıc mezarına gıtmedım içimden gelmiyor zaten ama bu gunlarde ıcımde bır sey var sankı bir ses mezarlıga gıt dıyıp duruyor
benım sızlere sorum su allah ıcımı bılıyo hıc gıtmek ıstemedıgımıde gıtsem dua bıle etmem ıcım kın dolu ama o ses gıt dıyor sankı sımdı ben gıtsemmı gıtmesemmı ne dersınız..???CADIARZUCADIARZU
geriye dönüp baktığımda babamla sadece ama sadece kötü anılarım var. 
